Poezels – oktober 2020
Oktober is nog maar net begonnen en nu al een blog over de poezels? Dat zit zo: ik verwacht een hele drukke maand en wil persé dat alle foto’s tot op heden verwerkt zijn. Ik denk dat het deze maand niet bij één blog blijft namelijk…
De fokker van vier van onze poezels heeft een vakantie/ oppas/ corona/ kitten/ tijd probleem en ik ga haar uit de brand helpen. Overmorgen rijden we samen met onze schoondochter naar het oosten van het land om drie kittens van de moeder van James en vader van Charlie op te halen. Zij zijn dan 13 weken en de moederpoes is ze méér dan zat. Zo werkt dat nu eenmaal in de natuur. Maarja, de coronatijd gooit ook bij fokkers het hele programma in de war en er waren nog geen nieuwe baasjes voor dit stel.
Een paar weken geleden zette ik al een foto van één van hen op mijn facebook en Jesse, zoon van Lex, doet zijn vader eer aan, door net als hij zijn meisje nog een kitten te geven! Lief he?! Ik ben dan ook supertrots op die bonuszoon van mij: de liefde voor Coontjes heb ik zeker overgebracht! De andere twee kittens vangen wij zolang even op om de fokker uit de brand te helpen. Nog 2 nachtjes slapen en dan halen we Lennon & McCartney op!
Ons eigen span heeft nog geen idee wat ze boven het hoofd hangt, maar ik heb er alle vertrouwen in. Socialere dieren dan Coons zijn er nu eenmaal niet!
Burton en Charlie, allebei black smoke van kleur, genieten hier samen op de vensterbank.
Myrna, moeder van Charlie en oma van James: doet het zó goed bij ons! Haar niesziekte is onder controle en ze is goed aangekomen na haar sterilisatie.
Ze krijgt dagelijks L-Lysine als de R in de maand is en ik druppel haar neusje heel regelmatig met een zoutoplossing geschikt voor baby’s.
Myrna heeft tegenwoordig de gewoonte om bij mij op m’n hoofdkussen te slapen.
Nu ben ik erg territoriaal als het om mijn hoofdkussen gaat, maar met haar deel ik graag.
Soms kan ik zó lachen om de poezels: kijk hier dan… er schrikken er twee wakker van mij!!! Huhhhhhhh…….??????
Maar, verrassing!!! Eindelijk het langverwachtte appje: of wij een avondje op Fleur kunnen en willen passen? Nou en of we dat willen! Super leuk! En mijn gedram dat ze wel in de eerste paar dagen dat ze Fleur hadden, kennis moesten komen maken met de poezels, heeft dus zijn vruchten afgeworpen! Fleurtje is totaal niet meer bang voor de poezels en huppelt, nee, rént vrolijk naar binnen en weet van gekkigheid niet achter welke pluizenbol ze het eerst aan zal gaan! Mijn poezels hebben er niet veel van, alleen James vindt het nog een beetje spannend, maar hij is de enige! Fleur is toch al gegroeid; ze staat wat hoger op de pootjes dan de eerste keer, maar zelf op de bank springen (en er weer af) kan ze nog niet zelf. Wel handig met foto’s maken moet ik bekennen!
Fleurtje nam rozen voor mij mee, maar daar moet ik nog een hartig woordje met haar baasjes over praten. Oppassen op Fleur is al mooi genoeg!!!
Charlie en James kijken de ‘hond van de bank’ in plaats van de kat uit de boom!
En ja hoor, daar is Charlie al…
Tja als je opgroeit bij honden, dan ben je niet bang meer!
Dat is James ook niet, maar James vindt altijd alles eerst spannend, voor hij los komt!
Fleurtje wil spelen!!!
James weet zich nog geen houding te geven….
en zonder woorden, zonder blaffen, grommen of blazen, is de taal der dieren overduidelijk. Fleurtje laat James verder met rust!
Ehm…. Charlie foei, dat is Fleur haar eten!!!!
Hahaha en wie zit er nu vlakbij? Precies James! Helemaal uit zichzelf: geduld en eten doen wonderen!
Niet massaal gaan mailen dat het zielig voor Fleurtje is, ik heb de katten met zachte hand steeds terug geduwd hoor!
Fleur maakt zich er trouwens helemaal niet druk om. Ze is vol vertrouwen en komt overduidelijk bij een goede fokker vandaan!
Baknijd is haar totaal vreemd gelukkig!
En geloof mij nu maar, ze kan met gemak onder Guercio’s buik doorlopen hoor,
maar ook van hem is ze niet meer onder de indruk!
Oeiiii zo te zien, aan het tongetje van Guercio, was ik niet snel genoeg met wegduwen en heeft hij toch een korrel te pakken.
Dan krijgt Fleurtje zo gewoon een extra snoepje!
Millie is ook absoluut niet bang: sterker nog, ze ging gewoon liggen slapen terwijl Fleur op de bank zat!
Wat nou, ze leven als kat en hond? Katten en honden gaan prima samen, maar dat weet ik mijn hele leven al!
Weet je: zo ziet geluk er uit! Voor mij dan he!
En even na het nemen van deze foto is Fleur in slaap gevallen, stijf tegen mij aan.
James is er toen naast komen zitten en heeft een paar keer met zijn pootje aan de rug van Fleur gevoeld.
Heel zachtjes, zoals je ook over de wang van een slapende baby kunt aaien, zo voelde die lieve James aan Fleur!
En eindelijk heb ik dan een foto van Lex met Millie kunnen nemen.
Ik had toch al verteld hoe Millie elke dag tijdens het eten bij haar baasje op de stoel zit?
Nou, kijk zelf maar hoe lief! Maar, Lex heeft niets met katten hoor……. 🙂
terug – vervolg
©Loes Raaphorst 10/2020
