Mijn 50e verjaardag – het was fantastisch!
Toen ik 30 werd, vond ik dat vreselijk: bah, wat voelde ik mij ineens oud! Toen ik 40 werd, voelde dat waanzinnig goed, ook al werd mijn verjaardag door mijn toenmalige partner vergeten, wat echter op mijn werk helemaal goed gemaakt werd. De hele winkel hing toen vol met foto’s en ballonnen, met uiteraard ’40 jaar’ erop. Dus de laatste maanden heb ik met angst en beven mijn 50e verjaardag tegemoet gezien. Ik vond het niet leuk: en dat was zachtjes uitgedrukt. Ik ben getuige geweest van een aantal ‘surprise’ party’s en dat leek me ook wel wat. Maar Lex zag dat niet zitten, zei hij…. Nou, ik heb hem het leven aardig zuur gemaakt de laatste weken. Ik heb zelfs gedreigd: als jij geen surpriseparty voor mij regelt, doe ik het voor jou!! (uiteraard weet ik dat ik daar bij Lex echt niet mee aan hoef te komen!) Een kennisje van mij zei al: vorig jaar kreeg je een kat van Lex voor jouw verjaardag: hoe kan hij hier ooit nog overheen gaan?? Nou, het is gelukt hoor!!
De laatste dagen merkte ik dat er wat aan de hand was: m’n kinderen waren ‘stil’, belden hoegenaamd niet, Lex verdween af en toe in de slaapkamer met z’n mobiel, en ook zijn pc sprong akelig vaak op screensaver. Ik wist in ieder geval wél dat ik niemand vóór 20.30 uur uit mocht nodigen! Zelfs m’n kinderen niet! Een aantal vriendinnen heb ik toch wel zelf gevraagd of ze wilden komen, maar met de kanttekening erbij ‘dat ze van Lex niet voor 20.30 uur mochten komen’. Zegt m’n Sissi notabene, moet uit Eindhoven komen, okee, half negen is prima, als ik maar de laatste trein van tien uur terug kan halen!!! Ik was hier dus écht niet blij mee, en heb gevraagd of het dan goed was dat ze bleef slapen! Nou, hehe, dát wist ik dan in ieder geval wél zeker!
Zaterdagnacht, 1 minuut over 12, kreeg ik de eerste felicitaties al: een heerlijke parfum en een heleboel smsjes en berichtjes! Zondag overdag hebben we heerlijk uitgeslapen en het was echt de zondag waar ik zo van houd: rustig, wat computeren, lekker ontbijten, en daarna lekker optutten. Jesse en Brian gingen in de loop van de middag weg, en ik voelde meteen nattigheid, en heb even gekeken of ze niet stiekem de huissleutel mee genomen hadden. Ik dacht: die laten natuurlijk de visite binnen. Maar nee hoor, de sleutels hingen er nog allemaal. Iets na vijven gingen Lex en ik naar de tram. In het centrum aangekomen, ging Lex steeds langzamer lopen, en in plaats van normaal altijd door te lopen terwijl hij een shaggy draait, bleef ie nu stilstaan. Ja, hoe blonT denk je dat ik ben?? In de Dorpsstraat aangekomen, zag ik al meteen de auto van Rick en de auto van Suzanne staan, (ik twijfelde over een Citroen van Joost, maar wilde dat niet zeggen) en mompelde dus: als ik het niet dacht! Het kon er bij mij gewoon niet in, dat Lex, terwijl hij weet hoe dol ik op mijn kinderen ben, mijn verjaardag zónder mijn kinderen zou willen vieren.
Bij binnenkomst bij de Griek werden we verwelkomd en moesten we doorlopen naar achteren: en in plaats van alleen mijn kinderen, zaten daar al onze vrienden! Inclusief m’n Sissi uit Eindhoven met haar dochtertje! Alles en alles was dus geregeld: helemaal goed! We hebben een heerlijk diner gekregen: een Griekse tafel, met van alles en nog wat en voor ieder wat wils. De cadeautjes vlogen me om de oren, en achterin de zaak stond een hele grote schatkist, compleet met ketting en hangslot, waarin iedereen een speciale herinnering voor mij (aan mij of van mij) had ingestopt. Pfffttttt…. de juist zo goedgelukte eyeliner van die middag was niet meer terug te vinden!!
Helemaal in m’n element: ik ben dól op verrassingen!
En de schatkist is nog niet eens geopend!
Een foto-collage, alleen de mooie herinneringen zitten erin!
Wat hebben jullie allemaal jullie best gedaan!
Ik kom ogen en handen tekort….!
50 worden is prachtig! Wat een rijkdom!
Haha, met oudste dochter en jongste schoonzoon!
M’n enige Sissi!
Ik weet niet waar ik kijken moet: Lex heeft al een slok Retsina te pakken: hmm!
Al m’n lieve vrienden bij elkaar!
Elke keer als ik ga zitten, ligt er wéér een pakje voor m’n neus!
Wat een verwennerij!
Zo wil ik altijd wel jarig zijn!
Er is helaas géén foto van de enorme knuffel die ik Lex gegeven heb, als dankjewel!
Maar dankzij hem heb ik de dag van m’n leven: het weekend van de eeuw: Mijn Eeuw!
Nu moet ik toch echt aan tafel van hem: het eten komt eraan!
Een Griekse Tafel, met van alles en nog wat, voor ieder wat wils!
Lex heeft heel goed voor mij gezorgd, want ik was te druk om zelf op te scheppen…
Het is zo heerlijk om alle mensen waar je van houdt bij elkaar te hebben!
M’n oudste schoonzoon en jongste dochter!
M’n jongste schoonzoon en oudste dochter!
M’n enige zoon en enige schoondochter 😉
M’n grote kleine meid!
Mooi stel bij elkaar he? Ik ben zo blij met al mijn kinderen!
Danielle kon het niet laten: als ze lange haren ziet, dan ‘moet’ daar een vlecht in! Ze is zó handig!
Maar nu moet ik écht gaan zitten: het toetje is speciaal voor Lex en mij!
Smullen maar!!!
Na het eten zijn we naar huis gegaan: waar Sue en ik nog tot de andere ochtend bezig zijn geweest de schatkist verder te ontdekken: zoveel lieve brieven, zoveel mooie foto’s, zoveel ontroerende wensen: om helemaal stil van te worden. We hebben maar even geslapen de volgende ochtend, en nadat ik Sue met Geanny naar de trein heb gebracht, kón ik maar één ding doen: iedereen bedanken voor de geweldige verrassing. En zoals iedereen van mij gewend is, heb ik dat op de voor mij énige manier gedaan: met onderstaande brief.
Lieve allemaal,
Allereerst wil ik jullie allemaal bedanken voor de geweldige avond, de prachtige cadeaus, de lieve verrassing en alle goede wensen.
Vannacht heb ik heerlijk zitten snuffelen in de Schatkist en ik kan jullie wel vertellen dat er nog heel wat traantjes zijn gevloeid. Tranen van geluk en dankbaarheid, dat ik zoveel lieve mensen om me heen heb!
Eén voor één hebben jullie me allemaal zéér geraakt, en al lagen we dan vanochtend pas om 6 uur op bed, hoorde ik lieve dappere Geanny al voor tienen met de poezels in de weer, en heb ik me om half 12 toch maar uit bed laten rollen, ik wil persé voor ik zo meteen helemaal instort (vrouwen van 50 mógen dat namelijk, hahaha) jullie laten weten hoe blij ik met jullie ben!
Als eerste, mijn allerliefste schat op deze wereld, mn maatje, mn vriendje, mn minnaar (Sorry Daan ), mijn Lexxx: járen heb ik je doorgezaagd over een surpriseparty, de meeste wilde plannen aan je opgedrongen, ondanks dat ik weet dat je zelf helemaal niet van dit soort dingen houdt; de afgelopen week had ik echt wel in de gaten dat er iets aan de hand was, maar dat je het zo groots hebt aangepakt, had ik niet durven dromen! Het voelt nu voor mij eindelijk alsof ik verlost ben van die nare herinnering van 10 jaar geleden. Ik heb nu een prachtige herinnering ervoor teruggekregen en dat heb jij mogelijk gemaakt!
Je weet dat ik lekker kan kletsen, maar dit soort dingen kán ik niet zeggen, want dan houden we het geen van beiden droog en acht, zo ben ik nu eenmaal: als iets écht belangrijk voor me is, schrijf ik liever; immers, we hebben elkaar ook op die manier 10 jaar geleden leren kennen. I love you more today than yesterday but I love you less today than I will tomorrow!
En dan nu echt in willekeurige volgorde:
Dank je wel lieve Joost, voor je herinnering aan Zita. Er is niemand die ik mijn hond meer toevertrouw op deze wereld dan aan jou! Jouw naam is voor altijd in Zitas geheugen geprent: ze is stapelgek op je en juist dankzij jou konden en kunnen wij naar ons geliefde Engeland! Het is niet niks, een hond van een ander in huis nemen, verzorgen, uitlaten, aandacht geven, eten geven en vooral veel liefde geven!! Wij hebben immers zelf voor Zita gekozen. Zelfs op de trouwdag van mijn dochter, die samenviel met een belangrijke verjaardag van jou, heb je je geen moment bedacht en weer op Zita gepast! Dank je wel!!!
Dank je wel lieve Jesse: ik stond bij de schatkist al heel erg mn best te doen om niet te gaan huilen, maar de tekst die jij op de foto van Herman hebt geschreven was letterlijk de druppel die de emmer deed overlopen. Nou ja.. overstrómen! Het betekent heel veel voor me dat je me hebt laten weten dat je het op prijs hebt gesteld wat ik voor jouw opa, jouw vader en jullie heb willen doen, toen het zo slecht met hem ging. Natuurlijk voelde ik mij toen een soort van indringer, natuurlijk wist ik dat het soms heel ongemakkelijk was, maar ik wilde er voor alle mannen de Graaf en Raaphorst toen zijn! Dat je dat zo voor mij hebt opgeschreven: respect man!!! Enne.. die vlooienmars, haha, ja dat was wel een lekkere binnenkomer he? Had dat boerenmeisje uit verwegnistan toch ook nog iets leuks meegebracht 🙂
Dank je wel lieve Brian: behalve Malta, kon ik niet veel vinden in de schatkist van jou 😉 maar ik wil dat je weet dat het helemaal goed is zo! Je hebt mij namelijk al heel veel gegeven door de jaren heen. Het feit dat je aanvankelijk naar de Mavo ging, terwijl ik voor 100% zeker wist, dat je de Havo ook had gekund, heb je afgelopen jaar dubbel en dwars bewezen! Nu ga je zelfs verder leren! En als je dan net een flinke smakker hebt gemaakt, bij mij binnenkomt en ik in alle staten ben, omdat er tig planken van de muur zijn gevallen, kruip je zonder wat te zeggen, onder alle rotzooi door, om ons te helpen! Terwijl je flink veel pijn had, denk je dan toch eerst aan mij, ipv aan jezelf!
Dank je wel lieve Jan: voor je vriendschap! Je hebt mij echt de wetenschap gegeven dat als ik ooit in moeilijkheden raak, wáár dan ook, ik je kan en mag bellen! Vroeger had ik vrienden die dat wel zeiden, maar toen puntje bij paaltje kwam het niet waarmaakten. Jij wel! Je plaagt me graag, maar jouw binnenkant is net zo mooi als jouw buitenkant 😉 Totaal onverwacht dook je letterlijk op, op onze trouwdag: samen met Annemieke, was jij er getuige van dat Lex en ik getrouwd zijn! En nu maar hopen dat Brenda je deze mail dus laat lezen, want ik heb van jou geen email adres!
Dank je wel lieve Brenda: je was de eerste vrouw die ik via Lex leerde kennen, en ik was best een beetje zenuwachtig, want Lex sprak met zoveel liefde over jou! Na 1 blik, wist ik dat hij gelijk had, en niet overdreven had! Je hebt me totaal geaccepteerd, zonder enige schroom, en juist omdat ik toen net in een hele heftige periode van mijn leven zat, heeft me dat zoveel gedaan! Ik heb jouw mama maar één keer mogen ontmoeten, maar dat was genoeg om te zien op wie je lijkt! En net zoals ik gisteren de hanger van mijn vader omdeed, zodat hij er ook bij zou zijn, is jouw mama ook altijd bij jou!
Dank je wel lieve gekke Peter: nog voor ik je ooit had gezien, hebben Lex en ik al dubbel gelegen om alles wat je in je leven hebt uitgespookt. Ik dacht wederom dat Lex wel overdreven had, maar gelukkig niet! Als we jou gezien hebben, lopen we nog zeker 2 dagen met spierpijn in onze buik, van het lachen! Maar, waar ik nog altijd met heel veel liefde aan terugdenk, is de eerste keer dat we elkaar zagen en je ook heel oprecht geïnteresseerd in mij was, en ook naar mijn kinderen vroeg, die ik toen helaas niet meer dagelijks om me heen had. Dat heeft mij toen zo goed gedaan!
Dank je wel lieve Monique: van jou heb ik de kunst van 50 worden afgekeken! Je had helemaal gelijk: het is superleuk om 50 te zijn en toen ik de afgelopen maanden er toch af en toe tegen aan liep te hikken, zag ik jouw blije gezicht weer voor me, op jouw surprise party! Maar, het allermeeste moet ik nog lachen om het verhaal van het ophalen van de caravan, toen jullie aangehouden werden door Oom Agent, en je zo vreselijk boos op die man bent geworden! Meis wat heb je me toen laten lachen!!!
Dank je wel lieve Elsa: 14 dagen geleden vroeg ik na ons Reiki avondje snel even aan Lex, of Elsa alsjeblieft wel mocht komen, omdat ik wist dat Lex wil dat ik werk en privé wat meer gescheiden houd. Maarja: na 7 jaar kán ik je echt niet als client zien! Je bent een hele goede vriendin geworden, iemand die ik blindelings vertrouw en waar ik van weet dat ik zelfs midden in de nacht op je terug kan vallen, als dat ooit nodig mocht zijn. Je schrijft vandaag: dat je niet zo goed bent in het bedenken van een herinnering 😉 maar het feit dat je al 7 jaar trouw voor Reiki komt, heeft mij wel het vertrouwen gegeven dat ik het blijkbaar nog niet zo verkeerd doe! 😉 (enne aangezien ik van Michel geen email adres heb, hoop ik dat je deze mail dus ook naar hem door wilt sturen)
Dank je wel lieve Michel: het zal niet altijd even leuk zijn dat jouw vriendin elke 14 dagen een hele avond bij mij zit: maar, weet dan dat ik daar wél heel blij mee ben! Ik vind het fijn dat je nu mijn hele familie hebt leren kennen, zodat je misschien weet hoe fijn Elsa en ik het samen hebben!
Dank je wel lieve Emiel: ik heb vannacht jouw gelukskoekjes opengemaakt! Natuuuuurlijk wist ik nog van onze eerste patat date! Eén blik op jou en ik zag, wist, dat je verliefd op mijn dochter was! En zij het maar ontkennen he? Wij wisten wel beter! Atie is onlosmakelijk met jou verbonden: aan de ballon die ik bij haar graf omhoog heb gelaten, heb ik geschreven dat ik goed voor onze kinderen (die van haar en die van mij) zal zorgen: voor jou én Daan, en de kindjes die jullie samen nog gaan krijgen! Je bent een kanjer, de kanjer van Daan, van Atie én van mij!
Dank je wel lieve Suzanne: de prachtige tekstjes die je weer bij elkaar hebt gezocht: meisje van me, wat kun je dat toch goed! Ik heb fotos in de Schatkist gevonden, waar ik niet eens van wist dat ze er nog waren. Je bent mn kleine grote meid, en ik ben zo trots op jou! Je bent van heel ver gekomen, we hebben heel veel meegemaakt samen, maar je slaat je er altijd weer doorheen. Ik ben er trots op jouw mama te zijn!
Dank je wel lieve Rick: ben je eindelijk jarig, krijg je zon KUT tegeltje 😉 Jouw verdienste: je laat me altijd weer lachen! Je bent mn enige zoon, en ik kan je nooit met woorden vertellen hoeveel ik van jou hou! Je bent de jongste, maar je verbaast me keer op keer, met je wijsheid! Als ik er soms helemaal doorheen zit, kun jij met een paar hele rake woorden me er doorheen trekken! Ik zie in jou heel veel van mijzelf terug: je liefde voor dieren, je zachte karakter en je rechtlijnigheid en gevoel voor rechtvaardigheid! Je bent een zoon om trots op te zijn lieve schat!
Dank je wel lieve Suleika: van de partners van mijn kinderen ken ik jou het langste, ondanks dat je met de jongste samenwoont! Ik heb bewondering voor jouw gelijkmatige karakter en je rust! De rust die je uitstraalt, en waar ik van weet dat het heel goed voor Rick is. Ik hoop dat je weet dat je altijd bij mij terecht kunt, met wát dan ook! Soms zeggen mensen tegen mij: het meisje van Rick is wel stil he? Dan moet ik altijd lachen, want ik weet óók dat je wel degelijk een eigen mening hebt, én daar ook voor uit komt, als dat nodig is! Je bent een toppertje meis!!!
Dank je wel lieve Patrick: ik zal nooit vergeten hoe je zonder morren ons geholpen hebt met de verhuizing: die vreselijk loodzware bank die je negen hoog de trap hebt opgesleept samen met Emiel. Je kwam echt zo rood als een kreeft boven en ik voelde me zo schuldig! Maar, waar ik ook altijd aan moet denken, is het feit hoe je op mijn verjaardag, gewoon in mijn keuken, verse hamburgers hebt staan bakken voor iedereen! Heerlijk dat je dat voor mij hebt willen doen!
Dank je wel lieve Danielle: jij bent nog steeds mijn zonnetje! Niks langpootmug, niks van Mars, jij bent mijn jongste dochter, die als geen ander weet hoe je mij op kunt vrolijken! De Schatkist is prachtig: een cadeau op zich! Maar de collage van de fotos, zonder de achtergrond erbij, is een gouden vondst van je! Helemaal goed! Ik ga vanavond jouw gelukskoekjes openmaken en ongetwijfeld van genieten!
Dank je wel lieve Sue: je bent mn Zusje, zoals ik er nog nooit eerder eentje gehad heb. De liefste vriendin die ik me wensen kan! Je hebt me vreselijk verwend en je hebt een schat van een dochter! De poezels zijn inderdaad nu helemaal uitgeteld dankzij Geanny! Ik maak me soms zorgen om jou, dat weet je. Maar als het ooit zover komt dat je een nier nodig gaat hebben, dan wil ik dat je weet dat ik daar geen moment over zou twijfelen: je bent meer dan een vriendin lieverd: je bent mn enige echte Sissi!
Dank je wel lieve Annemieke: met tranen in mn ogen heb ik alles gelezen! De eerste keer dat ik jou zag, was ik heel zenuwachtig: je bent immers een vrouw in het leven van Lex die heel belangrijk voor hem is geweest. Dankzij jou ben ik nu wie ik ben: jij hebt mij in aanraking met Reiki gebracht en dankzij jou heb ik nu het werk waar ik zo blij mee ben. Ik heb heel veel van je geleerd. Je hebt me laten inzien dat ik vertrouwen mocht gaan hebben, dat het wel goed zou komen en dat is het ook! Je was erbij toen ik met Lex trouwde: en dat voelt nog steeds als heel bijzonder. Ik ben er heel dankbaar voor dat ik je heb leren kennen: het voelt helemaal goed bij jou!
Zo, dat was toch wel een heel verhaal: maar na alles wat jullie stuk voor stuk voor mij gedaan hebben, wilde ik jullie laten weten hoe het bij mij binnengekomen is: met een lach en traan, maar tranen van geluk en dankbaarheid! Jullie zijn echt heel speciaal voor mij, en wat mij betreft doen we het over 10 jaar weer!!! 😉
Ik hou van jullie, van jullie allemaal!
Loes
©Loes Raaphorst 08/2011