Aislinn
Staat u hier al lang? Neem me niet kwalijk, ik heb u helemaal niet zien aankomen. Wanneer het maanlicht in deze vijver weerkaatst, verlies ik me in de beelden die ik daar zie opduiken. Mijn naam is Aislinn, een Keltische naam die ‘droom’ betekent. Het dromenrijk is de plaats waar ik me het liefst ophoud. Alles is er mogelijk, er bestaan geen grenzen en de tijd is opgeheven. Mijn dromen zijn mee oereigenste paradijs, mijn innerlijk thuis en mijn wortels.
Rondom de kracht van de dromen hangen veel mythen. De oerbewoners van Australië hebben hun totale scheppingsverhaal, de ‘droomtijd’, gebouwd op de voorstelling dat hun stammoeders de hele wereld dromend zouden hebben geschapen. Zowel de christelijke bijbel als de talmoed kennen aan dromen een profetische betekenis toe en Europese zigeuners zien in droomsymbolen de overgeleverde kennis van hun voorvaderen. Ik ben zeer trots op mijn naam en op het feit dat ik naar zo’n sterkte kracht vernoemd ben.
Dromen zijn even waardevol als daden: ik zie mijn doelen duidelijk voor me in een droom voordat ik ze probeer te realiseren. Andere dromen verwezenlijk ik niet, maar ik beleef er plezier aan of ze bieden me troost. Ik moet toegeven dat ik bij mensen vergeleken één voordeel heb: in de Andere Wereld liggen droom en werkelijkheid namelijk veel dichter bij elkaar. Er is nauwelijks meer voor nodig dan een knipoog of het luiden van een belletjes om dromen uit te laten komen. Van tevoren heb ik geprobeerd mijn wensen in een droom aan te passen als nieuwe kleren, om erachter te komen of ze bij mijn ware Ik passen. De liefde voor de waarheid is een andere sterke karaktertrek van mij, en deze liefde heeft me vaak gespaard voor de donkere kant van het dromen. Daarmee bedoel ik niet de nachtmerries die ons ’s nachts vaak kwellen. Boze dromen zijn niets anders dan berichten uit ons binnenste die onze angsten weerspiegelen of ons willen waarschuwen. De donkere kant van dromen zijn de illusie en de levensonbekwaamheid.
Herinnert u zich hoe u zojuist op mijn plekje beland bent? Ik heb u niet opgemerkt, omdat ik in mezelf gekeerd was. Vaak bezwijk ik ook voor de verleiding om niet over feiten te spreken, maar mijn dromen te vertellen, waarin ik mooier, slimmer en succesvoller ben.
Alles waarvoor men eigenlijk hard hoort te werken, is mij praktisch komen aanwaaien. Mijn verhalen over avontuurlijke belevenissen leveren me veel bewondering van mijn toehoorders op, zelfs wanneer ze verzonnen zijn.
Ik moest echter twee bittere ervaringen opdoen voordat ik de juiste plaats voor mijn dromen heb ingezien: Eén keer heb ik de – zelfs in het feeënrijk – zeldzame aanblik van een eenhoorn gemist omdat ik me had overgegeven aan min dagdromen. Een andere keer verloor ik een goede vriendin die ik een van mijn droomverhalen voor waarheid verkocht had. Zij voelde zich door mij om de tuin geleid en bedrogen. Sindsdien gebruik ik de kracht van mijn dromen om de waarheid te herkennen. Ik kan nu ten volle genieten van de beelden in het weerkaatsende maanlicht.
©Loes Raaphorst 05/2005