A Blessing in Disguise – ook al betekent het flink afkicken!
Een kleine zes jaar geleden vond Lex een spel online. Het was nog een Beta-versie, maar het leek hem wel wat. Nu wilde ik al heel lang sámen met Lex een spel spelen, maar de meeste van ‘zijn’ spelletjes vond ik niet leuk. Dus toen hij dit spel vond, gebaseerd op échte boeken en de serie op televisie een ware hit was, besloot ik mij ook snel te registreren. Mijn ID was 1046, dus dat zegt wel iets over de snelheid waarmee ik reageerde. Er ging veel mis in het begin en Lex was het spel snel zat. Ik bleef hangen… en het werd steeds beter en beter. Aanvankelijk speelde ik het alleen, maar ik kreeg al snel door dat het beter was om je aan te sluiten bij een groep: dus, zo gezegd, zo gedaan. Een spel is zo leuk als de mensen waar je het mee speelt, dát is wel duidelijk geworden. Na een tijdje botste ik steeds vaker met een aantal medespelers. Generaliseren is niet zo netjes, maar het waren met name de Amerikanen waar ik mee botste. Als je in een groep speelt, moet er natuurlijk iemand de leider zijn. Prima, maar zoals een vriendin in het spel van mij zei: ik heb overdag al een baas….. die hoef ik ’s avonds niet! Er was dus een mannetje, die werkelijk de generaal uithing en gigantisch uit z’n dak ging, elke keer als ik niet online was op een tijdstip wat hij had bedacht, niet deed wat hij wilde dat ik deed en van het spel een soort aangenomen werk maakte! Niet leuk dus! Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken en na de zoveelste belediging ben ik uit die alliantie gestapt en mijn eigen groep begonnen.
Welcome in the Maegi – The Wise Witches of Westeros
I am Liz/Loes, the leader of this Alliance. My Game ID is 1046.
Feel free to add me I will accept everybody as an ingame friend.
This ‘high’ ID is proof that I am really playing this game since Day 1.
My ranking is proof I am an addict too 🙂
My goal in the game is the have a couple of full grown Dragonchildren
and be in the Top 10 of Overall Power.
After the first couple of months playing this game,
it became obvious to me I don’t function very well in a big alliance.
Maybe because I am Dutch, maybe because English is not my native language,
maybe because of my age, or maybe because of my character,
who knows, but to gain my goal I decided to form my own alliance.
No one can thrive without friends and officers,
so I was very gratefull my blonde fellow witch joined me without begging,
but simply because she wanted to be with me in the Maegi.
Susan and I were, are and will always be the heart of the Maegi!
In my personal life I raised 5 children. I have taken care of them in every possible way,
I love them very much, but let there be no mistake…
although I made sure to fullfill every possible wish of them,
I was, am and will be their mum and the boss, no matter what!
That’s the way I want to run this Alliance.
I will try to do whatever I can to help everyone in here.
But let there be no mistake, I was, am and will be the leader and the boss,
no matter what! 🙂
Let there be witchcraft in Westeros!
Had ik al gezegd dat het spel in het Engels was? Dat is nu dan ook duidelijk. De communicatie onderling verliep dus ook in het Engels. Altijd goed om een vreemde taal te blijven gebruiken toch? Mijn dochter heet Suzanne, mijn Sissi heet Sue en mijn game vriendin heet Susan. We spraken elkaar elke dag. Absoluut niet alleen over het spel! Susan werd mijn online steun en toeverlaat. We kenden elkaars dagindeling, door het gebruik van emoticons wisten we nog voor de ander iets verteld had hoe onze bui was en we namen voor elkaar ‘waar’ tijdens vakanties. Susan woont in York, een prachtige stad in Engeland. Dus toen wij een paar jaar geleden in de buurt van York waren, tijdens een van onze vakanties, hebben we ook afgesproken elkaar te ontmoeten. Dat klikte zo goed (logisch want je leert elkaar echt wel kennen door zo’n online spel waar je zoveel uur per dag insteekt) dat Susan en haar partner ons een jaar later hebben bezocht toen wij in Schotland op vakantie waren!
We waren dus een klein groepje. Die 11 leden (hierboven) bestaan eigenlijk uit 4 mensen met verschillende accounts. Maar al snel bleek dat we ons konden meten met de grotere allianties. Ik wilde heel graag bereiken dat we allemaal in de top 100 zouden staan en dat is ook gelukt! Ik kan niet verder terugzoeken dan mijn eigen vriendenlijst in het spel, maar wereldwijd speelden meer dan 1.000.000 mensen dit spel! Dus als je dan met alle leden in de top 100 staat, is dat niet heel verkeerd. Mijn eigen doel was de top 10 bereiken, wat uiteindelijk na een jaar of wat gelukt is… uiteindelijk zelfs de top 3. En Loesje zou Loesje niet zijn als ze niet alles op alles had gezet om de top te bereiken…..
De titel Dragon Handler heb ik niet zelf verzonnen: die heb ik verdiend! Draken maken was onderdeel van het spel, maar het begon met een stenen draken ei. Met heel veel moeite kon je daar een levend ei van maken en met nog veel meer moeite kon er dan een drakenbaby uitkomen. Hoe leuk is dat?! Wereldwijd waren en op een gegeven moment 8 drakenbaby’s, toen er nieuws kwam dat ze het systeem zouden gaan veranderen zodra er een 9e drakenbaby bij zou komen. Ik was de gelukkige en alle 9 spelers kregen dus deze eenmalige titel, Dragon Handler. Daarna hebben ze een systeem ontwikkeld waarmee je ‘geluk’ opbouwde en dus steeds meer en meer kans op een draak kreeg, als je het maar vaak genoeg probeerde. De mensen in de alliantie die ik verlaten had, vonden het niet zo heel erg leuk dat het die eigenwijze heks uit Nederland wel gelukt was terwijl zij nog steeds met stenen eieren in de weer waren. Maar, na het veranderen van het systeem ging het hard met de draken. Je kon nu ook spullen ‘kopen’ om meer en meer geluk op te bouwen, dus iedereen die bereid was om geld in het spel te steken, kreeg de ene na de andere draak. Ik heb mijn draken niet ‘gekocht’ maar echt zelf ontwikkeld, wat heel veel tijd vergde.
Mijn Draken
Tja, helaas heb ik ook wel eens een dag gemist. Door vakantie of ziekte of dagjes weg. Maar dat kwam alleen in de eerste periode voor. De laatste 4,5 jaar heb ik geen dag gemist.
Dus ja, ik denk dat ik wel kan toegeven aardig verslaafd te zijn geweest aan dit spelletje. In het begin heeft het wel voor wat ergernis bij Lex gezorgd, maar later werd het gewoon ‘onderdeel’ van ons leven. Hij had zijn spelletjes en ik Game of Thrones!
En nu horen we dus onlangs dat Game of Thrones gaat stoppen. Na bijna zes jaar trekken ze de stekker uit dit spel. Het heeft iets met de rechten te maken. Er gaan geruchten dat in het voorjaar van 2019 er een ander Game of Thrones spel komt, maar ik twijfel nog heel erg of ik dat wel wil gaan spelen. Want… dit spel was wel een verslaving voor mij. Ik weet niet of ik dat nog een keer wil. Een spelletje als Candy Crush is heel wat anders dan een spel zoals Game of Thrones. Tijdens speciale ‘battle’ periodes, heb ik soms wel mijn wekker gezet om midden in de nacht toch nog even mee te kunnen doen aan een bepaald iets om meer punten te halen. Op vakanties ging er een laptop mee. Later heb ik zelfs een mobiel aangeschaft die groot genoeg was om het spel op te spelen tijdens vakanties. Nummer 1 van de wereld word je niet door af en toe te spelen…
Dus, misschien is het wel een Blessing in Disguise dat de producenten er mee stoppen. Ik weet zeker dat ik uit mijzelf niet met dit spel zou zijn gestopt. Want naast het maken van draken als companion, kon je ook hele speciale wapens en kleding ontwikkelen. Die je dan ook weer kon ‘upgraden’ natuurlijk! Nee, zelf was ik hier niet mee opgehouden. Maar… 3 januarie 2019 gaat de stekker er definitief uit. Susan heeft besloten tot het einde door te spelen. Net zoals ‘onze’ mannen! Ik moet overduidelijk afkicken. Het spel was mijn online start pagina. De pagina waar ik bij zat te ontbijten en te lunchen. De pagina die ik het laatste afsloot elke dag. Voor ik ging slapen stuurde ik mijn draken nog op pad, om de volgende morgen te controleren wat ze voor mij mee teruggebracht hadden. Nog zo’n 90+ dagen… maar wat heeft het voor zin…..
Ik moet overduidelijk een andere hobby gaan vinden. En nee, voor alle bijdehandjes die voor de zoveelste keer met een kookcursus op de proppen komen: Ik.Houd.Niet.Van.Koken! Diamond Painting is wel leuk… ik denk dat ik maar een Draak voor in mijn slaapkamer ga maken!! Een grote.. dan ben ik weer even van de straat!
©Loes Raaphorst 10/2018