Bruiloft van m’n oudste dochter – 31 januari 2013
Het was fantastisch!
M’n oudste dochter – Suzanne – mijn éérstgeborene, wat een emotionele dag! Werkelijk van alles schiet er door je heen, als moeder, op een dag als vandaag.
De tekst op hun trouwkaart zegt eigenlijk alles:
Met een beetje hulp van haar moeder en zijn schoonzus vonden zij
elkaar. Na de eerste afspraak en vele daarna, okee, en door de
enorme bos rozen die zij van hem kreeg, wist zij dat hij een
blijvertje zou zijn.
Alleen de haarkleur lag voor haar nog niet vast, verder was hij
precies was zij zocht in haar man. Zij maakt hem dikwijls aan het
lachen en hij vindt haar gewoon mooi. Dat kan niet anders dan ware
liefde zijn.
31 januari 2007 De dag dat Patrick en Suzanne verkering kregen.
31 januari 2012 De dag dat Patrick Suzanne ten huwelijk vroeg.
31 januari 2013 De dag dat Patrick en Suzanne gaan trouwen.
En zo is het ook precies: Suzanne was alweer een tijdje zonder man in haar leven, toen ik tijdens het chatten tegen Ramona (mijn vorige baas) zei dat ik voor Suzanne juist zo graag een hele lieve man wenste. Ramona zei toen: oh ik heb nog een leuke zwager in de aanbieding, hij heeft een eigen huis, een auto, een motor en is lief voor kinderen. We besloten hen allebei het emailadres van elkaar te geven, en voor wij het wisten, zaten Patrick en Suzanne al urenlang te chatten met elkaar.
Het is een heel leuk en lief stel samen. Patrick heeft haar gebruiksaanwijzing leren kennen, en zij maakt hem gelukkig.
De bruiloft heeft nog wel wat voeten in de aarde gehad: het bruidsatelier waar haar jurk gemaakt werd is failliet gegaan. Dus moest er iemand gevonden worden die de jurk nog op tijd af kon maken. De stomerij had zich blijkbaar een dag vergist in de datum, want toen ik een dag van te voren de jurk wilde ophalen, heb ik een uur moeten wachten en werd de jurk door iemand speciaal gebracht! Op de dag zelf moest Patrick twee keer naar de bloemenzaak om dezelfde reden: ook het boeket was niet op tijd klaar. En eenmaal in de trouwzaal, kwamen we erachter dat de ringen nog in de auto op de parkeerplaats zaten, en de speciaal gemaakte cadeaudoos nog thuis op de logeerkamer stond. Dus na enig oponthoud kon er toch getrouwd worden en hebben ze beiden ‘Ja’ tegen elkaar gezegd. Het feest was helemaal goed geregeld: na een welkomstdrankje in het Spaarnehuys in Haarlem, werden we uitgenodigd voor een heerlijk Hollands Buffet. De verrassing was supergroot, toen de deksels van de schalen gingen: erwtensoep, boerenkool en hutspot met worst, speklapjes en suddervlees, een aparte jus en stoofpeertjes voor erbij. Als toetje keus uit drie soorten ijs, dus voor ieder wat wils.
Aan het einde van de avond, op de terugweg naar huis, zei Patrick: als ik deze dag een cijfer moet geven, is het een hele dikke tien plus! Tja, en als moeder van de bruid, ben je daar heel erg blij mee. Ze zijn nu op huwelijksreis naar Tenerife en wij hebben dus een week de tijd om het trouwalbum met bijbehorende dvd in orde te maken.
Nu zijn al mijn kinderen getrouwd, en zit mijn taak erop: Patrick zal heel goed voor mijn kleine grote meid zorgen: daar ben ik heilig van overtuigd.
©Loes Raaphorst 02/2013