Burton – de wasbeurten

 

Burton moet elke ‘vierde’ dag met een bepaalde lotion gewassen worden. Uiteraard vindt hij dat niet echt leuk, en ik.. ik vind het nog erger denk ik! Zo zielig om dat kleine katje zo te moeten martelen! Hier een foto verslag van één van de naarste klusjes als poezenmama!

 

 

Het is zaak om de lotion zo goed mogelijk te verdelen, in te wrijven, en hem werkelijk druipend nat te maken. Alles moet goed nat worden, letterlijk van het topje van z’n oortjes tot en met het puntje van zijn staart(je). En het moet ook zo nat, dat dus zijn kussentjes van zijn pootjes ook helemaal kledder en kledder nat zijn.

 

 

Buikje mag ook niet vergeten worden….

 

 

 Ik probeer het zo snel mogelijk én zo zacht mogelijk te doen, maar het blijft een heel gedoe. Hij is nu absoluut niet ziek meer, maar het is toch nog belangrijk om er nog eventjes mee door te gaan. Het is namelijk wel heel erg besmettelijk en ook al zie ik niets meer bij Burton: hij kan nog drager zijn en als zodanig Zita en King besmetten. En gezien King’s formaat (en gewicht) zit ik er echt niet op te wachten dit klusje met King te klaren!

 

 

En eerlijk is eerlijk: Burton is écht nog heel klein!

 

 

Wanneer hij helemaal door en door nat is, mag hij eindelijk lekker warm in een handdoek gewikkeld worden. Inmiddels trilt hij dus als een rietje he.. zo koud heeft hij het nu. Dus snel in de handdoek, en wrijven maar. Ook nu zorgt het wrijven er voor dat de lotion echt elk plekje van z’n lijfje bereikt. 

 

 

 Zeg nou zelf: zielig toch??

 

 

Maar hij ondergaat het rustig….

 

 

En kijk eens: zoveel vertrouwen spreekt er dus uit zijn oogjes!!

 

 

Inmiddels is hij toch al wel redelijk droog, en hij weet het zelf ook, 
want probeert dus nu wel weg te komen.

 

 

 Nee jochie, nog niet: we gaan nog even föhnen!

 

 

Behalve dat de lotion absoluut niet lekker ruikt…

plakt het ook nog eens net als goedkope haarlak!

 

 

 King is in geen velden of wegen te bekennen: hij zit wel altijd te kijken hoe Burton nat gemaakt wordt, maar zo gauw ik de fohn pak, is meneer vertrokken hoor. Held op sokken! Burton maakt er niets van: hij blijft rustig zitten, doet zelfs z’n koppie omhoog en opzij als ik dat wil; hij weet hoe het werkt en wil alleen maar dat het zo snel mogelijk weer klaar is. Net als ik trouwens!

 

 

Zo, ook even z’n kontje nog….

 

 

Z’n koppie is al redelijk droog….

 

 

Zo, nu nog heel even aan alle kanten nakijken…

 

 

En zo moet het dan maar weer voor vandaag:

 

 

Rennen man, tot over vier dagen!!

 

 

terug wordt vervolgd

©Loes Raaphorst 06/2010