Calista
Ik ben Calista en ik ben mooi. Mijn naam betekent zelfs ‘de mooiste’. Schoonheid is een prachtig geschenk, aangezien harten zich daardoor makkelijker voor mij openstellen. Schoonheid wordt ook bij feeën zeer op prijs gesteld. Wij houden van dingen die aangenaam voor het oog zijn, zoals die schitterende portretten hier in de galerie. Ook kan ik me verheugen over mijn eigen spiegelbeeld. Anderen baden graag in mijn licht en zoeken daarom mijn nabijheid op. Men schenkt mij snel zijn vertrouwen, alsof iemand die mooi is automatisch ook goed zou moeten zijn, hoewel het omgekeerde eerder het geval is: iemand die goed is, komt doordat hij vanuit zijn binnenste warmte uitstraalt, mooier over.
Mijn kennis over dit verband moet echter mijn geheimpje blijven, want ik wil graag de mooiste zijn. Ik geniet van de bewondering die ik teweegbreng, ik doe mijn best om aan de verwachtingen die mijn uiterlijk wekken, te voldoen. De positieve reacties die ik bij de eerste ontmoeting oogstte, zijn een goede brug, maar volstaan zelfden om echte vriendschappen te kunnen opbouwen. Die willen niet zo verzorgd worden als mijn uiterlijk en daarom besteed ik er net zo veel tijd aan om anderen een aangename tijd te bezorgen als mezelf. Als ik er niet zo veel plezier aan beleven zou, zou het kunnen gebeuren dat ik tijdens het kijken naar mijn spiegelbeeld hierin zo opga, dat ik verstijf als de jonge Narcissus in de Griekse sage en uiteindelijk mijn dagen in eenzaamheid slijt. Maar daarvoor houd ik veel te veel van het leven!
De uiterlijke schoonheid die ik meegekregen heb, ondersteun ik door innerlijke evenwichtigheid. Ik vermijd onnodige stress en laat mijn ziel graag bengelen door me bijvoorbeeld met de bloemengeur van een zomerse weide te omgeven, in een helder bron te baden of rechtstreeks uit de bloemen honing te drinken. In de tijd dat de natuur haar hoorn des overvloeds boven mij uitschudt en de fruitbomen zwaar overhangen van de vruchten, voel ik me net een Godin des Overvloeds! Dit gevoel werkt aanstekelijk en omdat iedereen om mij heen zich goed bedeeld voelt, lijk ik hun nog mooier toe – een positieve cirkel dus!
Juist ’s zomers mag ik niet vergeten niet te sterk te overdrijven met genieten. ook ik moet voorzorgsmaatregelen treffen voor de schrale winter en kan het me niet veroorloven voortdurend te lanterfanten. Feeën staan in nauwe verbintenis met de natuur. Op zijn laatst als de eerste balderen naar rood verkleuren, word ik aan de komende winter herinnerd. Dan teer ik op de mooie herinneringen en voed ik mijn voorpret over de volgende fase van het genieten, zodat het gemis me niet al te zwaar valt.
©Loes Raaphorst 05/2005