Chronische Pijn
Vorige maand voor het eerst in hele lange tijd weer eens bij een arts geweest. Inmiddels mijn derde huisarts in de tien jaar dat ik in Zoetermeer woon. Aardige man, ik kan niet anders zeggen. Het leek er echt op dat hij mij begreep. Of misschien moet ik zeggen, dat ik misschien eindelijk eens het achterste stukje van mijn tong liet zien? Ik ben niet zo van het klagen en al helemaal niet tegen artsen. Enge mensen zijn het, die doktoren, tenminste vanuit mijn ogen gezien.
Dus kleed ik mij altijd leuk aan, maak mij keurig op en zorg dat ik geen ‘bad hair day’ heb als ik richting arts moet. Deze dokter vroeg na een paar minuten al, of ik een masker droeg als ik de kans kreeg. Tja, wat zal ik zeggen? Volmondig Ja dat klopt?! Ik heb jaren in de cosmetica gewerkt en weet echt wel hoe ik er het minst beroerd uit kan zien. Ik ben een kei in ‘doen alsof’ en ben een roeping van het toneel misgelopen.
Maar na 2 verschrikkelijke huisartsen lijkt nummer 3 vriendelijk en to the point. Ik vertelde hem hoe mijn dag er uit ziet, waarop hij meteen zwaardere pijnstillers voorschreef. Ik moest ook bloed laten prikken en ander lichaamsvocht laten controleren om eventuele andere dingen uit te sluiten. Zo gezegd, zo gedaan. Gisteren was het tijd voor de uitslagen. Ik was best een beetje nerveus, omdat ik echt wel merk dat het niet echt lekker gaat.
Fibromyalgie is een rotziekte. Soms weet je niet eens wat nu erger is: de pijn of de extreme vermoeidheid in je lijf. Nee het is niet dezelfde moeheid die je soms hebt na een lange wandeling, of een dag hard werken. Het is een moeheid waardoor al je ledematen zwaar aanvoelen en het moeite kost om te bewegen. Zelfs een kopje oppakken en wat drinken kost moeite. Eten.. de vork naar je mond brengen kost moeite. Een toiletbezoek op de vroege ochtend is helemaal een crime! Behalve dat het dus heel veel moeite kost omdat alles aanvoelt alsof het 100 kg weegt, doet het ook nog eens pijn. Bewegen doet pijn!
Terug naar de dokter, ik was blijkbaar duidelijk geweest want hij schreef zwaardere pijnstilling voor. Mijn vorige pijnstillers waren ook al niet mis, maar dit was een stapje verder. Ik heb het 3 weken uitgeprobeerd en ik kan niet anders zeggen, het helpt beter dan de vorige. Fijn, zul je denken, lekker, zul je zeggen, maar daar ging het dus wel mis. Ik was weer eens niet duidelijk genoeg en ja hoor, de dokter stelde voor om te minderen en terug te gaan naar 1 pil per dag en die overgang op te vangen met paracetamol. In plaats van meteen te zeggen dat ik dat absoluut niet zie zitten, omdat de pijn echt niet weg was, maar het alleen maar ietsjes minder slecht ging, in plaats van meteen beter, zeg ik dus: okee, dat zal ik doen.
Dus we zijn een avond met pijn, een nacht met veel pijn en een ochtend met hele flinke pijn verder en ik heb de huisarts weer gebeld. Gelukkig mag ik terug naar 2x dgs een pijnstiller en paracetamol om uitschieters te bestrijden.
Wanneer leer ik nu eens om echt voor mijzelf op te komen en te stoppen met die sociaal wenselijke antwoorden?
©Loes Raaphorst 07/2018