Charlie, de eerste 24 uur

Charlie: de eerste dag

Wij, de bewoners van Villa Raaphorst, zijn wel gewend aan nieuwe gezinsleden. Maar, normaliter heb ik een mandje bij me wanneer we gezinsuitbreiding krijgen. Daar we niet op de komst van Charlie waren voorbereid, hadden we dus ook niets bij ons. Normaal gesproken zet ik de nieuwe kat met mand en al op de tafel en wacht rustig tot al mijn Coons even langs zijn geweest om te snuffelen. Daarna doe ik het deurtje open en laat ik iedereen z’n eigen gang gaan. Gaat altijd goed hier! Nu moest het dus anders…

Ik ben met Charlie in mijn armen naar binnen gelopen en midden in de kamer gaan staan. In no time gingen er een aantal neuzen omhoog. Katten zijn écht niet achterlijk en beslist niet blind! Ze hadden snel in de gaten dat er ‘iets’ op mijn arm zat. Guercio, de benjamin, was het dapperste en kwam meteen aan kachelen met z’n enorme lijf. Snuffelen.. nog es snuffelen en het was goed. Direct erachteraan kwam King kijken. Totaal géén probleem, zoals ik al voorspeld had. King was nog niet eens weg of Burton kwam zich melden… ook dáár totaal geen vijandigheid, alleen maar heel nieuwsgierig.

Tutt kwam en koos het hazepad. Ze rook en smeerde em direct naar de vensterbank. Okee… ook verwacht, want onze dame is zeer kieskeurig

900 of 9000 gram… het verschil zie je hierboven!

Wat een heerlijke katers heb ik toch!

Werkelijk bekaf ploffen we op de bank. Burton komt direct zijn kleine evenbeeld inspecteren. Wát doet dat op vrouwtjes schoot?

Misschien kennen jullie deze deurstoppers? Of anders de maat van een LP misschien?
Nou.. zo groot is Charlie dus! Guercio lijkt wel een Duitse herder vergeleken bij het kleine ding!