Vogelfrei – De dans van de schepping

Smaragden druppels glinsteren
als sporen van ondoordringbare
betoverde paden.
Je ogen dringen door wouden van lichtende regenbogen.
Een toverachtig gefluister onthult je
de geheimen van de wereld,
als de veren van sneeuwwitte onzichtbare vleugels,
die langs de hemel zweven,
om het hart te bereiken.

Na een heldere nacht verrassen de eerste zonnestralen het bos, in een betoverend moment van zijn leven. Schitterend als diamanten bieden de dauwdruppels de opmerkzame en fijngevoelige toeschouwer een prachtig schouwspel. Ieder blad, elke bloem, elke draad van een spinnenweb glinstert door duizenden heldere druppeltjes. Als even zovele kristallen prisma’s breken die de zonnestralen in ontelbare overal trillende kleuren van licht. Dat is allemaal magie. De betovering van het leven is er op ieder moment. Een volmaakte alchemie van liefde en schoonheid. 
En hoe lang loop je al achter je leven aan, alsof je ver weg zou moeten vluchten en alles achter je zou moeten laten? Je gejaagdheid laat je geen tijd om om je heen te kijken. In de rustpauze die je noodgedwongen inlast, zie je waarschijnlijk alleen maar een grijs, monotoon verstrijken van vervelende uren, die altijd hetzelfde zijn. Sinds wanneer kun je geen bewondering meer voelen voor iets moois? Beter gezegd: sinds wanneer merk je niet meer, dat er iets moois te bewonderen is? Houd een ogenblik stil, een momentje maar. Geen goud van de wereld kan opwegen tegen het kostbare bezit van een moment, waarop je ziel zich door de heerlijkheid laat overweldigen, die haar op dit moment wordt onthuld.