Engeland 2009 Wales – Dag 1 – Woensdag 29 april 2009

Eindelijk mogen we weer! We hebben dit jaar gekozen voor het noorden van Wales; op het Lake District na hebben we eigenlijk alles nu wel een keer gezien in het United Kingdom, behalve dus het Noorden van Wales. Dus nadat Zita opgehaald is door haar grote vriendin, besluiten we richting Hoek van Holland te gaan en staan wij dus óók in de rij voor Wales. Het weer is veelbelovend. 

We moeten nog even wachten voor we aan boord mogen: geen probleem! Het uitzicht is schitterend en het inschepen gaat voorspoedig. We verkennen de boel een beetje aan boord, want elk schip is weer anders. Dit is “De Brittanica” en eerlijk gezegd, valt ze een beetje tegen. Er is werkelijk zowat niets te doen, behalve dan een beetje aan dek rondhangen. Ach, als rokers worden we daar toch altijd al naartoe verbannen, dus heel erg vinden we het niet. Ik geniet altijd heel erg aan boord. Jeugdherinneringen aan alle dagen en nachten op de boot van mijn vader komen naar boven. Natuurlijk moet ik het afkloppen, want zeeziekte schijnt heel erg te zijn, maar ik heb er gelukkig nog nooit last van gehad. Nu is er helemaal niets aan de hand, want het waait amper. We genieten van het zonnetje en het uitzicht. Ik zou hier wel uren zo kunnen zitten!

Het duurt best nog wel een flinke tijd voor we vertrekken. Het nadeel van deze verbinding is toch wel dat je dus verplicht bent om een hut te boeken. Normaal vertrekt het schip rond 23.00 uur, en zal dan ongeveer om 04.00 uur in Harwich (Engelse tijd) afmeren. Maar, de passagiers mogen pas om 6.45 uur van boord. We hebben dus nog wel even tijd om van de haven van Hoek van Holland te genieten.

Er is altijd wel iets te bekijken. Ik ben opgegroeid met de zee en het water en kan het niet helpen dat mijn gedachten aan vroeger een beetje met me op de loop gaan. De geur van het water, de geluiden van de dieselmotoren, het gesnerp van de zeemeeuwen… heerlijk! En dat voor iemand die watervrees heeft en niet kan zwemmen? Idioot eigenlijk he? Toch ben ik geen moment bang op een schip. Het is heel helder en we hopen, nou ja, Lex hoopt op een heldere zonsondergang. Hij heeft weer een nieuwe lens en wil heel graag wat experimenteren met allerlei instellingen en lichtfilters. Ik vind het allang goed: als ik hier uren mag blijven staan is het me nog te kort! En zeg nu zelf, wat is er nu mooier dan foto’s van een zonsondergang? Precies: er zelf bij zijn! Toch maar even een impressie voor jullie 😉 Om helemaal stil van te worden toch? Na de nodige sigaretjes op het dek, besluiten we om 24.00 uur toch maar richting hut te gaan. Want, had ik al verteld dat die schat van mij een uitgebreid Engels ontbijt voor mij geboekt had aan boord? Nee he? Nou, dat heeft hij dus gedaan. Ik hoorde alleen aan boord pas dat het ontbijt dus om 05.30 uur is! Dus, ik moet akelig vroeg op!!!

Van slapen komt voor mij dus ook niet veel. Ik ben om 04.00 uur klaarwakker en we zijn dan ook als één van de eersten in de ontbijtzaal. We hebben lekker de ruimte dus, en na het ontbijt is het tijd om in te pakken en de auto weer op te gaan zoeken.

England, here we come!

Dag 2

 ]]>

Bron©Loes Raaphorst 05/2009