Engeland 2009 Wales – Dag 5 Zondag 3 mei 2009

Na een heerlijke nacht in onze cottage moeten we eerst de benzinetank weer volgooien; er staat inmiddels 804 km op de teller. We hebben best wel even uitgeslapen en het is dan ook al rond het middaguur wanneer we op weg gaan naar het kasteel in Caernarfon, vlakbij ons vakantiehuisje. 

Caernarfon is een marktstadje gedompeld in geschiedenis, aan de rand van het bergachtige Snowdonia National Park in Noordwest Wales. Niet veel Britse steden kunnen kunnen zeggen dat ze al vanaf voor de Romeinen onafgebroken bewoond zijn geweest, en er is in de stad veel bewijs van het historische verleden van de stad. In de omgeving van de stad zijn er vele prehistorische overblijfselen en in de stad bevindt zich de ruïne van Segonium, een Romeins militair fort. 

De belangrijkste trekpleister van Caernarfon is toch het enorme kasteel dat Edward I liet bouwen en dat het grootste verdedigingswerk is van zijn ‘ijzeren ring’ van forten gebouwd terwijl hij noord Wales innam. Het is ongetwijfeld een van de architectonisch meest indrukwekkende kastelen in het land. met een sterke Oost-Romeinse invloed. De eerste zoon van Edward I werd geboren in het kasteel, en daarom is het nu gebruikelijk om de eerstgeboren zoon van een Britse monarch ‘Prince of Wales’ te noemen. Deze traditie bestaat nog steeds en het kasteel was het toneel van de plechtige ambtsbekleding van Prince Charles in 1969. 

Castell Caernarfon is een kasteel dat hier werd gebouwd in Caernarfon, Gwynedd, Wales door Koning Edward I na zijn verovering van Gwynedd in 1283. King Edward wilde dat dit werkelijk een koninklijk paleis werd, waar ook de regering zetelde. De eerste Prince of Wales werd hier geboren in 1284.Dat het inderdaad een koninklijk huis is geworden werd werkelijkheid toen in 1969 Prins Charles hier gekroond werd tot Prince of Wales. Het kasteel was in één klap wereldberoemd! Het kasteel wat gebouwd werd tussen 1283 en 1330 is nog bijna helemaal in tact en werkelijk schitterend. Het doet denken aan de muren van het Romeinse Constantinopel.

Van buiten maakte Caernarfon Castle al een overweldigende indruk, eenmaal binnen door de grote poort werd die indruk bevestigd. Het is een geweldige burcht. We liepen rond over binnenplaats en gevechtsmuren en door de vele torens en vertrekken. Opvallend is de plaatsing van schietgaten in de gevechtsmuren, namelijk zodanig dat aanvallers vanuit verschillende hoeken met kruisbogen werden beschoten. Verder is de grootste toren, Eagle Tower geheten, fraai gedecoreerd met stenen adelaars bovenop de kantelen. 

Dat dit kasteel een echt verdedigingswerk was, blijkt wel uit de keuken met zijn twee gigantische kookketels, groot genoeg om een compleet garnizoen te voeden. Diep onder de indruk van al dit middeleeuwse wapengekletter verlieten we Caernarfon Castle door de grote poort, nog één keer omhoog kijkend met nog meer ontzag voor die kolossale torens en muren. In de top 100 van middeleeuwse kastelen staat Caernarfon op de 8e plaats!

Na het kasteel uitgebreid bezocht te hebben, gaan we het plaatsje zelf in. Het is er nog heerlijk rustig en heel mooi. Ik denk dat in het hoogseizoen het hier wel eens heel erg druk zou kunnen zijn! Wij hebben nu in ieder geval overal de ruimte om lekker rond te lopen, te kijken en foto’s te maken. 

Maar waar je ook kijkt, het kasteel is allesoverheersend en ligt dus aan zee. Het is maar een heel klein stukje lopen en we staan al in de haven. 

En wat je kunt doen met die supersonische lenzen van Lex, is hier te zien! 
Wat een mooi detail he?

Nog even lopen we door het schilderachtige plaatsje om daarna de auto op te gaan zoeken en een rit door het mooie Snowdonia.

Snowdonia is heel afwisselend. Het is een mix van ruig én vriendelijkheid. Het ene moment rijden we door weilanden heen, met de beroemde ‘gestapelde’ muurtjes, waartussen het mooie gele ‘Gorse’ in bloei staat en honderden kleine lammetjes rondlopen en af en toe een verdwaald schaap op de weg. Het andere moment rijden we tussen de bergtoppen door: bergen van steen, grote stenen, kleine stenen, overal stenen: het lijkt wel ‘Fred Flintstone Land’. 

Maar kijk je omhoog de bergen in dan zie je grimmige bergtoppen onder een snel wisselende lucht. De zon en de wolken wisselen elkaar heel snel af. En ja, ik stap nu even van mijn principe af dat ik alleen ‘kleine’ foto’s online zet, maar dit komt gewoon beter over in een wat groter formaat. Nee, niet ik, maar de omgeving! 🙂

Na een hele mooie rit weer terug naar Caernarfon, op zoek naar een plaats  om te eten. Na een heerlijk diner nog even terug naar het kasteel gereden, of liever gezegd, naar de overkánt van de baai, om nog een paar foto’s van het kasteel én de avondzon te maken.

Tja, en deze laatste foto hebben vinden wij in zwart-wit wel heel bijzonder!

Dag 4Dag 6

 ]]>

Bron©Loes Raaphorst 05/2009