Engeland 2009 Wales – Dag 8 Woensdag 6 mei 2009
Vanwege het weer (aan de ándere kant van de bergen verwachten ze beter weer) besluiten we vandaag naar het beroemde stadje Llangollen te gaan. Spreek of spuug uit als: chlanchóchlen 🙂
Ja, bijna onmogelijk om het op de juiste mamnier uit te spreken. O, trouwens help me herinneren dat ik alleen nog mee doe met scrabble als woorden in het Welsh ook zijn toegestaan. Een C, W en een M op je plankje is dan géén probleem meer. Het is zelfs één woord: cwm, al weten we echt niet wat het betekent!
In Llangollen drinken we eerst een kop koffie en dan bekijken we het stadje. Het is inderdaad prachtig, maar wel wat klein. Lex kan in ieder geval mooie plaatjes maken. Tja, en daar moeten jullie je nu allemaal door heen worstelen. 🙂
Midden door Llangollen stroomt de rivier, The River Dee, en het gaat nog best met flinke kracht. Het is een genot om even naar te kijken.
En natuurlijk hebben ze ook hier die typische Engelse huisjes, waar ik helemaal verliefd op ben. Bij deze ontbreekt eigenlijk alleen nog een tuintje. Alhoewel, het staat met de achterkant áán de rivier, dus dat maakt veel goed. Maar, als ik hier over een paar jaar woon, dan hang ik bloembakken voor de ramen, afgesproken?!
In de buurt is een aquaduct waar kanaalboten overheen moeten om de route te volgen. Het is adembenemend hog, smal én mooi! Lex wil best zo’n ding huren, ooit, maar niet voor hij 65 is, zegt hij.
Voor iedereen die regelmatig naar Engelse detectives op de KRO kijkt, zullen deze kanaalboten heel bekend zijn. Ook de omgeving komt erg vaak voor in de verschillende afleveringen. Het doet allemaal heel ‘Engels’ aan in ieder geval!
Zulke ‘zuilen’ kunnen volgens mij alleen de Engelsen maar verzinnen. Maar we lopen toch even verder naar het haventje. Er is komt net een boot aan, over de brug. Het is heel smal, en heel diep, en toch gaan we een stuk erover heen lopen. Gaaf!
Het uitzicht is schitterend. Mensen met hoogtevrees kunnen hier echter beter vandaan blijven, want je kunt dus werkelijk géén kant op. Het stoepje is nauwelijks breed genoeg om elkaar te passeren. Gelukkig is er één reling waar we ons aan vast kunnen houden. Het aquaduct is 37 meter hoog.
De laatste ‘attractie’ van LLangollen is de Horse Shoe Pass. Heel hoog, heel steil en heel gaaf! We rijden zelfs hele stukken in de wolken en ik heb soms nog maar een zicht van amper 10 meter! Het is alweer tijd geworden om richting het Westen te rijden.
Onderweg komen we The Conwy Fallys tegen. Lex gaat alleen naar beneden en… komt flink te vallen! Zijn arm en rug doen flink zeer, maar een maaltijd maakt veel goed en keurig bijtijds zijn we terug in de cottage. Toch ruim 300 km gereden vandaag!
]]>
Bron©Loes Raaphorst 05/2009