Feminisme of Empathie?
Onlangs kreeg ik voor de zoveelste keer kritiek over het feit dat mijn site wel erg eenzijdig zou worden. Er zouden alleen nog maar zweverige dingen op staan en absoluut niets meer weg hebben van een magazine, voor en door lezers, zoals ik het graag mag noemen. Meestal leg ik zulke opmerkingen naast me neer, want ik ben nu eenmaal wie ik ben en take it of leave it is een lijfspreuk van mij. Dit keer lukte dat niet en voel ik me dus genoodzaakt er toch even bij stil te blijven staan. Vooral omdat er ook het etiketje voor vrouwen aan vast werd geplakt, waar ik het diep in mijn hart niet mee eens ben. Ik ben deze site begonnen om iedereen iets te bieden, en simpelweg om iets te betekenen voor een ieder die daar open voor staat.
Helaas blijkt in de praktijk dat het overwegend vrouwen zijn die reageren op mijn site. Overwegend he dus beslist niet alleen vrouwen! Een tijd geleden had ik besloten om met name in mijn Reiki praktijk alleen met vrouwen te gaan werken. Aanvankelijk stond ik daar zelf niet voor 100% achter, maar inmiddels heb ik mijn mening iets aan moeten passen. Vrouwen zijn nu eenmaal anders dan mannen, gelukkig wel overigens! Nee, ik vind niet dat mannen beter zijn dan vrouwen en zelfs niet andersom. Maar er is wel degelijk een verschil! Ik kan er niet echt mijn vinger op leggen, (jaja, wijsneuzen, ik weet dat dat feitelijk wel zou kunnen), want door te zeggen dat vrouwen gevoeliger zijn dan mannen, dan zou ik toch een, gelukkig heel groot, gedeelte van de mannen tekort doen.
Wanneer ik zou zeggen dat vrouwen dieper over de dingen van het leven nadenken, krijgen de mannen een rolberoerte en haken helemaal meteen af. Blondes do have more fun, but less brains, zeggen de heren dan! De grote filosofen van deze wereld waren overwegend mannen, maar ik ben zo eigenwijs dat ik denk dat tegenwoordig de vrouwen beslist niet meer achterblijven. Maar op een andere manier.
Misschien heeft het te maken met de ontwikkelingen van deze tijd, of liever gezegd van de laatste 50 jaar. Genetisch is het sinds de eerste mens al bepaald dat mannen meer fysieke kracht hebben, dan vrouwen. Het was dus ook logisch dat mannen vanuit hun kracht de zaken regelden. We hebben er een heleboel aan te danken, maar sinds de opkomst van de industrie en de techniek kunnen vrouwen hetzelfde werk doen als mannen. Geen probleem, want brute kracht is niet meer nodig. Het feminisme stak de kop op; iedere vrouw kon en mocht elk mannenberoep uitoefenen als zij dat wilde. En van mij mag het hoor geen probleem, als ik maar niet hoef J
Wat ik echter wel vreemd vind is dat er nog steeds te weinig vrouwen op de hoge posities te vinden zijn. Alhoewel ik dan meteen mijzelf weer terugfluit want dat mens van Rice, van Buitenlandse zaken van Amerika, zou ik liever niet op Bush zijn plekje willen zien. Oprah echter wel!!! Een vrouw met compassie, een vrouw met visie én een beetje medeleven voor de mensen om haar heen. Een vrouw die er niet vies van is om geld te verdienen, want mijn hemel wat is daar nu mis mee, maar wel een vrouw die bereid is er goede dingen mee te doen. Maar helaas, ze doet t niet, zegt ze!
Maargoed, wat wil ik nu duidelijk maken? We hebben al heel lang een mannenmaatschappij gehad, en de oorlogen, de honger, de ellende, de armoede, het is allemaal nog steeds niet opgelost. Zou men dan met macht toch anders om moeten gaan dan er tot op heden gedaan is? We leven allemaal op deze aarde en hoe graag we ook de grenzen van onze eigen achtertuin, dorp, stad en land ook aan willen geven, als je er goed over nadenkt, is en blijft het toch nog steeds één aardbol. En na het lezen van een boek van de Dalai Lama moet ik mijn mening toch herzien dat alleen vrouwen in staat zijn tot empathie. Het zou heel mooi zijn als meer mensen de ware betekenis van medeleven en inleving zouden begrijpen én er naar zouden gaan handelen.
©Loes Raaphorst 01/2007