Franciscus van Anahata

Anahata is het chakra van de liefde, de energie die het vermogen heeft om te geven. Alles draait om de liefde; in al haar facetten bepaalt zij de kwaliteit van het leven van ons allemaal – het ontvangen of het gemis, het geven of het toelaten ervan. Liefde is het levenselixer dat voor een groot deel verantwoordelijk is voor hoe wij functioneren. Veelal moeten we nog leren er op de juiste manier mee om te gaan. Hoe haar te hanteren en te doseren, want we kunne onszelf verliezen door haar onszelf niet te gunnen of door haar verkeerd te gebruiken, waardoor we de verantwoordelijkheden van anderen weer elimineren. Liefde is een kostbaar goed dat kan laten bloeien en sterven, dat kracht geeft en ook weer kan ontnemen. 

In de wereldgeschiedenis zie je af en toe bepaalde mensen die zich manifesteren door de bijna perfecte wijze van omgaan met de liefde. Zo iemand is Franciscus van Assisi, voortgekomen uit de christelijke traditie rond 1200, de donkere Middeleeuwen. Een man die ook door tal van andere religieuze stromingen hoog wordt geacht en zo zijn eigen milieu eigenlijk is ontstegen. Franciscus was de man van de basis – de grote les die wij van hem kunnen leren: kracht schuilt in eenvoud. Ware liefde is onbaatzuchtig en is niet de liefde voor de materie en de verwerving ervan. Eens preekte Franciscus voor de vogels. Hun fluiten en zingen werd een dagelijkse ode van dankbaarheid voor het leven, een aubade voor de energie die dat iedere dag weer mogelijk maakt. een energie van liefde uit een hart dat voor ons nog steeds een mysterie blijft. 

Ieder van ons vult dat op zijn eigen wijze in. Een van de herkenbare oervormen van leven geven is de stralende zon. Deze warme, voedende energie geeft ons vreugde. Franciscus heeft deze gevoelens prachtig vertaald in zijn Zonnelied. Voor ons van onschatbare waarde, omdat ze de essentie verwoordt waar ware liefde voor staat: je bewust worden van wat je dagelijks gegeven wordt. In feite is niets dan meer belangrijk, want deze liefdeservaring is allesvullend. Franciscus droeg zijn boodschap uit door zijn gedrag en houding af te stemmen op de mens en de natuur om hem heen. Het zich bewust zijn van een uniek geschenk dat we iedere dag mogen ontvangen en waar we dan ook verantwoordelijk voor zijn. Dit kostbaar goed verdient de onvoorwaardelijke energie van ons hartchakra; het is het ultieme respect voor de allesomvattende liefde.