Gevoelig of Gevoelloos – een heel verschil
Sommige mensen zijn nu eenmaal gevoeliger ingesteld dan anderen. Waar dat precies aan ligt, is nog steeds niet helemaal duidelijk. Natuurlijk kunnen we het aan erfelijkheid, opleiding, instelling, opvoeding, situaties of medicijnen toeschrijven. Het gegeven blijft echter, dat iedereen anders is, dus uniek.
Wanneer je een gevoelige inborst hebt, en snel van streek gebracht kunt worden door anderen, hoeft dat niet het einde van de wereld te betekenen, mits je hier assertief mee om kunt gaan. Dit is echter voor heel veel mensen moeilijk, en het lijkt zelfs wel dat gevoelige mensen hier doorgaans nog meer moeite mee hebben, dan egocentrisch ingestelde mensen.
Gevoelige mensen kunnen zichzelf vaak wel heel goed afschermen tegen over de buitenwereld. Ze nemen er zo min mogelijk actief aan deel, en kunnen zo dus ook niet vlug gekwetst worden. Anders is het echter in de privé sfeer. Juist wanneer gevoelige mensen zich eindelijk open stellen voor anderen, in de vorm van vriendschap, misschien in therapievorm, of gewoon voor liefde van hun partner, is het wel heel makkelijk deze mensen in hun ziel te treffen.
In elke echte relatie is het nodig je open te stellen voor de ander, wil je tenminste enig kans van slagen hebben. Het is dus logisch dat de ander jouw zwakke punten leert kennen, wat echter wel weer de kans op gekwetst worden aanzienlijk vergroot. Het is soms heel moeilijk uit te leggen wat de ander verkeerd doet of heeft gedaan. Soms kan een schouderophalen of een zucht al pijnlijk over komen, daar de persoon in kwestie zich heel vlug persoonlijk aangevallen zal voelen.
Vertrouwen, geschonken aan een ander, kan zo makkelijk beschaamd worden. Vaak zonder erbij na te denken. Gewoon een opmerking, een bepaalde houding of door iets per ongeluk te vergeten. De overgevoelige mens kan hier danig van in de war raken. Als je na een lange tijd eindelijk iemand durft te vertrouwen en dat vertrouwen wordt beschaamd, val je niet 1 maar meteen 5 stappen terug.
Moet iedereen dan maar zijn mond houden tegen zo’n persoon en medelijdend alles over zijn kant laten gaan? Nee, natuurlijk niet. Maar het is wel van levensbelang heel duidelijk te zijn en daar schort het nog wel eens aan in onze maatschappij. Vaak zit een ego in de weg. Men neemt te vlug, te vaak en te makkelijk aan “dat de ander het wel zal begrijpen’.
Ieder mens is uniek en niet te vergelijken met een ander. Toch nemen we gemakshalve maar al te vaak de stelling aan dat de ander net zo zal reageren als wijzelf. Zelfs familieleden die heel veel op elkaar lijken, zullen op bepaalde gebeurtenissen toch anders reageren.
©Loes Raaphorst < 2005