Hardin – de eerste dagen

 

Een nieuw huis, een nieuw vrouwtje, een nieuw baasje, nieuwe regels: kortom, het is echt wel even wennen voor een kitten van ruim 5 maanden hoor! Maar over het algemeen is Hardin niet echt onder de indruk van alle veranderingen. Hij doet het prima, is zeer relaxed, en neemt alle slechte gewoontes van King en Burton heel makkelijk over 😉 Hoezo, NIET op tafel liggen??

 

 

Zie je wel, ik heb goed naar m’n broertje gekeken hoor: gewoon lief blijven kijken, er een knipoog tegenaan gooien, en gaan spinnen: dán kun je een potje breken bij mijn nieuwe poezenmama! Ik heb haar trouwens ook al even gewassen hoor: ze proeft wel lekker, maar ze vindt m’n tong kriebelen 😉 

 

 

De krabpaal ligt best wel lekker, maar ik ben er al een keer uitgevallen! Ze hadden beter even een opstaand randje eraan kunnen maken, want toen ik me omdraaide, viel ik zo naar beneden! En dan zeggen ze wel dat wij altijd op onze pootjes terecht komen, nou.. niet als je te weinig tijd hebt om je om te draaien hoor! Ik lag helemaal niet zo hoog, dus ik kwam zomaar op m’n rug terecht! Dat vond ik niet leuk! Gelukkig werd ik wel meteen getroost door m’n vrouwtje, maar leuk was anders!

 

 

Burton, dat is m’n kleine broertje, denkt wel dat hij al héél wat is, maar ik win het nog makkelijk qua grootte hoor! Okee, Oom King is misschien nog wat te hoog gegrepen voor mij, maar Burton kan ik hebben: Anytime! Alleen niet met m’n snorharen, prrrrrr….. die van Burton zijn echt lang joh! De mijne zijn afgebeten door m’n zus en broers. Lekker asociaal was dat, maar nu krijgen ze tenminste de kans om weer te groeien!

 

 

Jullie wisten het misschien al, maar ik dus nog niet: ze hebben hier een King size bed, en daar mogen we dus gewoon op liggen! Officieel moeten we op die handdoek, maar ach, als je zo mooi bent als ik, dan gelden die regels natuurlijk niet: dát snappen jullie wel! King lag er net ook nog bij, maar die eikel lag zo te snurken dat ik hem maar even in het mandje heb gepest! Een beetje m’n middagrust verstoren… nou, ik dácht het niet!

 

 

Burton en ik zijn ook al aan het oefenen voor het kampioenschap “Simultaan Liggen”. We zijn er al best goed in hoor! Op de kattenbak, als vrouwtje aan het koken is, of op het hondenkussen, als Zita ons tenminste even met rust laat, en hier, op de vensterbank! Het gaat helemaal goed als er beneden voldoende te zien is! Alleen Burton moet nog leren om z’n oren stil te houden, maar dat gaat elke keer al een stukje beter.

 

 

Nou zeg nu zelf: bijna volmaakt toch? Nu nog even eraan werken dat al die asbakken van de vensterbank verdwijnen, zodat we tenminste de ruimte hebben om onze tere kontjes te kunnen keren. Trouwens, vrouwtje heeft een anti slib mat gekocht, om te voorkomen dat we de planten op de grond gooien. Volkomen overbodig natuurlijk, want een matje houdt ons echt niet tegen hoor!

 

 

Het eten is hier trouwens formidabel! Zonder dollen, ik kan niet anders zeggen: haute cuisine hoor! Bij wijze van uitzondering zit Oom King hier trouwens bij, want meestal laat hij Burton en mij lekker eerst eten. Haha, De DOMBO, want ik laat toch écht niets voor hem over hoor ;-P Ben je gek, het is veel te lekker om restjes achter te laten. Ik eet m’n buikje echt helemaal rond! Kan ik, in tegenstelling tot die dikke Burton, nog wel hebben!

 

 

We passen wel heel goed bij elkaar qua kleuren he? Het voelt wel goed hier hoor! Ik moet zeggen, Tante Syl heeft hartstikke goed voor me gezorgd, maar het is hier ook beslist niet verkeerd. Al is het dan wel een beetje een ‘mannenhuis’, maar ach, dat moet dan maar.

 

   

 

Na het eten lekker eerst even ‘uitbuiken’ op de vensterbank, en dan een luie wasbeurt. Over lui gesproken: geen wonder dat die broer van mij zo’n dikke buik krijgt. Die ligt meer te pitten, dan dat hij zichzelf een beetje oppoetst hoor. Alhoewel, ik moet wel bekennen dat hij een heel mooi zacht vachtje heeft. Komt zeker door dat geborstel van het vrouwtje. Hmmm… moet ik nog niet veel van hebben hoor: ik doe het liever zelf!

 

 

Zo, en nu ben ik hier dus alweer een volle week! Het bevalt best, al moet het baasje wel een beetje beter uitkijken als ie ’s nachts naar de douche gaat. Ik heb verdorie een halve nacht in de badkamer gezeten, omdat ie me niet gezien had! Hihi, maar… en dát is wel leuk, vanochtend overkwam het Oom King! Nou, ik heb mooi niets tegen de anderen gezegd, en lekker in m’n vuistje liggen lachen hoor! 

 

Last but not least: Burton blijft de benjamin hoor!

 

 

 

terug wordt vervolgd

©Loes Raaphorst 08/2010