Uitbreiding van de TCB Band – King, Burton en …..
De datum is 31 juli 2010: mijn verjaardag! Lekker uitgeslapen, heerlijk ontbeten, nog wat na teuten met koffie en een peuk en dan ineens: De Bel!! Ga je eens snel even aankleden schat, zei Lex tegen mij. Huh? Ik zou m’n verjaardag toch niet vieren schat? Enne, voor de postbode hoef ik me toch niet aan te kleden??? Zijn m’n kinderen dan toch gekomen? De deur gaat open, en daar komt Sylvia binnen: de eigenares van de Cattery waar King én Burton vandaan komen.
Marcel, haar man, staat nog even achter haar, maar als Sylvia mij niet één maar twéé stambomen in m’n handen drukt, komt hij naar voren, met….. Hardin in zijn armen! De broer van Burton, die zó mooi is, dat Sylvia en Marcel hem graag als dekkater hadden willen houden! Lex heeft het op een akkoordje met hen gegooid en ik heb nu dus Glenn D. Hardin, (pianist van de TCB Band van Elvis), in mijn armen!
Hardin is een Blue Smoke kater en dus een volle broer van Burton. Hij is prachtig én volgens Sylvia minstens zo’n knuffelkont als Burton! Er zijn meer foto’s van dit eerste moment, maar geloof me, die zijn niet geschikt voor publicatie, gezien de hoeveelheid tranen die er bij mij naar buiten kwamen! Pfffttttt….. hou je niet van janken?!! Wat een verrassing, wat een ongelooflijk lief idee van Lex om mij zo te verwennen! Drie Maine Coons!! Ik ga vast handen te kort komen… Want, hier even het bewijs van de grootte van King: Marcel laat ons even de showhouding van King zien 😉 Dus als Burton en Hardin ook zo groot gaan worden, zijn mijn armen te kort!
Maar, snel terug naar Hardin, want het is vandaag ZIJN dag! Al blijkt al snel dat hij werkelijk uitgeput is van alle commotie en bijna de hele dag heeft liggen slapen, ondanks de gigantische drukte in huis. Want ook mijn kinderen kwamen mij verrassen, dus Hardin moest niet alleen aan King, Burton en Zita wennen, maar ook aan de drie hondjes van Danielle! Hij is werkelijk beeldschoon en al was hij dan wat moe van de verhuizing, de reis en de drukte, hij is beslist niet bang of flink onder de indruk van ons gezin!
Zita en King zijn het makkelijkste: zij hebben even aan Hardin geroken, en meteen maar besloten dat hij volledig goedgekeurd is. Burton, ons kleine eikeltje, heeft even wat meer tijd nodig en voelde toch even de aandrang om z’n broer duidelijk te maken dat hij niet moet denken dan Burton z’n plaats op gaat geven, alleen maar omdat Hardin iets groter is. Maar, aan het einde van de middag liggen de heren toch al gemoedelijk samen op de vensterbank in de keuken!
Vannacht heeft Hardin het grootste gedeelte bij ons op bed geslapen. Maar vanochtend vroeg zaten de heren dus keurig met z’n drietjes op de krabpaal. King gedraagt zich het liefste: alsof hij met zijn grootte dus werkelijk weet dat hij zich geen enkele zorgen hoeft te maken. Burton doet ook al minder z’n best om op z’n strepen te gaan staan en Hardin is gewoon alleen maar nieuwsgierig naar alles om hem heen.
Hardin lijkt wel iets groter dan Burton, maar ik heb hem vanochtend toch even gewogen en de schade is exact even groot als Burton eergisteren: 3390 gram! Waarschijnlijk komt dat ook wel omdat Hardin gisteren niet echt gegeten heeft. Hij was té moe om te eten. Dat komt ongetwijfeld helemaal goed. Hij ligt nu gezellig naast mij, in het hangmandje van de krabpaal: letterlijk binnen handbereik dus. En… Sylvia heeft niet overdreven: hij is een knuffelkont!!
Hoe Hardin zich qua kleur gaat ontwikkelen, moet ik nog even afwachten. Een Blue Smoke krijgt ook vaak een zilveren ondervacht, net als een Black Smoke. Hij is nu dus vijf en een halve maand en omdat hij dus al die tijd gewoon in de Cattery is gebleven, met tig andere kittens, is er van z’n snorharen weinig meer over. Kittens hebben de rare eigenschap om die vaak af te bijten bij een andere kat. Een knuffelkopje van Hardin voelt nu dus hetzelfde aan als een zoen van Lex, als hij zich een paar dagen niet geschoren heeft 😉 Hij prikt!!
Maar zeg nu zelf: zo’n plaat van een kater kan toch niemand weerstaan? En héél vroeger, zeg maar middeleeuwen, toen ik nog een klein meisje was, heb ik ooit een hele grijze kat gehad: Muisje. Maar helaas is die vlak na een verhuizing van het balkon gesprongen, dus die heb ik niet zo lang gehad. Uiteraard mogen King, Burton en Hardin NIET naar buiten, dus ik kan nu een hele lange tijd van deze prachtdieren genieten! En.. dát ga ik dus doen!
©Loes Raaphorst 08/2010