Heksen vliegen met de stroom mee 🙂 – over wicca en nog veel meer
Heel lang heb ik het gevoel gehad dat ik ergens tegen aan het vechten was. Iets in mij verzette zich altijd maar weer tegen het dagelijks leven, tegen onverwachte gebeurtenissen en vooral en bovenal tegen de dingen die mij ‘overkwamen’. Het voelde als het beklimmen van een berg met een enorme zak stenen op je rug, of fietsen met enorme tegenwind, of, als ik had kunnen zwemmen, tegen de stroom inzwemmen. Kortom, er was altijd dat ‘gevoel’ dat het moeilijk was, terwijl ik om mij heen toch genoeg mensen zag die zogenaamd fluitend door het leven gingen.
Heel veel jaren, boeken en ervaring later kan ik zeggen dat ik er een heel klein beetje van ga begrijpen. Je ramen ga je tenslotte ook niet lappen als het regent, en strijken tijdens een hittegolf is ook vragen om narigheid. Wij mensen, maken deel uit van het universum. We zijn allemaal onderdeel van het grote geheel, en als zodanig is het dus eigenlijk heel logisch dat we gaan leren om met de stroom mee te gaan zwemmen. Heel praktisch gezien: rustig aan doen als het heel warm is, of, nog eenvoudiger, slapen als het donker is 🙂
Ik ben dus op zoek gegaan naar een verklaring voor dit alles, een manier van leven, een overtuiging waar ik me in kon vinden. Als kind maakte ik al grapjes dat ik een heksje was. Jaren later vulde ik op internet bij het hokje beroep altijd ‘witch’ in. Inmiddels weet ik dat het algemene beeld wat men van een heks heeft, totaal onzinnig is. We vliegen niet op een bezemsteel rond, en hebben echt niet allemaal een pukkel op onze neus en een puntmuts op.
Wicca, zoals de leer van heksen heet, staat heel dicht bij de natuur. De elementen, aarde, water, vuur, lucht en ether oftewel de ziel of de geest, staan hierbij centraal. Door het pad van de wicca te bewandelen worden wij aangemoedigd om op grote schaal lief te hebben. Het kweekt liefde voor het land, de aarde, het wilde; liefde voor vrede en schoonheid; liefde voor verhalen en mythen; liefde voor geschiedenis en voorouderverering; liefde voor bomen, stenen en dieren; liefde voor het lichaam en seksualiteit; liefde voor de zon, maan, sterren en lucht; liefde voor elkaar en liefde voor het leven.
Het goddelijke is overal om ons heen aanwezig; aan de ene kant in het het wonder van de natuur en aan de andere kant is het het goddelijke in ieder mens, zoals in de Godin en de God. De som van deze twee is werkelijk groter dan dat van de delen.
Het universum bestaat uit twee aspecten van Goddelijkheid, nl. yin en yang, vrouwelijk en mannelijk, oftewel de God en de Godin. Onze wereld, het gehele leven, komt uit deze liefde voort en is een uiting van liefde. Telkens als wij onze liefde uiten, maken we contact met de centrale kracht en zin van de Schepping. Telkens als wij de liefde bedrijven, voeren wij opnieuw het oerbegin van de Schepping op. Als resultaat van deze overtuiging worden schepping en seksualiteit gezien als heilig en kunnen alle fasen van ons seksuele leven ervaren worden als overgangsriten en met rituele gevierd worden – rituelen rond geboorte, puberteit, huwelijk, scheiding of dood. Op deze manier wordt onze seksualiteit gezien als wezenlijk onderdeel van ons leven en kan ze vereerd, gevierd en ervan genoten worden, in plaats van gezien te worden als bron van schaamte. Door er op deze manier tegenaan te kijken, wordt onze seksualiteit een bron van energie en healing.
Het werken met de krachten van de natuur is een van de voornaamste bezigheden binnen de wicca. Kennis van hoe wij met de getijden van de Aarde, maan en zon moeten werken is van essentieel belang als wij met de Natuur willen werken, en niet tegen haar. Als we leven in een wereld van beton en glas, gescheiden van de kringlopen en energieën van de natuurlijk wereld, verliezen we energie en worden we moe of depressief. Maar als we opnieuw in aanraking kunnen komen met de Natuur en haar seizoenen, voelen we ons vitaler, vreugdevoller. Er worden bij de wicca acht momenten in het jaar gevierd om ons te helpen dit te doen. Er zijn vele manieren waarop we aandacht kunnen schenken aan deze acht hoogtijdagen, van complete rituelen met anderen op een heilige plek tot informele vieringen in ons eentje of met familie of vrienden. Het vieren van deze seizoensfeesten is een fundamenteel onderdeel van wicca.
Om de ongeveer zes weken is er een ceremonie, alleen of met anderen, om onszelf open te stellen voor de magie van het jaargetijde waarin we ons bevinden. Samen vormen ze een jaarlijkse cyclus van acht ceremoniën: de twee zonnewenden, de twee nachteveningen en de vier tussenliggende ceremonieën. De data van de zonnewenden en nachteveningen staan vast, omdat ze vaststaande astronomische gebeurtenissen markeren, maar de data waarop je de andere feesten viert kunnen verschillen, omdat ze seizoenswisselingen markeren, die van plek tot plek iets variëren, met de veranderde klimaatpatronen.
Een van de beste manieren om deze cyclus van acht feesten te begrijpen is het volgen van de reis van Moeder Aarde, of Moeder Natuur, door het jaar heen. We kunnen op elk moment beginnen, maar laten we beginnen met het feest van Brighid, op 1 februari. Het is het moment waarop de Lente zich voor het eerst begint te roeren, althans op het noordelijk halfrond. Al is het dan vaak nog erg koud, toch stapt de lente al naar ons toe. De eerste bloemen van het jaar, de sneeuwklokjes, komen op, en in de grond vindt er een verplaatsing van energie plaats op het moment dat alle planten zich beginnen te roeren, als wezens die langzaam uit hun winterslaap ontwaken. Daarna komt de Lentenachtevening, in maart en is de lente officieel gearriveerd, als is het in maart soms nog vreselijk koud. Uiteindelijk is de lente op volle kracht onder ons tijdens Bealteinne, op 1 mei, wanneer alle bloesem bloeit en het sap overal stroomt – zelfs in de mensen!
Dit is de tijd van de Godin op de Aarde, die van Kind naar Maagd uitgroeit. Net zoals de maan uit de duisternis wordt geboren, en van slechts een dun streepje tot volle wasdom groeit, zo lijkt ook de Natuur rond deze tijd opnieuw geboren te worden en uit de duisternis van de Winter te groeien. Naarmate de warmte toeneemt, beginnen de planten weer te groeien.
Kijk eens of je nu de relatie tussen Aarde, maan en zon kunt voelen. Voel de langzamerhand sterker wordende kracht van de zon, terwijl het wiel van het jaar van februari naar mei draait. en terwijl dat wiel draait, kun je het land groener zien worden, de bloemen zien bloeien en de dieren en mensen zien paren. Statistieken geven aan dat koppels op het noordelijk halfrond het vaakst paren tussen maart en juni, met als piek de maand mei, en dat de seksuele activiteit ook toeneemt als de tijd van de volle maan nadert. Deze hele periode – de periode van het wassende jaar – wordt gerefereerd door het Zaaigetijde. Dit is de tijd waarin de Natuur ons aanspoort om te zaaien, hetzij fysiek zaad, hetzij het zaad van projecten, ideeën en gevoelens, die in de volgende fase van het jaar tot bloei zullen komen.
De volgende fase wordt geregeerd door het Groeigetijde – van Lente naar Zomer. Ze begint ten tijde van Bealteinne, bereikt haar peil op het moment van de Zomerzonnewende, in juni, en eindigt tijdens Lughnasadh, op 1 augustus. Dit is de tijd waarin die zaden die in het vorige getijden werden gezaaid, in de buik van Moeder Aarde groeien. Zij is niet langer de Maagd – ze is de Moeder geworden. Net als de volle maan wordt haar buik vol, totdat zij bevalt en wij haar gewassen en fruit oogsten.
De eerste fase – het Zaaien – is gunstig voor de magie om nieuwe projecten aan te moedigen, wanneer iets dat nieuw is of net gestart is een beetje hulp nodig heeft. nu, in deze tweede fase – het Groeien – beoefenen wij magie voor mensen of dingen die voeding en steun nodig hebben. Het is de tijd van het moederen, en dus ook een goede tijd om aan genezende magie te doen.
Daarna komt de derde fase, die wordt geregeerd door het Oogstgetijde. Deze begint tijdens Luchnasadh, dat het begin markeert van het oogstseizoen, de piek bereikt tijdens de herfstnachtevening in september en uiteindelijk wordt afgesloten aan het einde van oktober tijdens Samhuinn – Hallowe’en. Dit valt samen met de tijd van de afnemende maan, het moment waarop de Moeder haar rol vervuld heeft en zich naar de volledig ontwikkelde levensfase van de Wijze Vrouw kan begeven. Hoewel ze nog steeds over de kracht van de Maagd en de Moeder beschikt heeft ze nu de rijpheid en ervaring om haar energieën in wijsheid tot bloei te brengen. Deze derde fase is de oogsttijd, die prachtige tijd in de Herfst wanneer je kunt gaan zitten genieten van de vruchten die de arbeid in de lente en zomer hebben opgeleverd. We zijn nog niet oud, alleen maar volwassen – op middelbare leeftijd, om het zo maar eens te zeggen!
Omdat dit een tijd van afname is – van de afnemende krachten van de zon – wordt hij ook wel geassocieerd met de afnemende maan. Het is ene tijd om magie te beoefenen om dingen te voltooien, om dingen tot een einde of tot bloei te brengen. Het is een goede tijd voor diegenen onder ons die hopeloos zijn in het afmaken van dingen, en ook een goede tijd om uit elkaar te gaan, om te scheiden.
Het laatste kwartier is de Donkere Tijd. De tijd die geregeerd wordt door het getijde van Dood en Vernieuwing. Het is de tijd van de Nieuwe Maan, wanneer je haar niet aan de hemel kunt zien staan. De fase begint tijdens Samhuinn in november, heeft haar piek gedurende de Winterzonnewende in december en eindigt tijdens Imbolc, wanneer de Godin opnieuw als kind geboren wordt.
Tegen november ziet alles er dood uit – de bladeren zijn van de bomen gevallen, er valt sneeuw in hoge gebieden. De Godin loopt niet langer over het land als Wijze, maar als Oude Vrouw. In deze tijd van het jaar vermijden we magische praktijken. Het is een tijd om energie te sparen, om ons door de voedende kracht van de duisternis te laten steunen, net zoals de aarde een plant door de Winter heen helpt. En dan wordt het uiteraard weer Imbolc, dat samen met de eerste lentebloemen, de wedergeboorte van de Godin inluidt.
De Godin wordt uiteraard symbolisch gebruikt. Men zou het ook over een God kunnen hebben, waarbij hij geboren wordt als kind tijdens Imbolc, uitgroeit tot Jeugdige Minnaar gedurende Bealteinne, Vader wordt ten tijde van Lughnassadh, en Wijze Rijpe Man wordt in de herfst, tot dat hij uiteindelijk Nestor wordt in de Winter. Men zou zelfs het geslacht helemaal weg kunnen laten en over de Lente praten als de Tijd van het Kind, dat uitgroeit tot Jeugdige Minnaar, over de zomer als de tijd van de Ouder, over Herfst als de tijd van Volwassenheid en Wijsheid en over de Winter als de tijd van de Nestor.
De maan gaat uiteraard 13 maal per jaar door alle vier de fasen heen, dus ziet elk seizoen alle maanstanden een paar keer. Het voorgaande moet men dan ook niet letterlijk nemen. Je kunt het ook zo zien: het stijgende getij van warmste en energie dat we in de Lente ervaren, lijkt op de energie en het gevoel van de wassende maan. De gulle, sterke energie van de volle maan is als de Zomertijd, wanneer er ook een maximum aan energie is. Als we vervolgens afzakken naar de Herfst, lijkt dat op de maan in haar afnemende fase. De energie neemt daarna verder af tot we de donkere periode van het jaar betreden, net als de tijd van de Nieuwe Maan.
De beste tijd om magie te beoefenen die wassende kracht, groeikracht, nodig heeft is dus de Lente bij een wassende maan. De beste tijd voor genezende of voedende magie is de Zomer bij een volle maan. De beste tijd om magie te beoefenen die helpt om het voltooien en te beëindigen is de Herfst bij een afnemende maan. Op die momenten werk je met de energiestromen van maan, zon en de Aarde – die allemaal in dezelfde richting stromen. Soms kun je echter niet wachten tot het juiste seizoen daar is, dan werk je alleen met de maancyclus.
Je zult hieruit begrijpen dat we op magische wijze met de kracht van de seizoenen werken – met de kracht van de Aarde, zon en maan. Maar zelfs als je geen praktische magie wilt beoefenen, kun je nog steeds het verloop van het jaar vieren, want door af en toe even stil te staan en jezelf opmerkzaam te maken op de seizoenen, door je open te stellen voor hun gaven, geef je jezelf een kans om weer op adem te komen. De meeste mensen zijn zo druk bezig, dat ze niet de tijd nemen om van het leven te genieten en zich te verwonderen over de wereld om hen heen. Dus waarom zou je niet deze achter keer per jaar een paar uur de tijd nemen om te zien waar je je bevindt in het grote wiel van het jaar? Stel jezelf open voor de energieën van de Aarde, lucht, zon, maan en sterren en adem diep in. Vier de feesten samen met familie en vrienden en gebruik samen een speciale maaltijd en voer, als je kunt, een ceremonie uit die je weer in harmonie brengt met het ritme van het leven en de Natuur.
Tenslotte kan het vieren van de seizoenen je helpen om lang te leven en gezond te blijven. Iedereen wil graag een snelle oplossing om gezond te worden, maar in werkelijkheid vergt dat tijd, en één reden waarom mensen ongezond zijn is dat ze zich hebben afgescheiden van het ritme van de Natuur. Als je echter de acht seizoensfeesten viert, maak je bewust contact met het ritme en de kracht van de seizoenen, en de natuurlijk wereld. Na verloop van tijd begint hun magie op je in te werken en raak je afgestemd op de cyclussen van de Aarde, wat een diepgaande invloed heeft op je gevoelens van gezondheid en welzijn.
Keltische Knoop
Praktisch magie kunnen we verdelen in drie soorten: zoekende, veranderende en makende. Ze hebben elk zeer verschillende doelen, maar sommige ervan overlappen elkaar – vandaar deze knoop. In het algemeen zijn er drie redenen om aan magie te doen. Eén ervan is onderzoek – het verzamelen van informatie, het vinden van antwoorden op vragen. Daarvoor gebruiken we de magie van het zoeken. Een andere is het tot stand brengen van transformatie – het aanmoedigen van bepaalde uitkomsten, het ten goede veranderen van dingen. Daarvoor gebruiken we de magie van het veranderen. En de derde reden waarom we aan magie doen, is manifestatie, waarbij iets in de wereld gebracht wordt. Daarvoor gebruiken we de magie van het zoeken.
Bron: De Magie van Heksen en Druiden©Loes Raaphorst 11/2005