James – 15 weken
De titel doet vermoeden dat het hier alleen nog maar over James gaat, maar dat is uiteraard niet het geval. Maar al die jaren namen verzinnen voor een blog over mijn poezels is niet altijd eenvoudig. Het belangrijkste voor jullie zijn de foto’s, voor mij de referentie aan een tijd, zodat ik makkelijk bepaalde foto’s terug kan vinden als ik dat wil. Net als met een baby, denk je met een kitten de eerste tijd ook nog in weken in plaats van maanden. Onlangs hadden we bezoek van iemand die niets met katten heeft en meer een hondenmens is. Maar… bij het zien van Guercio was hij toch wel een beetje onder de indruk: zó eentje wil ik er ook wel!! Hahaha, ja dat snap ik. Guercio is heel indrukwekkend en heel groot. Hoe schattig is het dan om te zien dat katten onder elkaar helemaal niet zo ‘denken’. James had vanaf het allereerste begin al in de gaten dat hij bij die grote reus wel een potje kan breken! Ze zoeken elkaar ook steeds vaker op. Ik snap het wel hoor, want Guercio heeft echt een heel groot hart en is misschien wel de allermakkelijkste poezel die wij hier in huis hebben.
Charlie is hier bijna 7 maanden en James dus 15 weken. Ze schelen niet meer zoveel. 500 gram om precies te zijn!
Juist omdat James de jongste is, wil ik hem natuurlijk graag zo vaak mogelijk op de foto zetten.
Immers, ze zijn maar relatief kort zo klein. Hij kijkt nog steeds chronisch verbaasd
Misschien heeft hij het me te vaak horen zeggen, want hier deed hij heel even z’n best om stoer over te komen!
Hahaha, tevergeefs James!!! We zijn nog lang niet onder de indruk van je!
‘Oma’ en mama van Charlie is een enorme waterliefhebster. Zodrá ze de kraan hoort,
sprint ze het aanrecht op (tenminste, als ze niet misspringt!) om water te drinken uir de kraan. Jammie!!!
Charlie begint het ook steeds interessanter te vinden… waar gaan die druppels toch naar toe?
Guercio begrijpt niet goed wat er zo spannend aan is: hij sláápt liever in de gootsteen!
Charlie heeft eindelijk door hoe hij het water naar binnen krijgt.
Tenminste, als Myrna hem niet voor is!
Samen delen hoor!
Hallo mooie meid: ben je trots op je kroost?
Huh?? Ho stop, bel de kranten, niemand de deur uit: JAMES springt zelf op het aanrecht!
Oh jeetje, nu is het echt gedaan met de rust hoor!
Zo zien we maar weer: kittens leren door ná te doen!
James je bent een pláátje! Het is beslist niet de bedoeling dat je hier een gewoonte van maakt,
maar het is je vooralsnog vergeven. Als het een beetje meezit pas je over niet al te lange tijd hier toch niet meer tussen!
Drie generaties: hoe leuk is dat?!
Begin van deze week ben ik eindelijk met Charlie naar de dierenarts geweest voor zijn kitten inentingen. Normaal krijgen kittens met zeven weken hun eerste enting, maar zoals bekend, was Charlie daar te zwak, te ziek en te klein voor. Omdat het best wel een uitzonderlijke situatie is, heb ik de dierenarts-praktijk bestookt met vragen. Er werken vier dierenartsen en ze waren het er alle vier over eens: Charlie moest wel gevaccineerd worden. Dat is nu dus gebeurd. Maar… er werd hartruis geconstateerd. Dit kán onschuldig zijn, als ik internet moet geloven, maar het kán ook een voorbode van iets dodelijks zijn. Ben ik eindelijk blij dat het goed blijft gaan, krijgen we dit weer te horen.
Ik was even van slag! Ik heb er met verschillende mensen over gepraat. Als we Charlie willen laten castreren, dus als hij onder narcose moet, dan kan dat niet voor er een hartecho gemaakt is. Er moet dan eerst gekeken worden óf hij wel onder narcose kán. Wat de oorzaak van de ruis in zijn hartje is. Op dit moment is het nog niet aan de orde, want ik zie nog geen tekenen die er op wijzen dat hij er aan toe is. We kunnen dus nu meteen al een hartecho laten maken om zekerheid te krijgen… daar is wat voor te zeggen uiteraard.
Maar, we kunnen ook nog even wachten en volgende maand nog eens een afspraak maken om opnieuw te laten luisteren. En jullie raden het al, dan zal ik met één van de andere dierenartsen een afspraak maken. Charlie is nu eenmaal een bijzonder diertje. Hij heeft al meer dierenartsen versteld doen staan, dus waarom zou hij die stunt niet nog een keer uit kunnen halen, toch? Er zijn mensen die dit struisvogelpolitiek noemen, van mij dus, maar ik zie het anders. Er zijn ook kinderen die over een hartruisje heen groeien, dus waarom zou ik mijn kitten niet even de tijd geven nog wat groter en zwaarder te worden.
Glen én Hardin zijn allebei maar vier jaar geworden en als we nu terugkijken zijn ze zeer waarschijnlijk allebei aan HCM overleden. Dit is een aangeboren hartafwijking die voor een verdikking van een ader in het hart zorgt, waardoor eventuele stolseltjes er dus niet meer door kunnen (trombose) en ze acuut overlijden, (zoals Glen) of een verlamming aan de achterpoten krijgen en een paar dagen later overlijden, (Hardin). Deze twee gigantische grote grijze katers hadden géén hartruis en zijn ook maar vier jaar geworden. Niets wees er op dat dit in die (fok) lijn aanwezig was.
Scheff en Jerry, de twee zwarte broers, zijn allebei maar acht jaar geworden. Niets wees erop dat zij niet gezond waren. En al zijn ze dan aan verschillende dingen overleden, de uitkomst is hetzelfde: ze zijn er niet meer. Over King heb ik het nog maar even niet, want dat kan ik nog niet behappen zonder weer overstuur te raken. Hoe dan ook, als er iemand is die weet dat katten niet altijd oud worden ben ik dat wel. So far de struisvogelpolitiek dus!
Niemand weet hoe het verder zal gaan, maar alles weten maakt ook niet gelukkig! Voor nu ben ik heel blij dat Charlie het zo goed doet! Hij is nu gevaccineerd. De dierenarts waarschuwde dat hij veel meer zou kunnen gaan snotteren, maar ook dát is niet uitgekomen. Hij doet het prima. Hij komt ook nog steeds gestaag aan en is zo actief als een kitten maar kan zijn. Zijn vachtje groeit, het glanst volop, z’n oren, ogen én neusje zijn schoon. Ik ben van plan om Charlie systematisch het voordeel van de twijfel te geven. Ik wil ook negatieve gedachten en gevoelens géén kans geven! Alles wat je aandacht geeft groeit.. negatieve dingen, maar zeer zeker ook positieve dingen! Dus geen doemdenken voor mij op dit moment en als iemand dit struisvogelpolitiek wil noemen, mag dat, maar ik ziet het als witte heks toch echt anders! Je krijgt terug wat je uitstraalt!
Een mens lijdt het meest door datgeen wat hij vreest… Ik doe er niet meer aan mee: positief blijven is zinvoller voor mij!
©Loes Raaphorst 05/2019