James – precies 4 maanden – Whisky komt logeren
James is vandaag 17 weken, maar het wordt tijd om in maanden te gaan denken. Oh wat gaat het toch snel die eerste tijd, dat ze zo heel klein zijn. Ik mag absoluut niet mopperen, want eerlijk is eerlijk, Charlie is al 8 maanden en nauwelijks groter dan James. Ik heb dus echt geluk dat ik voor Charlie mag zorgen van Petra van de DinkelWeide! Het gaat goed met de kleine kanjers! Charlie is inmiddels 2,5 kilo en James heeft de 2 kilo al aangetikt. Ze kunnen al wat beter voor zichzelf opkomen, maar toen Guercio (hieronder op de foto) bovenop James sprong hoorde ik toch even een zielig piepje! Elke kat is anders: Scheff was heel luidruchtig, wat ik heerlijk en Lex vreselijk vond… De nieuwe generatie is amper te horen. Zowel Myrna (oma) als Charlie (zoon) en James (kleinzoon) zijn amper te horen. Afgelopen week zat Charlie per abuis in de hal opgesloten en het heeft echt even geduurd eer we hem hoorden. Ik mis het miauwen van Scheff nog steeds, maar ik vrees dat het er bij deze generatie gewoon niet in zit. Ze kletsen wel, maar heel zachtjes dus!
Helaas was ik net te laat bij het maken van de foto hieronder:
de achterpoot van James bungelde echt los van de tafel, zo diep lag hij te slapen.
Hij voelde zich overduidelijk ‘betrapt’ en ging snel rechtop zitten.
Zoals ik vorige week al aankondigde, Whisky komt logeren!
Het poesje van zoon en schoondochter komt tijdens hun vakantie bij ons in huis.
We hebben haar net opgehaald en laten nu eerst de eigen poezels even langskomen.
Whisky is erg eenkennig; zij kent ons niet wij kennen haar ook nog niet.
Ik wilde dus zeker weten dat ze voor ze het mandje uit zou komen,
zou hebben gezien waar de kattenbakken, het eten en het drinken staat.
Mijn idee was dus haar op het aanrecht te zetten, een beetje hoger zodat ze goed overzicht zou hebben.
Dat Guercio direct naast haar kwam zitten, was totaal geen verrassing.
In zijn ogen geldt: hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
Mensen die ons huis kennen weten dat het zeer katvriendelijk is.
Vanuit de keuken is het eigenlijk één grote sprong en de kattentunnel is al binnen bereik.
Heel handig voor katten die zich willen verstoppen, of die bang zijn.
Whisky heeft dan ook een flinke tijd in de tunnel gelegen.
Na een tijd in de tunnel gelegen te hebben, schoot Whisky achter onze bank. De dagen daarna heeft ze haar plekje achter de bank verruild voor een plekje onder ons bed, of een plekje achter het gordijn. Ik heb overal in huis eten neergezet, wat ook allemaal overal heel snel op was…. maar of Whisky dat op had gegeten of één van onze eigen poezels bleef natuurlijk de vraag. Ik ben er heilig van overtuigd dat je katten de tijd moet geven om hun eigen tempo te bepalen. Maar een kat die een paar dagen niet eet, krijgt leververvetting en dat loopt meestal niet goed af. We zagen Whisky bijna niet, maar we hoorden haar wél! Als er een poezel van ons in haar buurt kwam, binnen een straal van 2 meter, begon ze al te blazen en te brommen. Dat mág en is helemaal niet erg natuurlijk, maar voor haarzelf wel heel stressvol. James snapte er ook niet zo veel van en sloeg haar waarschuwingen in de wind en kreeg al snel een flink pak slaag! Hihi… hij heeft een belangrijke les geleerd: don’t mess with black ladies!
Ik heb het een paar dagen aangezien en toen vond ik het tijd om in te grijpen. Alleen kon ik Whisky niet te pakken krijgen, dus met wat kunst en vliegwerk hebben Lex en ik uiteindelijk samen haar te pakken gekregen en in de logeerkamer gezet. Onze logeerkamer is verboden terrein voor onze eigen poezels, dus daar ruikt het neutraal voor Whisky. Ik heb al haar spulletjes bij haar gezet, een eigen kattenbakje gegeven, eten en drinken neergezet en haar dekentje van thuis. Vlak voor het slapengaan nog even bij haar gekeken, maar ze zat in het verste hoekje onder het logeerbed.
Op dit soort momenten realiseer ik mij weer waarom ik zo van Maine Coons houd! Ze zijn zó veel gemakkelijker dan gewone katten! HuisTuinenKeuken katten zijn hartstikke lief en leuk voor hun baasjes, (ik heb ze zelf ook mijn hele leven gehad), maar ze worden meestal niet zo goed gesocialiseerd als raskatten. Bij de meeste mensen gaan kittens met 5 a 6 weken al naar hun nieuwe huisje toe. Een raskat blijft tot 13 weken bij de moederpoes en leert zo nog enorm veel van haar. Ze leren met name om te gaan met ongewone situaties. Whisky is panisch van de stofzuiger. James en Charlie rennen er juist stoer achteraan en vallen de stofzuigervoet ook gewoon aan!
De andere ochtend ben ik weer naar de logeerkamer gegaan. Ik ben op het bed gaan zitten en heb net zolang zachtjes zitten kletsen tot Whisky eindelijk onder het bed vandaan kwam. Ze is bij mij op het bed komen zitten en ik kon haar eindelijk aaien en zelfs knuffelen. Bovendien was het etensbakje minder vol dan de avond ervoor, dus wist ik ook zeker dat ze gegeten had. Haar kattenbak was gebruikt en zo wist ik dus ook dat ze gedronken had. Het lijkt misschien zielig om haar helemaal alleen in een kamer apart te zetten, maar ik ben er van overtuigd dat ze hartstikke blij is dat ze die andere vreemde wezens met dat lange haar niet meer om zich heen heeft. Ik loop nu elke 2 uur even bij haar binnen en als ik moe ben, ga ik in plaats van op de bank, even op het logeerbed liggen. Ze komt dan meteen bij me liggen spinnen, dus het zit wel goed. Hieronder dus voorlopig de laatste foto van Whisky!
James slaapt ook nog best veel en dat moet ook, want kittens groeien tijdens hun slaap!
Het is al eerder gezegd: op mijn website kan ik geen filmpjes plaatsen. Jammer, maar het is niet anders.
Een andere host kost nog meer, dus daar begin ik niet aan.
Maar onderstaande foto’s zijn wel heel erg leuk en allemaal heel snel achter elkaar genomen.
Als de baas van huis is… dan speelt James met zijn pen en waterflesje!
Hij kan daar echt uren mee zoet zijn. Let vooral ook op z’n pootjes;
soms heeft hij de pen echt keurig met allebei de pootjes vast!
Ja knul, nu is Charlie ook wakker, dus nu lekker samen verder spelen!
©Loes Raaphorst 06/2019