Kat en Hond – oorlog en vrede?
Tja, denk je als bejaarde Siamees het helemaal voor elkaar te hebben, lekker rustig leventje, stapelbed voor jezelf, vensterbank in het zonnetje, en wat nog belangrijker is, alle aandacht van het vrouwtje. En wat gebeurt er??? Halen ze zo’n jong harig geval in huis! Pffffft, om gek van te worden! Ik had natuurlijk beter moeten weten… mijn nagels werden natuurlijk niet voor niets geknipt. Lekker oneerlijk zeg, dat ‘ding’ mag wel zijn tanden gebruiken, maar ik mijn nagels niet? Zucht, nou ja, vooruit dan maar, ik zal wel weer de verstandigste zijn. Als je maar niet denkt dat ik mijn vensterbank voor haar op geef!!!
Het is trouwens niet eerlijk. Die hond heeft notabene speelgoed zat, en nóg gebruikt zij mij als kluif! Hebben jullie wel goed gezien wat ze allemaal met mij uitspookt? Ik ben tenslotte ook de jongste niet meer. Vanochtend nog, toen ik het helemaal spuugzat was, heb ik ten einde raad even flink geblazen naar dat ding, maar toen speelde mijn bronchitis weer acuut op! O ja, voor ik het vergeet, waar hebben jullie mijn eten neer gezet? Ben ik lekker mee zeg, gewoon mijn bakje weghalen, zonder te vragen. Nou ja, dan eet dat monster het tenminste niet meer allemaal op. Ik heb vanmiddag wel even stiekem zitten lachen hoor. Die kluns kan niet eens hollen op het laminaat: dan glijdt ‘het’ uit 😉
Gelukkig heb ik het allemaal weer overleefd vandaag… op mijn vensterbank ben ik tenminste redelijk veilig… eh… nog wel… hoe moet dat als ze NOG groter wordt???
Hellup!!! Miaaaaauw!
©Loes Raaphorst < 2005