Kraambezoek – kennismaken met James
Er is heel veel gebeurd in korte tijd. Het wegvallen van Scheff is mij bepaald niet in de koude kleren gaan zitten en ik was dan ook heel blij dat Lex uiteindelijk toestemming had om op zoek te gaan naar een hele grijze Maine Coon. Redelijk snel er eentje gevonden die ook nog eens meteen gehaald kon worden. Als je dan de avond vóór je hem op gaat halen, afbericht krijgt, op een hele lullige manier, dan komt dat keihard aan. Relativeren is dan niet mijn sterkste kant! Maar, zoals eerder gezegd, als er een deur dicht gaat, gaat er ook altijd weer eentje open. Petra van de Cattery van De DinkelWeide had mijn oproepje gelezen en had al gereageerd toen ik weer online kwam. Mijn dochter zei meteen: mam, doe niets meer online in die gekke Facebook groepen, maar bel deze mevrouw meteen op! Zo gezegd, zo gedaan en zo hoorde ik voor het eerst over het bestaan van dit prachtige kitten.
Wie mijn ‘sollicitatie’ heeft gelezen, weet dat ik het liefste een kitten pas ná mijn vakantie in huis zou krijgen, omdat ik niets maar dan ook niets van de eerste socialisatieweken wil missen. Dus eigenlijk heeft het allemaal gewoon zo moeten zijn. Het klikte meteen met de fokker. Jeetje wat een leuk mens zeg! Ik heb haar ook meteen alles verteld over de rollercoaster aan emoties die hier aan de gang was en ze verzekerde mij dat ze deze grijze muis absoluut even voor ons zou reserveren, tot we tijd zouden hebben om te komen kijken. Want, ja.. het is lekker dichtbij: aan de Duitse grens, wel te verstaan!
Heel leuk en lief heeft ze mij meteen alle foto’s van het kleine wurm toegestuurd, zodat ik inderdaad niets hoef te misschien van zijn ontwikkeling. Eerst maar eens even kennismaken met Papa.
Ik moest wel even lachen toen ik deze foto’s kreeg. Ik, die op zoek ben naar een heel grijze katertje, krijg dan een Pa te zien in mijn favoriete kleuren (not)! Maar, hij heeft wél een hele gave kop, mooie oren en prachtige ogen! Ik heb met biologie toch niet goed genoeg opgelet, anders zou ik prima kunnen uitleggen hoe het zit met die kleuren. Hier is mama, met haar kroost.
Wat een toverballen he? Is toch echt té leuk dit!!! En precies één hele grijze!!! Toeval bestaat echt niet!
Het nestje is op het moment van kennismaken, 3 weken. De onderstaande foto’s zijn vanaf de geboorte tot aan 3 weken.
Het duurde heel lang eer het zondag werd, dat kan ik jullie wel vertellen. Ik ben nog nooit zo vroeg, zonder wekker te zetten, op een zondag wakker geworden. Iets voor 10 uur liepen we al richting auto. Maar, eerlijk is eerlijk, het is dan ook ruim 2 uur en een kwartier rijden. Zelfs door code oranje laat ik mij niet tegen houden. Ik moet en ik zal vandaag kennismaken met… James!
James: vernoemd naar James Burton, één van de beste gitaristen ter wereld.
James: omdat ik dat gewoon altijd al een hele mooie naam vond.
James: omdat het echt de naam van een grijze butler is… ehm…. die butler word ik dus zelf 😉
We belanden in de huiskamer van de Cattery. Een heerlijk gezin, met kindjes, honden, poezen en een kater en zelfs een aquarium. Snel kijk ik overal om mij heen, maar ik zie géén moederpoes met kittens. Logisch natuurlijk, want ze zijn pas 3 weken en hebben ook echt nog wel wat rust nodig. Snel gaan we naar boven. Toen ik James voor het eerst zag, kreeg ik tranen in mijn ogen. Hij is echt precies wat ik zoek!!! Haha, hij kijkt ook chronisch verbaasd. Zo leuk!
Lizzy, de moederpoes, is ook heel relaxed en we mogen zonder protesteren gewoon 3 van haar kindjes even lenen. James voelt zo lekker zacht aan met een heerlijk bol buikje! Hij ruikt ook lekker en alles ziet er supergoed en schoon uit!
Mama Liz is alweer krols, dus papa mag niet meer op zolder komen. Petra vertelt dat hij elke dag mee naar boven gaat om vervolgens geduldig voor het hek te gaan liggen wachten. De kater is ook heel lief voor de kittens, wat best wel bijzonder is! De moederpoes heeft trouwens niet zo’n heel handig plekje uitgekozen voor haar kraambed. De onderste plank in een boekenkast. Gelukkig mogen de kleintjes mee naar beneden. Dat knuffelt een stuk makkelijker, als je zoals ik een kunstknie hebt!
Oh wat is dat toch een heerlijk gevoel: zo’n klein hummeltje in je armen en in je nek!
Hij is echt prachtig en zo leuk! Mn bril is nog een beetje ‘beslagen’ van de emoties. Ik heb het er warm van gekregen!
Weet je… kletsen jullie nu allemaal maar even lekker verder en laat mij hier maar een uurtje of wat rustig zitten.
Dit is wat mij betreft het Grote Genieten hoor!
Lex wil ook even genieten van onze kleine vent.
Mijn besluit staat vast en ik zal zorgen dat de aanbetaling vandaag nog op de rekening van de fokker staat.
Ik weet het heel zeker: James is geweldig en heeft mijn hart al veroverd!
Voor mensen die het ras nog niet zo goed kennen: dit gaat dus echt een hele grote grijze kanjer worden! De kleur van zijn ogen zal nog flink veranderen. De pluimpjes op zijn nu nog kleine oortjes, zullen groot worden en zijn gewicht nu, verraadt al dat hij een echte grote kater zal worden. Haha, en die verbaasde blik.. om te gieren toch? Voor zo’n jong beestje is hij trouwens al best heel voortvarend. Zijn broertje en zusje liggen maar een beetje te liggen, maar James blijft het langst wakker van allemaal. Uiteindelijk vallen ook zijn oogjes dicht.
En kijk…… James en Charlie liggen nu allebei ineens bij Lex,
terwijl het op dat moment nog helemaal niet ter sprake was geweest,
dat Charlie meteen met ons mee naar huis zou mogen!
Schat ik hou van jou! Je laat wederom een droom van mij uitkomen!
Yeah… ook nog een foto van mij met allebei: hoe leuk is dat!!!
Nu gaat het grote wachten dus beginnen.
Gelukkig heb ik Charlie al om me heen en is Petra zo lief om regelmatig foto’s van James te sturen.
Dit was haar foto van de dag voor mij!
*smelt*
©Loes Raaphorst 03/2019