Logeren bij Joost en Annemieke – groetjes van Zita
Dinsdag word ik door mijn baasjes naar Joost en Annemieke gebracht. Annemieke was nog bezig met het terras, ja daar zitten 2 konijnen. Ik mag er van Annemieke niet bij, want ik maak ze bang. Als zij maar stil blijven zitten, is er niets aan de hand, maar ja, ook konijnen lopen. Mijn baasjes gaan weg en ik blijf bij Joost en Annemieke.
Ik ben even onrustig en vind het maar vreemd. Gelukkig ben ik al eens bij Joost en Annemieke geweest, dus ken alles al een beetje en wen vlug. Na het eten ga ik lekker naar buiten. Ik kan hier heerlijk hollen en ik heb van mijn baasjes een mooi speeltje meegekregen; een bal met werpstok, waar heel ver mee gegooid kan worden. Nou Joost en Annemieke weten er wel raad mee. Ik heb wat afgehold. Thuis gekomen was ik bek af en ben uitgeteld gaan liggen. Maar ja, wat gebeurt er, ik moest poepen en ja hoor, ik deed het in de gang. Joost is erg boos en heeft de troep opgeruimd. Ik had nog een beetje voordeel dat hij het op de spanning gooide.
s Avonds bij het slapen gaan mocht ik niet bij hun op de kamer; ik vind dit maar vreemd, maar ja ieder zijn idee. De slaapkamerdeur blijft gelukkig wel open staan. Ik ga wel af en toe kijken. Ja, als zij maar even bewegen sta ik al bij het bed. Maar ik word iedere keer terug gestuurd door Annemieke. En iedere keer als ik naar hun toe ga springt er een nachtlampje aan. Ik kan hen beter zien. Ik heb die nacht niet veel geslapen. De gang is afgezet door een hek zodat ik niet naar beneden kan. Er staat een alarm op en ja als ik dan naar beneden ga gaat het af.
De volgende dag ga ik al vroeg wandelen met Joost want Joost staat vroeg op en voordat hij naar zijn werk gaat, gaat hij eerst met mij wandelen. Ik heb gepoept en geplast. Ja grote meid. Annemieke ligt nog op bed en ik ga weer bij haar in de buurt liggen. Annemieke wordt er gek van dat ik bij elke beweging van haar bij haar kom en komt haar bed maar uit. Vervelend, ik mag niet tegen haar opspringen en iedere keer moet ik terug. Maar ja ook dat zal wel wennen. Nadat zij zich klaar gemaakt had gaan wij naar beneden.
De konijnen krijgen een snoepje en ja ik ook. Zij gaat de konijnen verzorgen; ik mag er weer niet bij en blijf voor het raam kijken. Dan gaan wij eten. Ik heb het sneller op dan zij. Ik loop als maar achter haar aan en Annemieke wordt er helemaal daas van, ja zij is dat niet gewend bij elke stap of handeling dat er iemand naast haar staat. Zij probeert mij zover te krijgen dat ik blijf zitten of liggen waar ik ben en vertelt steeds dat zij zo terug is of in de buurt blijft. Maar zij kan mij wat ik blijf bij haar, moet zij maar aan wennen.
Ja en nu is het 11.30 uur en wij gaan weer buiten hollen althans ik ga hollen en Annemieke loopt mee en gooit steeds de bal. Het eerste wat ik doe is de bal kapot bijten zodat hij beter in mijn bek blijft zitten. En wat een oen zeg na een tijdje gooien gooit zij de bal in het water. Ik er achteraan, maar nee, ik krijg hem niet meer te pakken, maar ben drijf nat. Ik schut mij lekker uit; Annemieke blijft uit de buurt. Wij gaan verder zonder bal. Ik probeer nog met een tweede sprong in het water de bal te vinden maar het lukt niet; dan maar zonder bal verder. Gelukkig kom ik ook andere honden tegen en ik ga heerlijk met ze spelen en ik leef mij helemaal uit.
Thuisgekomen ben ik bek af ik heb niet gepoept en geplast. Annemieke vindt dit niet leuk. Na 1 ½ uur, Annemieke is boven en ik zit bij haar, ga ik op zoek naar een plaatsje en ja hoor in Annemieke haar kamer ga ik zitten plassen en poepen. Annemieke ruikt dit op een gegeven moment en is woedend op mij. Ik krijg een behoorlijk standje en wordt weggestuurd, zij wil mij even niet zien. Ik probeer nog terug te komen maar nee hoor ik word weggestuurd, zij vindt mij stout. Annemieke gaat alles opruimen en kijkt mij niet aan. Na een tijdje is het gesust en mag ik weer bij haar, leuk vindt zij het niet.
Annemieke krijgt visite en die is niet blij dat ik tegen haar opspring. Annemieke roept mij terug en spreekt mij aan. Ik ga maar rustig in de kamer zitten. Ik blijf maar achter Annemieke aanlopen ook al wordt zij er helemaal gek van: ik wil kijken wat zij allemaal doet. Zelfs de visite wordt er gek van. s Middags ga ik nog heerlijk wandelen en s avonds nog een lange wandeling met Joost en Annemieke. Joost kan in ieder geval verder gooien dan Annemieke en ik ben bek af, ja ik hol wat af. Zij staan versteld dat ik nog precies weet waar de andere bal in het water is gevallen. Ik heb nog gekeken maar zag hem niet meer, ik kan het niet uitstaan.
s Avonds lig ik voor pampus op mijn kleed voor de slaapkamerdeur. Ik mag niet naar binnen daar Annemieke anders niet kan slapen als ik als maar bij haar bed kom. Joost kan er iets beter tegen. Ik ga lekker slapen al laat ik af en toe via een zucht wat horen. Maar dan roept Annemieke : ga maar lekker slapen en dan weet ik dat zij in de buurt is. s Nacht komt zij eruit om te plassen en dan word ik even aangehaald. Ik probeer naar binnen te komen maar nee het lukt niet. Dan komt Joost zijn bed weer uit en wij gaan heerlijk wandelen, poepen en plassen.
Nadat Annemieke uit bed is gaat zij weer naar de konijnen. k ben wel een beetje jaloers en laat even horen dat ik er ook ben. Ik krijg een snoepje als de konijnen er ook één krijgen. Dat is wel weer lekker. En ja weer naar het gras. Annemieke wil een andere route lopen maar daar komt niets van in. Ik ga niet over die grote brug, dus trek aan de riem en piep hem er tussen uit. Ik wacht tot zij weer terug komt. Zij probeert het nog eens maar geeft de moed op. Heerlijk ik heb gewonnen en wij gaan heerlijk naar het grote veld. Wij lopen, springen en spelen weer ruim een uur. Ik kan niet meer maar vind het weer heerlijk. Bal 2 is intussen stuk en doe het nu maar met een tak alleen Annemieke kan er niet mee gooien.
Nu mag ik ook boven op het terras. Maar o jee ik ga er poepen. Nu is de maat vol bij Annemieke. Ik word beetgepakt er met mijn neus bijgehouden en ik krijg een tik op mijn neus en word heel boos weggestuurd. Annemieke weet niet meer wat zij met mij aan moet en ik blijf maar even bij haar uit de buurt. Ik waag geen poging tot zij weer gekalmeerd is. Na een hele tijd trekt zij bij ik neem mij maar voor beter op te passen en ja hoor vanaf dat moment doe ik veel beter wat zij wil. Ik poep niet meer in huis, de uitlaattijden worden aangepast en ook spring ik niet meer tegen haar op. Ja een hele verbetering.
s Middags gaat Annemieke boodschappen doen en ik ga in de garage. Dat is even wennen maar ik hou mij goed. Annemieke is trots als zij terug komt en ik word geprezen, vreemd ik krijg geen snoepje, daar denkt zij helemaal niet aan. s Avonds ga ik alleen met Joost wandelen, Annemieke moet weg, ook hij probeert mij over de brug te krijgen maar nee hoor ik ga heerlijk naar mijn veldje. Wij hebben weer heerlijk gehold en gespeeld. Joost gooit veel verder en ik loopt mij de tandjes. Ja Joost vindt dat wel wat. Ik ben gesloopt en kan haast niet meer lopen. s Avonds ga ik weer trouw op mijn kleedje bij de slaapkamer.
Vrijdag ga ik weer even in de garage want zij gaan de laatste boodschappen doen. Zaterdag komen er een boel mensen. Ook dat gaat goed. Ja ik weet mij al aardig aan te passen. Ik speel zowel binnen als buiten. De bal met de handjes is voor binnen een succes. Vaak ben ik te moe om binnen ook nog te spelen dan lig ik meestal bij Joost of Annemieke. Ik loop al wat minder achter Annemieke aan maar houd haar wel goed in de gaten. Zij begint er ook aan te wennen. Wij wandelen en spelen heel wat af en ik vermaak mij prima en speel veel met andere honden, al willen niet alle honden met mij spelen.
Ja en wat zo leuk is, Joost en Annemieke lopen ook 3 à 4 keer een uur met mij, dus zij komen ook veel meer buiten en zijn ook bekaf hoor. Maar zij vinden het wel lekker en als ik zo loop, zeggen zij dat ik een mooi koppie heb en o zon mooie houding. Ja zij vinden mij erg mooi en zelfs erg lief, als ik schoenen aan had dan zou ik er naast gaan lopen. Ja en s avonds weer op mijn dekentje, ik weet niet beter en vind het goed zo, ik ga er uit mijzelf al op. Ik denk ook dat ik te moe ben om iets anders te willen.
Zaterdag is het zover er komen een heleboel mensen en het terras wordt in orde gemaakt. Ik ga met Joost wandelen zodat Annemieke het eten in orde kan maken. Ik ben gisteren al met hen stoelen gaan halen bij haar vriendin dus heb ook even een ander huis bekeken. En ja daar komen alle mensen, ik mag niet springen en word in het begin op het terras vastgelegd. Maar dat vind ik niet leuk en word los gelaten. Annemieke vertelde dat ik niets mag hebben. Ik loop natuurlijk direct naar de konijnen, ja ik zag mijn kans schoon. Ik ben er een tijd voor gaan zitten, zij bleven ook zitten. Maar ja toen gingen ze lopen en was het mis; ik wil spelen maar dat gaat niet. Ja ik word weggehaald en ben maar een beetje op afstand gebleven. Hoewel af en toe ga ik er toch even heen het is natuurlijk een grote uitdaging.
Verder gaat het allemaal erg goed. Ik krijg niets van de mensen. Van Annemieke krijg ik een groot bot maar daar heb ik ging trek in; ik heb hele andere dingen aan mijn hoofd. Ik ga tussendoor met Joost wandelen. Ja zij zijn o zo bang dat ik ga poepen en plassen. Maar nee dat doe ik niet meer. Nadat alles weer weg is zijn ze bekaf en ik ook. Wij gaan even rustig zitten en na het eten gaan wij toch weer wandelen. Ja ik ga op de foto maar het is te donker om mij goed te zien dus wordt het morgen over gedaan.
Maar nu gaan zij stiekem op de terugweg een andere route, zodat ik over het bruggetje moet. Ik blijf staan maar wat doen ze nou, ze lopen gewoon door zonder mij. Ik zie ze niet meer en ik ga met de staart tussen mijn benen over het bruggetje, bij het laatste stukje neem ik een spurt. Joost en Annemieke staan daar en ik krijg een compliment. Zij vinden mij maar een schijt. Ja want ik was ook bang van hun strijkijzer. Daar komt allemaal stoom uit en dat vind ik maar niets. Zo nu liggen wij alle 3 uitgeteld in ons bed, ik natuurlijk op mijn kleed.
Zondag is het uitslapen. Joost komt toch nog vrij vroeg zijn bed uit om mij even te laten poepen en plassen, ja de schik zit erin. Zij zijn bekaf en komen moeilijk op gang, ik trouwens ook hoor. In de middag ga ik tijdens het wandelen op de foto en film. Ja er zitten een paar mooie van mij bij. Ik denk dat mijn baasjes ze ook mooi vinden. Verder gaan wij de geleende stoelen weer terug brengen en ben even heerlijk in de tuin bij de vriendin van Annemieke gaan slapen.
Daarna zijn wij een ander stuk gaan lopen. Wel mooi maar ik kon daar niet los lopen en dat was jammer. s Avonds nog een stuk kunnen hollen en nu hebben wij het alle 3 gehad. Lekker op tijd gaan wij naar ons bed. Joost gaat morgen weer werken en dat houd in dat wij beiden vroeg naar buiten gaan. Annemieke en ik vinden het wel leuk dat Joost thuis is maar ja, hij moet weer werken.
Annemieke kan maar moeilijk op gang komen zij is bekaf, maar na een tijdje gaan wij toch naar buiten. Ja zij houdt het toch een uur vol. Ik vermaak mij daarna binnen wel. Wij ballen even en dan moet ik mijzelf vermaken. Ik loop al wat minder achter haar aan blijf wel in de buurt maar als ik haar vanuit mijn ooghoeken kan zien of ik hoor haar dan blijf ik meer liggen. Ja voor Annemieke voelt het beter zo. Ik ben na een fikse wandeling bekaf. Annemieke nam de bal niet mee, het is vies weer en zij heeft iets van je pakt nu maar wat anders. Gelukkig vind ik mijn stok dus heb toch wat in mijn bek. Er zijn niet veel andere honden zij vinden het zeker te nat of hun baasjes werken overdag. Zo en nu ga ik heerlijk slapen in de kamer, ben er echt aan toe.
Nog een dag en dan ga ik naar huis. Joost en Annemieke zullen het net als ik wel missen. Maar ja dan ga ik wel weer met mijn baasjes hollen en spelen en Annemieke en Joost gaan als zij zich eraan houden alleen de wandeling doen, alleen niet meer 3 a 4 x per dag. Zo en nu komt het Joost thuis heerlijk ik ga even helemaal uit mijn dak. Ja bij hem mag ik nog een beetje springen. Na het eten gaan wij weer heerlijk naar buiten met de bal. Joost kan tenminste gooien. Wat zal ik vanavond slapen.
Ja en nu breekt de laatste dag aan. Annemieke begint ineens met boven te stofzuigen en ik mag niet meer naar boven, raar. Ik merk dat er iets gaat gebeuren, mijn speeltjes gaan voor een deel weg en er wordt opgeruimd. Gelukkig ik ga nog wel een eind wandelen. Ga nog heerlijk spelen met een ander hondje. Ik doe nog even mijn behoefte. Annemieke is er blij mee want zij is bang dat ik het anders bij mijn baasjes in de gang ga doen.
Hé Joost komt eerder thuis. Zij gaan zich mooi maken raar hoor ik begrijp niet wat er allemaal aan de hand is. Alles gaat in een tas en ook mijn bot, ja ik heb hem nog steeds niet opgegeten. Ik ga met hen in de auto ik ben er een beetje stil van. Hé ik zie iets bekend en ik grom even dan weten zij dat ik het herken. Ja en nu staan wij ineens voor het huis van mij. Ik loop wat zielig naar boven volgens mij zit mijn logeerpartij erop. Annemieke en Joost leggen alles in de gang en in de kamer. Ik vind het maar vreemd er is niemand in het huis. Annemieke en Joost gaan er stilletjes van door en ik mag niet mee. De deur krijgen zij niet op slot zoals afgesproken en ik blijf helemaal alleen achter; ik voel mij wel een beetje zielig. Maar ik geloof dat straks Suzanne thuis komt dan kan ik heerlijk met haar gaan spelen.
Ja en Annemieke en Joost vonden het bij thuiskomst erg vreemd vooral in de nacht en in de morgen miste zij mij best. Maar ja ik ga binnenkort weer uit logeren. Ik hoop dat ik niet gaat poepen in het huis want dan heb ik het direct gedaan bij Annemieke.
Zo dit was het dan Annemieke heeft nog even een aantal foto van mij naar mijn baasjes gestuurd.
Groetjes van Zita
©Loes Raaphorst < 2005