Mannen zijn van Mars, Vrouwen van Venus:

Paperback | 284 Pagina’s | Uitgeverij het Spectrum | 1999
ISBN10: 9027467781 | ISBN13: 9789027467782

Met heel veel plezier heb ik dit boekje gelezen. Het is zeer onderhoudend geschreven en beslist niet alleen bedoeld voor mensen die relatieproblemen hebben. Verschillende keren ben ik in de lach geschoten, want John Gray bezit de eigenschap allerlei situaties met een knipoog te schetsen, zonder in clichés te vervallen.

De inleiding alleen al is een heerlijkheid om te lezen. Het heelal wordt geschetst, alsof er maar 2 planeten zijn. Op een dag, heel lang geleden, keken de Marsbewoners door hun telescopen en ontdekten de Venusbewoonsters. Alleen een glimp van deze wezens veroorzaakten gevoelens bij de Marsbewoners die zij nog nooit eerder bemerkt hadden. De Marsbewoners werden verliefd, ontdekten snel een manier om door de ruimte te reizen en vlogen naar Venus. 

De Venusbewoonsters verwelkomden de Marsbewoners met open armen. Instinctief hadden zij altijd al geweten dat deze dag ooit zou komen en zij openden hun harten met alle liefde die zij in zich hadden. De liefde tussen de Marsbewoners en de Venusbewoonsters was magisch. Heel gelukkig waren zij wanneer zij bij elkaar waren. Ze deden graag dingen samen en genoten van hun verschillen. 

Ze spendeerden maanden aan het leren over en van elkaar en ontdekten hun verschillende behoeften en voorkeuren. Heel lang leefden zij samen in liefde en harmonie. Tot het moment dat zij besloten samen naar de planeet Aarde te reizen. In het begin was alles nog steeds mooi, maar de invloeden van de atmosfeer op Aarde kregen vat op hen en op een ochtend werden zij wakker met een eigenaardige aandoening: selectief geheugenverlies!

De Mars en Venus bewoners vergaten dat zij oorspronkelijk van verschillende planeten afkomstig waren en dus verschillend waren. Op die ene ochtend waren zij alles wat zij inmiddels geleerd hadden over hun verschillen vergeten. Sinds die dag leven mannen en vrouwen vaak in conflict met elkaar.

John Gray legt uit dat wij er ten onrechte van uit gaan dat onze partners die van ons houden, op dezelfde manier in elkaar zitten dan wij. Laten we eens de grootste verschillen op een rijtje zetten.

De twee grootste fouten die er gemaakt kunnen worden zijn: mannen komen met oplossingen aan, terwijl de vrouw alleen haar verhaal maar kwijt wil, en vrouwen geven ongevraagd advies, terwijl de man juist het vertrouwen in zijn eigen kunnen bevestigd wil zien. Vrouwen klagen dat mannen niet luisteren, terwijl andersom mannen er van overtuigd zijn dat de dames hen willen veranderen.

Op Mars waren de grootste deugden: kracht, bekwaamheid, resultaat en prestatie. En op Mars zijn mannen ook trots dat zij die allemaal alleen kunnen. Dus door een man ongevraagd advies te geven, krijgt hij het gevoel dat men denkt dat hij het niet op eigen houtje zou kunnen. Op Mars is hulp vragen een teken van wijsheid.

Op Venus gelden andere waarden: liefde, gevoelens, communicatie, schoonheid en relaties. Zij brengen veel tijd door met elkaar helpen, steunen en praten. Relaties zijn ook belangrijker dan werk en techniek. Over het geheel genomen is de wereld op Venus het tegengestelde van het leven op Mars.

Kijk maar eens naar de verschillende redenen tussen mannen en vrouwen om naar een restaurant te gaan. Mannen  gaan met een collega eten om een project te bespreken of een zakelijke transactie. Het eten daar betekent geen boodschappen doen, niet koken en geen afwas. 
Vrouwen gaan met een vriendin eten om een relatie te onderhouden, om elkaar steun te geven en naar elkaar te luisteren. Ze praten bijna net zo open met elkaar als een therapeut met een patiënt.

Op Mars gaan mannen ervan uit dat iets wat goed is niet veranderd moet worden. Op het moment dat een vrouw dus commentaar levert, voelt een man zich niet goed genoeg. Terwijl op Venus vrouwen over van alles praten, zonder dat daar meteen een oplossing voor bedacht moet worden, zoals mannen meestal meteen geven.

Vrouwen kunnen niet zonder:
liefde
begrip
respect
toewijding
geruststelling
bevestiging Mannen kunnen niet zonder:
vertrouwen
acceptatie
waardering
bewondering
goedkeuring
aanmoediging

Natuurlijk hebben we allemaal alle 12 vormen van liefde nodig, maar het gaat toch om het verschil wat wij het hardst nodig hebben. John Gray geeft vele voorbeelden uit de praktijk en bespreekt die met gevoel voor humor, zonder belerend te zijn.

Een beeldspraak waar ik van genoten heb is de volgende:

Diep in elke man schuilt nog steeds de ridder op het witte paard. Meer dan wat ook zal elke man de vrouw waar hij van houdt willen beschermen en voor haar zorgen. Stel je nu eens een ridder voor die op reis is. Plotseling hoort hij een jonkvrouw in nood. Direct is hij attent en hij spoort zijn paard aan, racet naar haar kasteel, waar zij aangevallen wordt door een draak.
De ridder trekt zijn zwaard, steekt het in de draak en hij wordt liefdevol ontvangen door de jonkvrouw. Hij is de held van de familie van de prinses en ook het volk erkent hem als held. 

Een tijdje later gaat de ridder weer uit rijden. Op de terugweg hoort hij zijn geliefde weer om hulp roepen; een ander draak valt het kasteel aan. Wanneer de ridder arriveert, trekt hij zijn zwaard en net voordat hij de draak wil neersteken, roept de prinses: “Wacht, gebruik niet je zwaard, maar dit mes, dat werkt beter”.” Ze gooit het mes naar hem toe en legt de ridder uit hoe hij te werk moet gaan. De ridder doet wat er gezegd wordt, doodt de draak, maar tijdens het feestmaal voelt hij zich toch ongemakkelijk, omdat hij niet zijn eigen zwaard gebruikt heeft.

Een maand later vertrekt de ridder opnieuw voor een rit. Op zijn weg naar huis ziet hij alweer een draak het kasteel aanvallen. Terwijl hij aanvalt, twijfelt hij een ogenblik, zal hij zijn zwaard of zijn mes gebruiken, maar wacht te lang en de draak valt aan en verbrandt zijn arm. De prinses hoort het rumoer en roept: “Wacht, je zwaard en mes werken alle twee niet. Gebruik dit vergif”, en ze gooit hem een fles toe. De ridder doet wederom wat er gezegd wordt, de draak sterft. Iedereen is blij, maar de ridder schaamt zich, omdat hij zijn arm verbrand heeft en hulp van de prinses nodig had.

Wanneer een week later de ridder zich weer klaar maakt voor een rit, herinnert de prinses hem eraan, zijn zwaard, zijn mes en het vergif mee te nemen. De ridder ergert zich, maar luistert toch. Deze keer hoort hij een andere jonkvrouw om hulp roepen. Even twijfelt hij, moet hij het zwaard, het mes of het vergif gebruiken? Dan herinnert hij zich weer hoe hij zich voelde voordat hij de prinses kende…. en hij valt de draak aan met zijn zwaard en slacht hem af. De jonkvrouw is dolgelukkig en trots op de ridder en hij wordt binnengehaald als een held. 

De ridder gaat niet meer terug naar zijn prinses. Hij besluit te trouwen met de jonkvrouw, maar niet voordat hij zich ervan overtuigt dat zij niets weet van messen en vergif.

Het moraal van dit verhaal:
In elke man schuilt nog een ridder en door dat niet te vergeten, kunnen we goed onthouden wat een man het meeste nodig heeft: vertrouwen. Een beetje hulp stellen de meeste mannen heus wel op prijs, maar teveel hulp haalt zijn zelfvertrouwen omlaag. 

Het gaat natuurlijk te ver om alles uit het boek hier over te nemen, maar ik hoop dat deze metafoor genoeg aanmoediging is het boek van John Gray zelf te gaan lezen. Het is absoluut de moeite waard!

   bol.com Partner

©Loes Raaphorst 04/2007