My TCB Band – de renovatie van de krabpaal
Wij hebben een prachtige kattenkrabpaal! Maar met zeven… snif zes, poezels gaat er wel eens iets stuk. Gelukkig zijn de meeste onderdelen wel los te bestellen en we hadden al eens eerder nieuwe palen gekocht. Dit keer moest het groter aangepakt worden. De tussenplaten waren erg slecht geworden, het ‘bont’ bijna helemaal versleten en de gehele constructie was gewoon wat wiebelig geworden. Bovendien hadden we op de ‘eerste’ verdieping smalle palen, in plaats van die lekkere dikke kolossen. Dat kon in het verleden niet anders, omdat ik graag twee hangmandjes wilde houden. De poezels zijn daar nu eenmaal gek op, dus vorig jaar toch maar voor de smalle palen boven gekozen. Inmiddels zag ik online dat er ook hangmanden voor de dikke palen gemaakt worden, dus heb ik Lex weer even lief aangekeken. Hij vond het geen enkel probleem… sterker nog, hij kwam met nog meer ideeen! De tussenplaten waren helaas niet los te bestellen, maar… alles kan gemaakt worden natuurlijk. Lex zei dus: kijk je schoonzoon maar eens lief aan, misschien kan hij 2 platen in elkaar knutselen?! Zo gezegd, zo gedaan, en die schat is meteen voor z’n schoonmoeder aan de gang gegaan. (met mij als schoonmoeder heb je geen hobby’s meer nodig). Afgelopen weekend was het dan zover! De oude paal moest uit elkaar gehaald worden. En daar hadden de poezels nu net even geen boodschap aan. Ze waren niet uit de weg te krijgen!
Het wiebelt allemaal al flink, maar Burton moet en zal er nog een keer overheen lopen!
Ja jongen, hoe denk je er nu vanaf te komen?
Haha, denk je dat Burton eindelijk weg is, komt Tutt weer langs om de boel te inspecteren.
En al ligt dit mandje dan half gekanteld op de grond, Burton gaat er bovenop zitten!
Na het nodige boor- zaag- en schroefwerk wordt de krabpaal volledig vernieuwd weer op z’n plek gezet. Patrick heeft 2 nieuwe platen gemaakt en die met schoolbordverf zwart gemaakt. Dus mijn poezels kunnen ook gaan krijten als ze zich ooit vervelen! De volgende morgen bleek echter wel dat ze flink moeten wennen aan het feit dat ze nu geen ‘vloerbedekking’ meer hebben om hun nagels in te zetten wanneer ze op één van de etages springen. Dit is min of meer glad hout, dus ze moeten wel een beetje beter hun best doen. Natuurlijk kunnen ze van beide kanten gebruik maken van ‘opstapjes’. Aan de ene kant van de krabpaal staat een grote luidspreker en aan de andere kant is mijn bureau. Nu was ik lichamelijk niet helemaal in topvorm na het weekend, dus in plaats van keurig netjes met de grote stofzuiger door het huis te gaan, bedacht ik me dat ik wel lief voor mijzelf kon zijn en de robotstofzuiger even aan te zetten. Mijn poezels lagen allemaal al min of meer te slapen op de krabpaal en in de nieuwe G R O T E hangmanden! Ideaal hoor! Maar… Pablo schrok zich ineens helemaal een ongeluk toen de robotzuiger zijn kant op kwam en hij schoot de kamer door, probeerde op de bovenste etage te springen, gleed weg en plofte in pure paniek bovenop Burton die in het hangmandje lag te slapen!
Guercio zit ook helemaal verbaasd te kijken!
En Burton blijft gewoon liggen waar ie ligt 🙂
Pablo ligt echt helemaal pontificaal OP m’n kleine Burton!
Uiteindelijk is de rust weer teruggekeerd…. mooi geworden he?
Iedereen die van katten houdt weet het: je mag een kat nooit, echt nooit uitlachen! Dat is gewoon ‘not done’.
Maar ik kon er echt niets aan doen Pablo, je kon mij opvegen door deze stunt van jou! Maf beest!!
Dus ja, ik snap dat je nu een tikkie beledigd bent en ik zal je maar even met rust laten okee?
Terug – wordt vervolgd
©Loes Raaphorst 03/2017