Poezels – december 2019
We zijn alweer aan het einde van het jaar; er is héél veel veranderd in 2019 en het lijkt er nu op dat de rust eindelijk weergekeerd is. De poezels doen het goed, worden groter en groter en de kittentijd is helaas nu echt achter de rug. Charlie en James zitten nu volop in hun pubertijd en wat een bengels zijn het. Nadat Lex de foto’s van zijn camera op mijn harde schijf had gezet en ik ze voor het eerst weer bekeek, viel het me echt op dat ik bijna geen foto’s van Burton en Tutt genomen heb. Ook Guercio komt er bekaaid af deze maand.
Oudere katten zijn nu eenmaal veel rustiger en halen minder gekke streken uit. Tutt slaapt echt 23 uur per dag en heeft het in dat ene uurtje erg druk met plassen, eten, drinken en grommen naar de rest als ze in haar weg lopen. Burton is best nog wel in de weer, maar hij heeft een kale plek boven z’n oog (resultaat van een fikse mep met nagels van Tutt), dus hij ziet er even minder fotogeniek uit dan anders. Guercio ligt met zijn kale buik (vorige maand kaal geschoren bij de trimmer) nog steeds een beetje voor gek, dus deze keer vooral foto’s van onze tweede generatie poezels.
James is nu tien maanden oud. Hij is afgelopen maand dus wel zijn balletjes verloren, maar beslist nog niet zijn streken. Maine Coons blijven heel lang pubers en zijn pas met vier jaar volwassen. James doet echt gekke dingen, zoals bijvoorbeeld hier, balanceren op de dunne rugleuning van de bureaustoel. Dit kán bijna niet lekker liggen, maar het maakt hem niets uit.
Ik ben zelf stapelgek op zwarte én grijze katten, dus dat ik James prachtig vind is logisch,
maar kijk nu zelf eens hoeveel verschillende ‘gezichten’ hij kan trekken.
Volkomen in balans, dus hij is hier heel ’teverden’ met zichzelf. Trots ook!!
Heel even een wiebel, maar hij herstelde zich meteen weer.
I Love Those Eyes!
Ik was tegen hem aan het praten en blijkbaar was hij even verbaasd! Huh?
Oh jee, de klassieke ‘ik zie iets anders’ blik!
James heeft totaal geen belangstelling meer voor mij of de camera: hij ziet hele andere dingen en is al onderweg!
Televisie kijken is één ding, de computer is zijn tweede hobby!
James moest toch even ónder de monitor kijken waar die poten van de tijger bleven!
Hmmm, James heeft nu door dat het geen echte tijger is!
Wanneer ik dus zo met het fototoestel in de weer ben, realiseer ik mij natuurlijk dat de ándere katten nog niet aan de beurt zijn geweest. Maarja… die liggen negen van de tien keer gewoon lekker te slapen. James is echt een hele actieve kat en bijna altijd in de weer. Net als een kip… of beter nog, een eekhoorn! Charlie was even wakker geworden van mijn gestommel en keek boven het randje uit. Hij is nog steeds klein, heel klein voor zijn leeftijd en soms zie ik hem niet eens in het mandje liggen, omdat hij er helemaal in verdwijnt. Kiekeboe!
Guercio is bang voor de stofzuiger en uit voorzorg is hij daar maar vast gaan liggen.
Zijn kale buik is nog steeds goed zichtbaar! Maar, beter kaal, dan vol met klitten!
Myrna doet het prima! Ze is heel rustig en bedaard en overdag bijna altijd in de keuken te vinden.
Ik vind het altijd heel lastig om haar ogen goed op de foto te krijgen.
Door de donkere vlek precies boven haar neus, lijkt het vaak net alsof ze ‘fronst’,
of een beetje boos kijkt, maar dat is absoluut niet zo!
Myrna heeft juist hele mooie ogen en een hele zachte blik!
Haar vorige ‘mama’, Petra, heeft mij verteld dat Myrna (haar Whitney) een hele tere ziel is…
… en dat ben ik met haar eens. Myrna is een hele zachtaardige poes!
Ik ben heel blij met haar!
We gaan weer even terug naar haar kleinzoon. Ik kwam deze vier verschillende blikken van hem tegen,
dus het is een vierluikje geworden. Hij oefent hier zijn ‘volwassen’ blik. Het lukt nog lang niet altijd,
want vaak komt die totaal verbaasde blik weer de hoek om kijken, maar ooit,
als ie groter is, dan krijgt hij die prachtige ‘wie doet mij wat’ Maine Coon blik!
Ondertussen ligt Charlie nog steeds heerlijk te genieten in het mandje.
Als je heel goed kijkt, dan zie je in het linkeroog, ónder de pupil,
een klein zwart puntje in de iris zitten. Heel grappig!
Afgelopen week heeft mijn kleinzoon (3 jaar) bij me gelogeerd. Myrna is gek op kinderen en lag meteen veel vaker in de kamer.
Waar Daniel was, lag zij ook. Daniel wilde ook op de foto met haar 🙂 Maar, dát zijn privé foto’s en niet geschikt voor de website!
Myrna ligt lekker op ons (ja ook van mij) kerstpakket: Dankjullie wel Margit en Brian: echt super lief van jullie!
Als laatste weer terug naar die overactieve AAP hier in huis! James was overduidelijk weer op oorlogspad!
Het is maar goed dat ik zijn nageltjes goed kort houd, want anders hield ik geen meubels meer over!
Zeg nu zelf, het is net een eekhoorn toch?
Ik geniet echt met volle teugen van zijn gekke streken. Nog een paar dagen en hij gaat zijn eerste jaarwisseling meemaken!
We zijn benieuwd hoe ze het zullen doen met oog op het vuurwerk. Tutt is zoals bekend panisch van de knallen
en zal ongetwijfeld weer 24 uur onderduiken in de kattenbak, maar hoe de rest het gaat doen…. ik laat het in het nieuwe jaar weten!
Fijne feestdagen en een veilige jaarwisseling gewenst!
terug – Tot volgend jaar! vervolg
©Loes Raaphorst 12/2019