Poezels – januari 2020
Een nieuw jaar, een nieuwe maand, dus nieuwe foto’s van de poezels. Laat ik beginnen met de wens uit te spreken dat het een rustiger jaar mag worden dan vorig jaar, qua dierenartsbezoeken bedoel ik dan! Vooral het afscheid van Jerry, Scheff en King heeft er bij mij diep ingehakt! Nu ik toch bezig ben, wil ik nog een keer Petra bedanken, voor haar vertrouwen in mij. Ik ben heel blij met haar drie poezels: Charlie, Myrna en James! Vooral Charlie en James houden me flink bezig met hun streken. Jonge katten in huis is zó leuk, maar ook best vermoeiend. Een hond kun je nog een beetje opvoeden, een kat hoegenaamd niet. James, mijn grijze draak, deinst nergens voor terug, is hondsbrutaal, maar oh zo lief! Hij ligt regelmatig ’s nachts bij mij op m’n buik en legt dan heel zachtjes zijn voorpootje op m’n mond om te voelen of ik wakker ben of niet. James is er namelijk van overtuigd dat er niets gaat boven knuffels midden in de nacht! Een paar weken geleden vond ik Charlie in de wasbak.. deze keer was het James, die de kunst dus had afgekeken.
Hij doet dan heel uitdagend en trekt de gekste bekken…..
Gelukkig is James wel zo handig om altijd meteen achter mij aan te lopen.
In tegenstelling tot Charlie die regelmatig opgesloten zit in de badkamer omdat hij weer eens niet oplet!
Visite!!!
Brian en Margit zijn hier heel vaak in huis geweest, tijdens onze vakanties en zij kennen de katten ook heel goed.
Met name natuurlijk de oudere generatie, maar Margit is ook stapel op de kleintjes.
Snoepjes geven is en blijft leuk om te doen en Margit verdeelt het eerlijk tussen allemaal.
Guercio heeft een speciaal plekje in Mar’s hart! Hij wéét het ook en wacht rustig tot het snoep in z’n bek gestopt wordt: luiaard!!!
Het is nog steeds vaste prik als ik ’s ochtends de keuken in kom:
ze rusten niet eerder voor ze allemaal een bakje kattenmelk hebben!
Zo vind ik Myrna dus als ik even weggeweest ben: boven op m’n slippers!
ik geloof dat ze mij best wel lief vindt….
Bijna 3 jaar hebben de mandjes het volgehouden, maar nu zijn ze dan toch echt aan vervanging toe….
Gelukkig is het niet zo heel veel werk, maar de poezels willen wél alles van dichtbij bekijken!
Die koppies van Charlie en James!!!
Wat doet de baas met ónze mandjes??
Ja Tutt, deze gaan bij het grof vuil! Zelfs Glen heeft nog in deze mandjes gelegen….
Natuurlijk liggen ze nu volop in de nieuwe mandjes, maar eerst moesten ze helemaal besnuffeld worden voor ze erin gingen liggen slapen!
Ik kwam laatst terug van boodschappen doen en vond de oma, zoon en kleinzoon bij elkaar op de krabpaal! Zo lief!
Deze nieuwe manden zijn veel dieper dan de oude mandjes.
Charlie komt nauwelijks boven de rand uit!
Het is al best een tijd geleden, maar eindelijk begint het haar op de buik van Guercio weer echt te groeien!
Hij heeft in ieder geval al ruim 3 maanden geen last meer van klitten! Ideaal!
Ik heb een hoge barkruk in de zijkamer voor bij mijn hobbytafel. Die is extra hoog, zodat de katten er niet op kunnen en ik dus mijn paintings kan laten liggen, zonder dat het kwaad kan. Maar, op de één of andere manier wil Charlie elke dag toch even bij me zitten. Net zoals de eerste weken dat hij hier was en in m’n T shirt, op m’n borst, lag te slapen terwijl ik gewoon bezig was. Hij kan hier niet zelf op m’n schoot springen, hij klimt via m’n benen omhoog, de schat!
Hij is zó lief!!!
©Loes Raaphorst 01/2020