Poezels – oktober 2020 – Extra Editie 😉
McCartney kon het bijzonder goed vinden met Oom Guercio; maarja, wie kan het nu niet vinden met onze reus?
Inmiddels wordt er druk onderhandeld over de toekomst van deze broertjes!
Mc Cartney is zich nog van geen kwaad bewust, maar zijn dagen hier zitten er bijna op…
Hij geeft het goede voorbeeld, maar Lennon wil nog helemaal niets van ons weten!
Ongelooflijk eigenlijk he? Net een paar dagen hier en gewoon al bij z’n ‘grote’ broer James in de mand!
Het is tijd: tijd om te gaan. De fokker heeft gouden mandjes gevonden en komt de broertjes halen.
Nou het was me het dagje wel! Tussen de middag werden de broers dus opgehaald. Met z’n tweetjes gingen ze weer in een reismandje met de fokker mee, op weg naar hun nieuwe baasjes. Ik wist het van te voren: ze kwamen alleen maar logeren! Ik heb woord gehouden en niet gezeurd bij Lex. Het voelt wel een beetje raar, maar het is goed zo. Ik ga lekker verder werken aan een diamond painting en probeer mijn gedachten te verzetten….
Aan het einde van de middag begint mijn mobiel te piepen als een gek: het is de fokker! De overdracht van McCartney is prima gegaan, maar die van Lennon niet. Er is een probleem met betalen, geen geld op de rekening, geen vervoer, geen contact meer….. dus daar is de vraag of we nog een paar dagen langer voor Lennon willen zorgen, zodat de fokker wel op vakantie kan. Maar natuurlijk wil ik dat! Het was immers vanaf het begin af aan al de bedoeling dat ze hier 14 dagen zouden zijn.
Snel even gegeten en ja hoor, daar is Lennon weer. Hij heeft bijna de hele middag in het reismandje gezeten en het wordt hoog tijd dat hij er weer uit kan en mag. Het arme beestje heeft een halve wereldreis moeten maken, door dat iemand hem dus eerst wél en toen weer niet wilde hebben! Tja niet iedereen doet wat hij belooft op deze rare wereld. Wij wel: we zullen weer goed voor Lennon zorgen hoor! Gelukkig had ik nog wat natvoer in huis, dus Lennon krijgt meteen ook weer genoeg vocht binnen.
Tutt en Millie hebben er weinig erg in gehad trouwens….
Maar de rest heeft toch echt in de gaten dat Lennon er weer is en proberen meteen een hapje mee te pikken!
Lennon is dus terug van weggeweest en het voelt ineens heel dubbel. Natuurlijk vond ik het fijn voor hem dat hij een huis gevonden had, maar nu hij hier terug is, vind ik het toch wel heeeeel gaaf. Ik probeer m’n mond te houden en niet te zeuren bij Lex. Maar het lijkt erop alsof Lennon zijn koffertje heeft uitgepakt. Hij doet het prima en tegen de avond kan ik niet anders dan tegen Lex zeggen: ik hoef het niet uit te spreken toch? Je weet zo ook wel hoe ik erover denk? Dus Lex zegt: Lennon is een loge….. dus ik zeg alleen maar.. ja.. maar voor hoelang? Een hele korte aarzeling van Lex vertelt me dat wat ik weten wil: ook Lex vindt dat er wel genoeg met dit beestje is gereisd. Lennon mag blijven!!! Ik laat de fokker weten dat ze maar een betaalverzoek moet sturen en dat ze lekker van haar vakantie kan genieten! Lennon heeft ook zijn gouden mandje gevonden en hoeft z’n koffertje niet meer in te pakken!
Lennon voelt zich al snel weer op z’n gemak: lekker gamen met de baas!
Het feit dat Lex hem niet wegjaagt zegt genoeg: ook hij vindt Lennon een grappig beestje.
Nu hij hier echt mag blijven is het zaak hem de gewoonten van het huis aan te leren:
dus…. ’s ochtends even kattenmelk drinken op het aanrecht!
Het is allemaal nog we een beetje onwennig, maar de 2e ochtend komt hij toch met de rest mee naar de keuken!
Ik heb ook het speelgoed maar weer door het hele huis verspreid, zodat er overal iets te doen valt voor de kleine man.
James is overigens van de zelfde ouders afkomstig als Lennon. Volle broers dus!
Pssstttt Lennon, kijk es even in de lens?
Hallooooo, hierzo man!
Jaaaa hebbezzz, dáár ben je!
Zo is het dus allemaal weer goed gekomen, voor iedereen!
De liefste man van de hele wereld heeft weer met z’n hand over z’n hart gestreken en voortaan zijn we dus met z’n tienen hier in huis!
©Loes Raaphorst 10/2020