Poezels – september 2019

Tot mijn grote schande moet ik bekennen dat het alweer bijna een maand geleden is dat ik foto’s heb gepost van de poezels. Ik heb een excuus, m’n dochter ging verhuizen, dus heb ik het druk gehad. Ik had mij echter voorgenomen vaker foto’s online te zetten. Nu is het natuurlijk ook zo dat de poezels niet meer zo hard groeien als in het begin. En als je veel weg bent van huis, dan heb je automatisch minder tijd voor dit soort dingen. Ik heb het trouwens wel gemerkt aan de kattenbende; ze waren overduidelijk ‘not amused’ dat ik zoveel weg was. Vooral de kleintjes zijn dat natuurlijk helemaal niet gewend, want ik ben er immers altijd. Maar ook de ‘oude garde’ heeft wel even laten merken dat ze het niet op prijs stelden! Eigenlijk is er maar eentje die het niet zoveel kan schelen, of we er nu wel, of niet zijn: Tutt! Tuttebol is nu ruim 9,5 jaar en overduidelijk op haar rust gesteld. Ik denk dat ze werkelijk 23 uur per dag slaapt. Wanneer ze wakker wordt, is het even naar de bak heen en weer, ze eet een paar happen, slobbert even wat water om vervolgens weer met 4 pootjes in de lucht op haar kussentje te gaan slapen. Wee de gebeente die het lef heeft haar te storen: ze mept er dan meteen vrolijk op los!

James gaat lekker: hij groeit rustig door, niet te hard en niet te veel, maar hij ontwikkelt zich prima. 
Hij is wél heel erg ondeugend en zelfs in z’n slaap ligt hij te klieren met snoertjes….

De laatste stuiptrekking van de zomer zorgde toch weer voor de nodige hitte in huis en James had het beste plekje gevonden!

Koppie uit de wind, maar het lijf volop in de wind! Nee, achterlijk is James niet!

Het plekje voor mijn monitor is favoriet bij allebei: en JA, daar geniet ik elke keer weer van!

Myrna is een echte waterrat; aanvankelijk dronk ze voorzichtig uit de kraan, maar als ik haar haar gang laat gaan, duwt ze gerust haar hele kop onder de kraan. James vindt het een leuk spelletje en duwt regelmatig met zijn poot de kop van zijn oma opzij, zodat hij ook kan drinken. Wanneer ik de kraan dicht doe, kijken ze allebei heel sip. Heel even snappen ze niet waarom het water ophoudt, maar al snel kijken ze mij dan aan, van halloooo, doe er wat aan! Myrna likt haar bek keurig af en dan is het weer wachten op de volgende keer dat ik in de keuken kom. 

Strakjes weer meisje!!!

Ligt dat nu echt lekker Charlie?

Het kleine grote wondertje, Charlie, doet het nog steeds ontzettend goed! Hij is zó leuk en zó lief, echt een kat om op te vreten hoor! Maar, Charlie heeft mij wel heel erg gemist de laatste paar weken. Hij lijkt niet alleen qua uiterlijk op Burton, maar ook zijn ‘gedrag’ lijkt op die van mijn oudste Coontje! Burton is natuurlijk als kitten ook ziek geweest en heeft ook extra veel aandacht van mij gekregen, dat als ik op vakantie ben, of langere tijd van huis ben, hij vaak aan de diarree gaat. Gewoon van de stress dat ik er niet ben. Nou, Charlie heeft helaas dezelfde kuren ontwikkeld. Hij zit de laatste weken geregeld helemaal onder de dunne poep. De laatste week is het weer veel minder geworden, maar vanmorgen was het toch weer even raak. Gelukkig laat hij zich heel goed helpen en is het onder de kraan zo opgelost, zonder dat hij drijfnat wordt, maar vervelend is het wel. Ik hoop dan ook dat hij het Astrid niet te moeilijk maakt, als we weer een paar nachtjes naar Engeland gaan. Hij heeft het nu in ieder geval weer goed naar z’n zin: lekker spelen met het balletje, al vraag ik me wel af of het lekker ligt, over die baan heen! Hij is in ieder geval blij met de extra aandacht en weet van gekkigheid niet hoe hij moet gaan liggen rollen!

De zijkamer is mijn hobby kamer en aangezien de poezels dan bijna allemaal bij me komen liggen heb ik maar een extra mandje neergezet!
Burton ligt nu in de oude mand; James lag languit in het nieuwe mandje, maar sprong helaas net weg toen ik de foto maakte!

Het ladekastje van Lex is ook verplaatst en natúúrlijk ligt Tutt daar dan meteen bovenop!

 

terugvervolg

©Loes Raaphorst 09/2019