Psychologische Oorsprong Pols Aandoeningen

Psychologische Oorsprong Pols Aandoeningen – volgens Christiane Beerlandt  

Bewegen wij ons vlot en soepel doorheen het leven? Een gezonde pols vertegenwoordigt het evenwicht in onszelf: het zacht harmonieuze gevoel, de rust wanneer wij op soepele wijze meeglijden in deze levensrichting die het best bij onze natuurlijke aard past. Het in liefde en zachtheid buigen naar jezelf en naar anderen toe.
Het evenwicht tussen flexibiliteit, toegeeflijkheid, ontvankelijkheid, aanpassingsvermogen enerzijds en het kordate, zelfzekere, stevige, structurele anderzijds. Het ‘mannelijke’en het ‘vrouwelijke’ aspect in evenwicht. Niet te flauw-slap, niet te strak.
Het soepel laten doorstromen van je gevoelens enerzijds en het zelfbewust meester zijn voer deze emoties anderzijds. Het evenwicht in buigzaam zijn naar anderen toe en toch kordaat jezelf durven zijn.

Het gemak waarmee wij nieuwe indrukken toestaan en weer loslaten; in vele richtingen durven kijken en je niet fixeren op één punt.

Aandoeningen van de pols, algemeen

Te plooibaar, te beweeglijk of te stijf, te weerspannig. Jij laat je te veel beïnvloeden door anderen, jij laat je doen; emoties overweldigen je, jij buigt helemaal door, je bent als een doek, zonder eigen ruggengraat.

Of omgekeerd: jij kijkt slechts naar één richting, jij bent koppig, halsstarrig en stijf, jij snoert je toe in een te strakke structuur; jij laat geen ontspanning of vreugde toe. Jij bent hard, onbuigzaam; of ben je te meegaand?

Jij bent té aanhankelijk of té autoritair? Weiger jij je open te stellen voor de mening van anderen in het algemeen of ben jij het die meewaait met de wind? Sta jij geen gevoelens, geen soepele creativiteit toe in je leven? Of kan jij nooit ‘neen’ zeggen aan anderen? Zoek jij problemen waar er geen zijn of weiger jij juist om emotionele problemen te bekijken, te verwerken? Weerstand uit angst? Een gezonde pols vraagt om een zelfzekerheid, een beslistheid, een opkomen voor jezelf enerzijds en een flexibiliteit, een gemakkelijke wenbaarheid anderzijds: een harmonisch samengaan van Kracht en zachtheid.

Peesontsteking en Peesschede ontsteking

Met veel energieën behept zou je, energetisch-geladen, op je paard springen om in volle draf de strijd aan te gaan. Volbloedkrachten sturen je door; mogelijk span jij je op, verplaats jij je (letterlijk en figuurlijk) in volle vliegende vaart. Een massa aan kolkende energieën vraagt om een mogen benut worden, om een vrije opening van je luchtwegen, dat jij vrij en krachtig zou mogen doen en doorgaan.. in een wérkelijk evolueren, niet in een opgaan in je werk of in je ambitie! Wat roekeloos soms, de helm op het hoofd, maar niet echt ziende waar jij rijdt, gaat of loopt; te veel gericht op dat ene punt buiten jezelf, niet langer bij jezelf als totaliteit aanwezig zijnd. Jouw geest en je lichaam worden volledig in bezit genomen door datgene wat jij ‘betracht’; spieren en pezen spannen zich op om ‘een doel’ BUITEN JEZELF te bereiken. Je wil en je zal! Al moet jij je forceren! Dierlijke, instinctief aangedreven krachten zoeken hun weg en dienen slechts dit ene doel… dit betekent een verarming van jou, als mens. Strebersdrang. Met de blinddoek op, zonder nadenken, begeesterd door je doelwit, de ‘beker’, de streep of de eindmeet die je wenst te behalen. Als met een ramskop vol ideeën, mogelijk soms waanideeën, begeerten of streefdoelen, houd jij jezelf niet in toom; als een rood-wilde centaur raas jij verder door en kijk je naar niets of niemand meer. Mogelijk maak je brokken op je weg; alles moet wijken voor jouw ambitie, je streefdoel. Hard en ijverig-begerig, te veel vuur. Het streefdoel neemt de plaats in van ‘JIJ’ als mens. Je bent als het ware GEFIXEERD op één punt en hiervoor moet alles aan de kant gezet worden. Als een instinctief op hol geslagen diertje begeef jij je soms op weg, tot je hoofd-en-aders roodgezwollen zouden staan, tot je van je paard zou vallen om te beseffen: “Wat loop ik aan mezelf voorbij? Wat is mijn leven eigenlijk? Ben ik een wild beest of een mens? Wat jaag ik na: in harstocht en hebzucht, in begeerte en ambitie, in talentenjacht of eerzucht, in ‘de eerste’ of ‘de beste’ willen zijn?

De oplossing ligt in een terugkeer bij jezelf, een jezelf ‘stop!’ toeroepen, je paard (of van welk ‘object’ of element jij ook gebruik maakt om jouw doel te bereiken: muziekinstrument, computer, sportattribuut) op stal zetten en diep in jezelf te gaan kijken.

Hoezeer vermink, verklein jij jezelf… tot maar een klein partikeltje van wie jij écht helemaal bent als mens in totaliteit. Jij miskent de brede ruimte, de echte schatten van jezelf, om je over te geven aan hartstocht en genotsdrang, aan overijvering en invulling zoeken buiten jezelf. Houd hier mee op; zet je rustig neer en drink een kopje thee of koffie: maak het jezelf toch wat gemakkelijker, wat rustiger. Jij hoeft niet zo te ‘jagen’, te rennen en te streven, te zoeken buiten jezelf, begerig en onrustig in het’willen hebben of bemachtigen’ (een eindresultaat bv).

Je vindt het allemaal diep IN je. Laat los! Kom thuis bij jezelf en geniet op een rustiger wijze van het échte leven. Loop niets na, tracht niets te ‘bereiken’… maar leef in het heerlijke NU-moment. Temperamentvolle jacht is surrogaat voor het écht-dynamische leven dat zich op bredere wijze in jou wil manifesteren. Dus: laat het ‘willen hebben of bereiken’ los en kom in jouw ‘zijn’: dit is de weg van het leven.

Forceer niet langer, begeer niet langer, loop niets na buiten jezelf. Zoek het doel in het leven zélf, in jouw Levende Zelf, in het zijn van je IK en beleef hier ware vreugde aan. Volg jezelf, blijf bij jezelf, loop niet langer dingen na buiten jezelf, steek jezelf niet voorbij, jaag jezelf niet zo op. Leven, minuut na minuut in de dynamiek van jezelf, zonder het einddoel reed voor ogen te zien: dát is gezond. Dán buig jij soepel mee met jezelf, met de natuur, met het leven.

Zo, span je niet langer zo strak en roodbrandend op om de eindmeet te behalen mar laat los, laat gaan. Het leven is geen wedstrijd, geen dwangbuis, maar een open ruimte waarbinnen jij jezelf mag zijn, op elk ogenblik van de dag.

Bij de natuur van je lichaam blijven, je benen, je voeten-op-de-grond in het hier-en-nu-moment.

Laat alles nu los, zit neer; kom bij jezelf, geniet van jezelf in het eeuwige nu. Jaag jezelf niet op met de zweep. Je hebt tijd zat.. en niets moét. De waarde van jezelf laat jij niet afhangen van datgene wat jij ‘hebt’ of bereikt hebt: dit heeft immers niets met échte waarde te maken. Breek met de wereld van schijn. Gooi het rode dierenvel van je af en treed aan als mens, krachtig, rustig, dynamisch, sereen. Als liefdevol herder voor jezelf, niet langer als bikkelharde tiran.

 
De sleutel tot zelf-bevrijding
Christiane Beerlandt

Bron: De Sleutel tot Zelf-Bevrijding ©Loes Raaphorst 03/2007