Omgaan met Pubers – Haal ze maar Binnen !
Ze zijn de vrees van elke buurt. De angst van elke ouder…. hangjongeren, die herrie maken, portieken vervuilen, scooters uren laten brullen en vooral niets zinnigs doen. Ach, wie kent ze niet en wie heeft er niet ooit wel eens last van gehad? De yuppen van nu begrijpen er helemaal niets van…. ZIJ hebben dat toch nooit gedaan?
Het is evenwel niet echt iets van de laatste tijd. Geboren in de jaren ’60, heb ik toch ook in mijn tienertijd heel wat uurtjes op straat doorgebracht. Het verschil is echter dat wij toen geen geld hadden om drankjes, sigaretten en andere versnaperingen te kopen, die vervolgens leeg op straat kwamen te liggen.
Als moeder van 3 kinderen, 3 pubers mag ik wel zeggen, heb ik ook mijn hart vast gehouden. Vooral het 2e half jaar van de brugklas schijnt doorslaggevend te zijn. De schatjes voelen zich dan echt groot en van de basisschool verlost, dus de eerste sigaretten moeten gerookt worden en waar kun je dat nu beter doen dan buiten op het “plein”?
Ik kan mij herinneren dat ik het een maand heb aangekeken…. vanuit mijn slaapkamerraam. Ik kon precies de hoek van de straat in de gaten houden en heb het glazuur van mijn tanden afgeknarst van de ellende die ik daar allemaal zag. Helaas niets strafbaars, anders had ik uiteraard acuut in kunnen grijpen. Nee, het was allemaal vrij onschuldig, maar wel vervelend.
Eerlijk is eerlijk, bij geluidsoverlast ga je niet met een minuut al klagen…. maar je wacht toch even af. De lieverdjes hadden echter een feilloos systeem ontwikkeld: ze werden iedere keer steeds op tijd weer stil of gingen weg. Kortom: ze waren nergens direct op te pakken.
Gelukkig kreeg ik het weer aan mijn kant. Het werd winter! De 1e de beste avond dat het vroor, ben ik gewapend met sigaretten naar buiten gegaan en bij de jeugd gaan staan. Mijn dochters keken wel enigszins opgelaten om zich heen, maar vonden het ook wel spannend. Na een sigaretje gerookt te hebben, heb ik de beste bibberaanval ooit ten besten gegeven en voorgesteld binnen verder te praten.
Een paar haakten af (gelukkig, anders had ik zelf op de grond moeten zitten), maar een aantal vond het wel wat. De colafles op tafel, want ze dronken nog geen koffie, en kletsen maar. We hebben een hele gezellige avond gehad en iedereen was het er eigenlijk over eens dat het binnen wel zo gezellig was.
Ik had ook mijn zin, want door die gasten binnen te halen kon ik mooi in de gaten houden waar mijn meiden mee omgingen. Het leuke was trouwens nog dat die jongens waar iedereen een beetje een kijkje op had, eigenlijk heel beleefd waren. Ik maak niet vaak mee dat binken van 14 jaar hun glas naar de keuken brengen voordat ze naar huis gaan.
Kortom: ik heb er heel wat avondjes opzitten met die pubers in mijn huiskamer. Toch raad ik het iedere moderne moeder aan; op deze manier houd je een vinger aan de pols. Laat ze maar lekker praten, je hoort wel mooi waar ze mee bezig zijn. Door je er niet teveel mee te bemoeien en proberen op de achtergrond te blijven lok je ze juist uit hun tent.
Mijn advies is echter wel: leer ze heeeel snel koffie drinken, want al die cola kost bergen!
Reageren? Stuur even een mailtje naar:
Hey hallo Loesje, leuke site heeft u gemaakt Ik moest van Daan ff kijken dus deed ik dat maar. Ik denk niet dat u me nog kent, alhoewel onder de naam coca-cola-light- boy ofzo misschien wel. Ik vind het heel leuk dat het stukje wat u geschreven heeft, ook echt klopt en koffie lusten we wel hoor (hahahahah) maakt niet uit hoor. Dikke kus Roy (cocacolalightboy) 😉
* Dank je wel Roy, enne… je vergist je…ik weet nog precies wie jij bent 😉 Ik mis niet veel uit mijn vorige woonplaats, maar de avondjes met jullie en mijn kinderen mis ik best wel! *
©Loes Raaphorst < 2005