Reactie van An – Scheiding – bestaat dat ook tussen vrienden?
Ik vond net je stukje over “scheiding – bestaat dat ook tussen vrienden ?” En ik heb gisteravond deze pagina naar mijn ‘vrienden’ doorgestuurd.
Ik ben 2 jaar geleden gescheiden en inderdaad….de vriendin van ex (en reden van scheiding) werd met open armen door hen ontvangen; ik werd vervangen terwijl ik hen al 25 jaar als mijn beste vrienden had gezien en letterlijk alles voor ze gedaan had.
Na de scheiding heb ik ze nog een paar keer gezien omdat ik naar hen toe ging en naar hun verjaardagen ging – de mijne zouden ze nog doen maar het is er nooit van gekomen.
Ze zouden ook een keer bij mij komen maar er toen kwam iets belangrijkers als ‘schilderen bij de buurvrouw op zondagmiddag’ tussen.
Vier maanden na de scheiding lag ik in het ziekenhuis na een hele zware schildklieroperatie en daarna zat ik 3 maanden aan huis gekluisterd….geen telefoontje, geen kaartje, van alles niks.
De maand na mijn operatie waren ze 20 jaar getrouwd en vierden dat in Engeland, hun en mijn favoriete land. Ik kreeg wel een kaart maar ongetwijfeld hebben ze niet verwacht dat ik zou komen, want ex en vriendin waren op dat moment ’toevallig’ op vakantie in Engeland; dachten ze echt dat ik vrolijk bij hen aan tafel zou aanschuiven??
Daarnaast was ik ontzettend verzwakt, kon niet auto rijden omdat een halsspier was doorgesneden en gehecht en ik mijn nek maanden niet kon draaien en in tegenstelling tot ex, die in weelde leeft, moet ik van minder dan het minimum rondkomen; dus 1000 gulden voor 2 daagjes Engeland kon ik niet betalen; dat is 2 1/2 maand kamerhuur! Ik stuurde ze een mooie kaart met felicitatie, maar een kopje koffie nadat ze terug waren zat er niet in; ik hoorde gewoon niks van ze.
En toen mijn ex ook nog eens een paar leugens over me vertelde die ze klakkeloos geloofden (toen ik tegenstribbelde was ik degene die met modder gooide) escaleerde het geheel. Na maanden heb ik 1x een verweer mailtje gestuurd en ze meteen op de blokkeerlijst gezet want ik was en ben niet sterk genoeg om hun tirade aan te kunnen. Heb ze dus nooit meer gezien of gesproken.
Zelfs mijn enige broer en familie raakte ik kwijt doordat schoonzus altijd al een oogje op ex had en nog heeft en ze mij ging bespioneren (heb ik uit betrouwbare bron) om te zien of er iets over te brieven was waarmee hij mijn alimentatie misschien zou kunnen korten of stoppen. Ex hield ook contact met haar (of andersom). Weg was mijn vertrouwen in mijn eigen familie. Mijn vijanden zaten in mijn eigen kamp en ook mijn broer vroeg niet 1x hoe het met me ging terwijl ik jarenlang 2 zoontjes bijles had gegeven, gratis, 2 middagen per week, vaak op mijn kosten.
Toen waren er alleen nog mijn 2 dieren en mijn ouders…..
Vorige maand overleed mijn vader na een kort maar heel zwaar ziekbed; weer iemand weg 🙁
Nu voel ik me als iemand zonder verleden….want er is niemand meer waarover ik nog eens over ‘vroeger’ kan praten. Niemand meer om eens even op de koffie te gaan, niemand die mij door die ellende hielp door er te zijn en te luisteren en misschien een keer me mee shoppen te nemen.
Alle ellende (en afgelopen 3 jaar waren een aaneenschakeling van ellende) moet ik in mijn uppie dragen en geloof me……wat mis ik mijn vrienden !!! Maar het zijn mijn vrienden niet meer 🙁
En nieuwe vrienden? Het is zo moeilijk om nieuwe vrienden te vertrouwen…..want ik kon die anderen die me zo na aan het hart lagen, waar ik zo van hield, waarmee ik zoveel gedeeld had, niet eens vertrouwen….ze hebben meer kapot gemaakt dan alleen maar deze vriendschap…ook toekomstige vriendschappen hebben ze bij voorbaat al moeilijk gemaakt.
* An, dank je wel voor deze reactie, en voor het delen van jouw gevoelens. Ik hoop dat deze zogenaamde vrienden nog eens goed nadenken over het leed wat zij jou hebben aangedaan.*
Ik wil reageren op het verhaal van An over echtscheiding. Mijn zus is vorig jaar bij haar man en twee kinderen weg gegaan voor een leven met een nieuwe liefde. Ik ben inderdaad zo iemand die klaar staat met een oordeel, An. Het spijt me maar ik kan het alleen maar verkeerd vinden. Ze had wel moeilijkheden in haar huwelijk, maar moeilijkheden zijn er om opgelost te worden, toch? Er tussenuit gaan en je gezin opbreken is zo egoïstisch. Zij zegt dat ook. Ze zegt: ‘ik kies voor mezelf’. Ik snap niet hoe je dat kan doen als je nog jonge kinderen hebt.
Ik had altijd een goede band met mijn zus, maar die is nu bekoeld. Het vertrouwen is weg. Ik ben gewoon woedend op haar. Met mijn zwager heb ik nog wel contact en die is heel flink maar natuurlijk heel erg aangeslagen. We proberen als familie contact te houden zowel met mijn zus als met mijn zwager en het ook een beetje gezellig te houden voor hun kinderen, maar het is toch heel ellendig allemaal. Scheiden is dus niet een zaak van twee mensen alleen. Het trekt een hele familie uit elkaar en gooit een bom op oude vriendschappen.
*****
Hallo Aat,
Dank je wel voor je reactie. Iedereen heeft over deze zaken een eigen mening en dat is okee. Zelf kan ik An heel goed begrijpen; soms is de agressie binnen een huwelijk zo erg, dat je niet anders kúnt als moeder zijnde. Ik kan dan ook alleen maar heel blij voor jou zijn, dat je dit soort problemen dus niet kent.
Uit ervaring kan ik je wel vertellen dat sommige moeilijkheden binnen een huwelijk té gruwelijk zijn om op te lossen. Mijn eigen familie wist niets, maar dan ook niets, van alle ellende die ik persoonlijk hebben moeten doorstaan in twintig jaar huwelijk.
Waarom niet, zul je je misschien afvragen? Omdat ik, van huis uit, net als An, heb geleerd mijn vuile was binnen te houden, dus wisten zelfs mijn broer en mijn zus hier niets van.
Ik heb dus ook geen contact meer met mijn eigen familie, wat heel erg pijnlijk is. Je wordt namelijk als vrouw, moeder en zus zijnde nog eens dubbel gestraft. Misschien heeft jouw zusje het er ook wel heel moeilijk mee dat je oordeelt over haar, zonder misschien er het fijne van te weten. Heeft zij jou persoonlijk, als zus dus, ooit pijn gedaan?
Ik hoop dat je ooit in staat zult zijn om het onpartijdig van twee kanten te kunnen bekijken. Een scheiding lijkt misschien een ‘makkelijke oplossing’, maar ik kan je uit persoonlijke ervaring wel vertellen dat dat absoluut niet
het geval is!
met vriendelijke groet, Loes
*****
Reacties op deze bijdrage zijn welkom en kunnen op verzoek doorgestuurd worden naar An, of online geplaatst worden. Gebruik de reactieknop bovenaan de pagina.
Scheiding – bestaat dat ook tussen vrienden?
©Loes Raaphorst 07/2005