Reactie Ann : Schoonmoeders… een echte bedreiging!
Ik las net het stukje van Sven.
Ik zal niet ver mis zitten als ik veronderstel dat de zoon een enig kind is met alleen zijn moeder? Mijn ex was ook zo’n zoontje, vanaf zijn 15e met alleen zijn moeder. Vanaf het begin heeft moeders mij dwarsgezeten en gekleineerd. In plaats dat ze er een dochter bij kreeg, vond zij dat ik haar zoontje bij haar weghaalde.
En hij deed alles op haar commando. Soms denk ik wel eens dat hij alleen met me trouwde om bij haar weg te zijn, alleen…. hij bleef naar haar pijpen dansen. Onder haar druk werd onze verloving een groot feest met familieleden die ik nog nooit gezien had (en daarna ook nooit weer zou zien). Onze trouwdag? We verzwegen dat we koetsen hadden gehuurd want gegarandeerd dat ze zo’n trammelant had geschopt dat we dat hadden moeten afblazen. Nu was het een ‘verrassing’.
Ze had in de buurt trouwkaarten terug gehaald “omdat we er te weinig hadden laten drukken”… om ze vervolgens naar haar eigen vriendinnen te sturen. We kregen bedankkaartjes van mensen waarvan ik nog nooit gehoord had. Op onze receptie hadden we voor cake willen kiezen omdat we gaan idee hadden hoeveel mensen er zouden komen, maar oh nee… dan stond ZIJ voor gek! en dus werd het gebak. Ik kreeg mijn toen-echtgenoot zover dat zij dan de rekening daarvoor maar moest betalen. Weet niet of ze dat ooit heeft gedaan of dat hij het toch zelf betaald heeft.
Mijn toen-echtgenoot was als de dood voor haar, dus verzweeg een heleboel. Voorbeeld? Ze kon vreselijk mekkeren als hij alleen op pad was. (zoontje lief… helemaal alleen !!!) Dus als hij alleen naar Engeland was mocht ze dat niet weten. Belde ze dan voor hem, dan belde ik dat door en belde hij vanaf vakantieadres naar haar… en zij wist niet anders dan dat hij gewoon thuis of op het werk was. Hij heeft jaren een radioprogramma gehad, maar ze mocht dat niet weten, dus loog hij er ook op los waar hij op zo’n dag was.
Zo heb ik heel veel van zijn leugens moeten verbloemen en ik had er een vreselijke hekel aan want ik kan zelf niet liegen. Dus versprak ik me soms wel eens bijna en kreeg dan weer van hem op mijn kop.
Ook toen we al getrouwd waren, moeders bleef hatelijk doen en me kleineren en zoonlief kwam nooit voor me op, in die 22 jaar geen enkele keer. En ik mocht nog niets terugzeggen ook, “want dan kon ze wel eens tegen hem gaan zeuren…” dus ik werd aangevallen maar moest hem beschermen. Na 22 jaar was ons huwelijk kapot, mede door toedoen van moeders. Zij had altijd tussen ons ingestaan, maar ik verwijt dit mijn ex! Hij was met mij getrouwd en had mijn kant moeten kiezen. Ik heb haar nooit 1x een weerwoord gegeven, dat kan ik met de hand op mijn hart zeggen.
De laatste avond (toen we haar gingen vertellen dat de scheiding was aangevraagd) was een onvergetelijke avond. Ik wist niet dat ze op de hoogte was, verwachtte een hele scène… maar in plaats daarvan was de kille reactie ” o, dus nu is het definitief? Nou ja ik zie het overal (haar manier van praten, overal, altijd, iedereen) om me heen, dan proberen ze het nog een jaartje maar dan gaan ze toch uit elkaar. Dan kun je het net zo goed nu eindigen”.
En daarna werd een laatste keer de vloer met me aangeveegd. “En waar ga jij dan wonen? Nou je moet het eerste het beste dat er komt maar nemen…..” “Je komt zeker nog wel een keer…?” op een hele hatelijke toon. “Och jongen, hoe moet dat nou?? Dan moet je zelf de was doen, en koken en dat groet huis en die grote tuin….!” Potver… ik heb 10 jaar lang letterlijk alles alleen moeten doen waardoor ik nu kan klussen (o.a. metselen) als de beste, maar lichamelijk versleten ben.
Na een uur was ik witheet, hield nog steeds mijn mond, want moeders staat bekend als een geweldig iemand dus ik zou dan toch de boosdoener zijn geweest. Ik ben na dat uur de deur uitgelopen zonder haar nog een hand te geven en zij, terwijl ze wist dat ze me niet meer zou zien… had de deur al dicht en het gordijn al dichtgetrokken voor ik het pad af was gelopen. Ze was zó blij dat ik vertrok en ze zoontjelief weer voor zichzelf had.
Alleen dat viel tegen ! Zoontje lief moest haar gaan vertellen dat hij al een ander had (waardoor ineens duidelijk werd dat niet ik, maar hij het huwelijk om zeep had geholpen). Ze had natuurlijk behoorlijk geprotesteerd en wat zei hij??? “moeders, niet mee bemoeien!” Laaiend was ik toen hij me dat vertelde. Had hij dat 22 jaar eerder gezegd, dan had ons huwelijk een goede kans gehad. Maar voor die slet waarmee hij me al jaren bedroog kon het ineens wel.
Ik geef het toe, ik ben niet zo opgevoed, maar ik heb lopen vloeken en tieren zoals ik alleen op die bewuste avond bij zijn moeder had gedaan, nadat ik thuis kwam.
Moeders was zo gelukkig dat ik eindelijk opgehoepeld was, maar nu had zoontjelief een ander, en het resultaat? Ze ziet hem nu haast nooit want hij zit steeds bij vriendin. Ze zijn om de haverklap in Spanje of ergens anders op vakantie (een weekendje Londen vond ze al een ramp). De nieuwe vriendin doet niets voor zoontje lief, die moet nu zelf de was doen, etc. Het vertrouwen in zoontjelief is flink gekelderd want ze heeft hem een deel van de hypotheek geleend… geleend, niet gegeven (zoals ze mijn moeder vertelde) want vandaag of morgen komt hij weer met een ander aanzetten….
En zij? Zij is nu naar een bejaardenthuis verhuisd, want ik denk dat de eenzaamheid haar te groot werd. Ondanks alles kwam ik er toch zeker 1x in de week en ik heb haar hele huisje behangen met mijn vader en de tuin gedaan, kortom… ondanks hoe ze was bleef ik haar helpen en slikte veel. Zij heeft haar verdiende loon alsnog gekregen, want achteraf bleek ik toch niet de schoondochter-from-hell te zijn. Ik hoop alleen dat zoontjelief ook ooit zijn verdiende loon zal krijgen voor alles wat hij mij heeft laten doormaken en de manier waarop hij me na de scheiding alsnog probeerde kapot te maken.
Mag ik je nog 1 voorbeeld van de streken van mijn ex-schoonmoeder vertellen? Toen ik nog ’thuis’ woonde tot de scheiding was uitgesproken en voor ik onderdak had gevonden, hoorde ik het volgende van een buurvrouw: Een half jaar daarvoor had ik een oud autootje gekocht (een kleine Toyota starlet van toen 16 jaar oud). Ik was altijd zuinig geweest op het spaarbankboekje dat ik had meegekregen van mijn ouders, toen ik ging trouwen. Dus ik heb de auto helemaal zelf betaald, van begin tot eind. Er was toen nog net geen sprake van scheiding, maar ik moest al wel onafhankelijk proberen te worden want het huwelijk was al lang verleden tijd.
Met de scheiding vertelde mijn exschoonmoeder aan iedereen die het maar wilde horen, “dat haar zoon altijd veel te goed voor me was was geweest en nog! Zo had hij me pas nog een AUTO!! gekocht. Hij betaalde er geen cent aan mee en als het nou een gloednieuwe BMW was geweest en ik had haar notabene zelf verteld dat ik de auto helemaal zelf betaald had.
Ze heeft haar zoontje dus de hand boven het hoofd gehouden. Hij had niets op zijn geweten, ik was de schuldige. Tot hij haar 2 maanden voor de scheiding moest vertellen dat hij al in bed lag met een ander. Hij kon niet anders want ik had het de buren verteld en ongetwijfeld kwam ze het dan ook te weten. Anders, wie weet zou ze het nu nog niet weten. Nee ze was blij dat ik van het toneel verdween. Mijn ouders zetten geen kerstboom dat jaar, waren verdrietig. Zij zette de boom de volgende dag al want ja het leven gaat door… Of ze nog vaak aan me zal denken? Geen idee. Zoals het toen is gelopen schijnt haar een geestelijke klap gegeven te hebben (de schande dat haar zoontjelief zoiets deed…). Ik kan in ieder geval een gerust geweten hebben. Tot de laatste seconde heb ik mijn mond gehouden ook al kookte ik vaak van binnen. Maar dit soort mensen is niet goed voor je zelfvertrouwen of je bloeddruk. Dat ik haar kwijt was, was een kleine bonus. Ik hoop echt dat we allemaal een keer krijgen wat we verdienen… dan krijgen zij hun straf en krijg ik misschien nog een toekomst.
Sorry dat het zo’n lang verhaal werd maar het luchtte enorm op! Omdat ex-schoonmoeder zo ‘geweldig’ was heb ik het eigenlijk nooit iemand kunnen vertellen.
Ann
Bewonderenswaardig (of juist niet?) om al die jaren je mond te houden. Ik was al tien keer ontploft. En het heeft je eigenlijk maar weinig opgeleverd denk ik? Meid trek in vredesnaam je mond open als er zo met je gesold wordt! Maar na deze historie zal het je vast niet snel nogmaals gebeuren.
Mia
Hoi, ik kan me heel goed indenken hoe je het gehad hebt , ik zit namelijk op dit moment met hetzelfde probleem. De schoonmoeder die ik heb ( sorry voor het woord ) maar is net een heks. Ze past wel eens op mijn dochter, en daar door denkt ze bij mij in huis de vinger in de pap te mogen hebben. DUS NIET. Met mijn vriend kan ik er bijna niet over praten, soms komt hij voor me op, en soms ook niet.
Mijn vriend heeft nog 3 broers, en hebben alle 4 een vreselijk karakter. Zo ben ik er onlangs achter gekomen dat ze alle 4 een vreselijk verleden achter zich hebben waar ze ook niet over willen praten. Mijn zwager ( de oudste ) is door alles een alcoholist geworden, eerst begreep ik niet waarom hij zo veel dronk. Maar toen hij een keer dronken was, heeft hij er alles uit gegooid over wat er vroeger gebeurt is. Ze zeggen wel eens dronken mensen spreken de waarheid. Ik heb dit nooit aan haar verteld. Ze heeft erg lange tenen namelijk.
Ze is laatst zo ver gegaan dat de zoon van mijn zwager bij hun uit huis heeft weten te krijgen, jongen is net 18 jaar. Hij zag het niet meer zitten omdat zijn vader zo veel dronk en toen probeerde mijn schoonmoeder er voor te zorgen dat die jongen nergens terecht kon erg he? Nou ik heb zonder dat iemand het wist een onderkomen voor hem geregeld. Mijn schoonmoeder ging iedereen bellen dat we hem niet in huis moesten nemen. Kom op zeg die jongen kun je toch niet op straat zetten. Ze bemoeit zich overal mee.
Ze wil ook even beslissen hoe ik mijn huwelijk moet houden. Ze heeft een hekel aan alle schoondochters (mij dus ook). Want wij zijn maar domme wijven. Ik heb ook een zwager die slaat zijn vrouw, dit is ook te danken aan het verleden (dat weet ik van mijn schoonzus). Mijn schoonmoeder zegt glas hard dat ze dat zelf doet. Onzin wat moet mijn schoonzus tegen zo’n bonk van een vent doen?? Ik weet dat hij erg veel van haar houdt, en zij van hem maar elke keer als er ruzie tussen die 2 is probeert mijn schoonmoeder het erger te maken, dan gaat ze er heen en er zich mee bemoeien, ze schreeuwt dan ook tegen haar dat zij de domme wicht is en alles ligt aan haar.
Hij zegt zelf bij ons thuis dat het aan hem en zijn verleden ligt, ik heb geprobeerd om hulp voor hun te zoeken, maar dan klapt hij dicht en begint te huilen. Haar zoons zijn alles wat voor een fouten ze ook maken. De vrouw is bij haar altijd de schuldige. Ze dacht mij laats even te vertellen waneer ik de tv bij mij in huis aan of uit moest zetten. Huh maak ik zelf wel even uit dacht ik zo.
Mijn vriend heeft me ten huwelijk gevraagd, en ik heb toen gretig ja gezegd, maar nu weet ik dat zo net nog niet. Die moeder heeft zo’n macht over haar zoons. Ik ben ook al een andere oppas voor mijn dochter aan het zoeken, maar ik weet nu al dat ik daar een gigantische ruzie om ga krijgen. Ik moet alles stiekem doen. En daar heb ik nu ook een beetje genoeg van.
Andere mensen (vrienden) willen al niet eens meer tegelijk met onze familie bij ons op de verjaardag komen die komen liever een andere dag , dat zegt al genoeg toch. Mijn vriendinnen zeggen nu ook al dat ik niet met hem moet trouwen zo lang mijn schoonmoeder in het spel is. Ik kan met mijn vriendinnen ook goed over de situatie praten. Mijn eigen moeder vind haar een feeks.
Nou ik stop er voor nu even mee, maar ik kan een boek van 400 pagina’s over haar schrijven want ze heeft in die 8 jaar dat ik samen ben met haar zoon heel wat dingen uit gehaald. En het is goed dat je het van je af schrijft op internet , want ik heb het nu voor het eerst gedaan aan jou, en het lucht wel op vind ik, we kunnen onze ei kwijt.
Ik vind het vreselijk hoe het voor jou verlopen is, en ik ben benieuwd hoe het hier bij mij af loopt. Ik weet wel dat dit niet lang meer gaat duren, want ik zit helemaal vol met agressie over haar, ik ben zo boos. Ik denk dat ik haar binnen kort uit ons huis zet. En wat mijn vriend hier van gaat vinden weet ik niet. En ding weet ik wel als hij gaat lopen, neem ik een man zonder moeder!!!
Heel veel groetjes Bianca
ps. Ik hoop voor je dat alles weer goed terecht komt voor je.
Bron Email©Loes Raaphorst 11/2008
Kan er over meepraten, al jaren probeert schoonmoeder ons huwelijk kapot te maken en kwaad spreken tegenover mensen en fam die nergens vanaf weten en haar eigen kleinkinderen afpakken van haar eigen kinderen daar is ze goed in.
Soms is het moeilijk om daarmee om te gaan,maar wij gaan met ons eigen leven verder en hebben geen contact met die mensen. Door het geloof en vertrouwen daarin kunnen wij samen verder, wij houden van elkaar.
Bron Email©Loes Raaphorst 07/2009
Wil je reageren op het verhaal van Ann? Gebruik dan de reactieknop bovenaan deze pagina, dan zal ik zorgen dat Ann de reactie onder ogen krijgt, of plaats eventueel jouw reactie ook online. In overleg natuurlijk!