Reactie van Nineke – Je kunt je leven helen 

Hoi Loesje,

ik heb net je reactie gelezen op het boek van Louise Hay en ik ben het er helemaal mee eens dat positief denken alleen ten goede kan komen. Maar als (ex)kankerpatiënte ben ik ook niet akkoord over haar zienswijze. Ik ben nooit haatdragend geweest, sleurde wel een pak verdriet mee uit mijn kinderjaren maar haat is iets wat ik niet ken, omdat ik er altijd van uitga dat mensen leven en reageren volgens hun ‘zijnsniveau’ van dat moment. Vanuit die optie kon ik niemand iets kwalijk nemen. En inderdaad, wat met jonge kinderen die geboren worden met kanker? Jammer dat we die vraag niet rechtstreeks aan Louise Hay kunnen stellen…

Greetzzz, Nineke

*********

Reactie van Nel – Je kunt je leven helen 

Dag Loesje,

Het boekje: “Je kunt je Leven helen”, las ik ook. Ik kreeg “jeuk” toen ik bepaalde passages las. Ik zal ze niet aanhalen want het gaat om dezelfde als welke jij zo beeldend beschrijft namelijk: kanker en aids. 

Ik heb tot een paar jaar geleden als verpleegkundige gewerkt. Daarbij verloor ik veel familie en vrienden aan die ziekte. Bovendien ben ik moeder van twee zonen die beiden homoseksueel zijn. Ik ken hen, als zich zeer bewust van hun verantwoordelijkheid, als het gaat om het voorkomen van aids. De jongste van die twee gaf tijdens zijn studie voorlichting op plekken waar veel ontmoetingen plaatsvinden.

Die plekken worden overigens voornamelijk bezocht door mannen met een partner: gehuwd of ongehuwd (wat volgens mij niets uitmaakt). Veelal door intolerantie onbegrip en voorál angst van mensen komen mensen (meestal mannen) in een isolement terecht als ze om wille van de moraal of dat wat sociaal wenselijk is, tóch een relatie aangaan met iemand van het andere geslacht.

Natuurlijk zal iemand die zoveel te verwerken heeft wel eens boos zijn maar mijns inziens gaat Louise Hay te ver in haar beweringen. Dat gaat ook op voor mensen met kanker. Ik vind jouw reactie maar zeker ook die van Nineke heel veelzeggend en van veel liefde voor de medemens getuigen. Overigens gebruik ik het boek wel maar ga op mijn eigen oordeel af als het gaat om genoemde onderwerpen. Ik heb geen idee of je iets kunt/wilt met deze reactie, hij komt recht uit mijn hart.

Liefde en Licht,

Nel

Reactie Ron

Ik ben het in tegenstelling tot de reacties van de twee dames wel eens met de zienswijze van Louise. Op een bewust niveau ben je misschien niet haatdragend, maar vanuit je onderbewuste waarschijnlijk wel. Dit kan zelfs nog uit vorige levens stammen (dat verklaart ook waarom die baby’s kanker hebben: meegenomen haat uit een vorig leven).

Ook haar zienswijze rond Aids klopt in mijn ogen en dat heeft niets met het feit dat het via een transfusie niet zo zo zijn. Voor alles wat er in je leven gebeurt ben je namelijk ZELF verantwoordelijk. De schuld op een ander afschuiven is wel erg makkelijk en houd je alleen verder weg van genezing. Je trekt het (bijv hiv) gewoon aan als je bepaalde ideeën over jezelf hebt. Of je het dan krijgt via seks of via een transfusie maakt niet zoveel uit.

Wat ik wel vind is dat Louise het iets te simpel stelt dat je alleen door affirmaties zou kunnen genezen. Om echt te genezen moet je de trauma’s oplossen die op een diep onbewuste niveau zitten en zelfs in je cellen verankerd zitten. En dit doe je niet met alleen affirmaties. Daar is ook een stuk inzicht voor nodig en vergeving(van jezelf en van de organen die je zelf hebt ziek gemaakt)

Bron: email ©Loes Raaphorst 07/2009