Reactie Schoonmoeders – hou ze op een afstandje!
Aanvankelijk dacht ik dat ik de enige ben die een ‘kijkje’ heeft op schoonmoeders, gezien de eerste twee reacties, maar Sven’s ervaringen zijn wel heel schrikbarend!
Ingrid had wel een hele leuke inbreng:
Als je gaat trouwen, dan krijg je een schoonmoeder, oftewel een trouwmoeder.
Een ander woord voor moeder is Ma.
Conclusie: een Trouw-Ma = een Trauma 🙂
*****
Anneke schreef: Mijn schoonmoeder is een schat van een vrouw. Ik ben al vanaf het begin met open armen ontvangen. Het is dat ze zelf niet wil, maar ze mag bij ons komen wonen. Ze maakt geen onderscheid tussen haar eigen zonen en schoondochters.
*****
Sven schreef: Normaal ben ik niet zo schrijverig, maar deze keer maak ik graag een uitzondering. Ik wil graag reageren op je stukje over schoonmoeders, gezien een geweldige ervaring die ik daarmee heb. Die ervaring is niet met mijn eigen schoonmoeder, want die is niet zo heel erg lastig meer, maar over de schoonmoeder van mijn stiefdochter.
Mijn stiefdochter is een leuke, vlotte, levenslustige meid van 19, die alles wat een meid van 19 hoort te doen leuk vindt: stappen, feesten met vriendinnen enzovoort, maar dat alles wil ze wel delen met haar vriend. Helaas voor haar is de betrokkene een bejaarde van wel 21 en al dat feestgedruis is voor hem te veel. Dus geen Euro-Disney, Sixflags, Efteling of zelfs Koninginnedag in Amsterdam voor de twee gelieven, want dat is allemaal veel te druk. Nu moet ik ook nog even kwijt dat we allemaal weten dat liefde blind maakt, maar onze kleine meid heeft dat tot een ware kunst verheven. Veertigers onder ons kunnen zich Catweazle nog wel voor de geest halen. Nou neem hem, weliswaar geschoren, maar toch. Het enige verschil is dat vriendlief absoluut geen humor heeft.
Nu zal men zeggen “wat kan jou dat schelen?” en inderdaad het maakt mij niet zoveel uit, het is haar keus en in het verleden hebben al zat anderen zich ermee geprobeerd te bemoeien. Natuurlijk is het vervelend dat ze na ieder bezoek aan vriendlief balend thuiskomt, chagrijn pur sang, waardoor de sfeer in onze residentie hard richting nul gaat. Dat mijnheer zijn handen niet thuis kan houden deed mijn vrouw en mij huiveren, maar dan nog, ze is volwassen en als ze dat wenst te accepteren, is dat haar keuze. We probeerden zelfs nog onze toen ontstane afkeer beleefdheidshalve zoveel mogelijk te verbergen. Grif, dat zal niet altijd helemaal gelukt zijn, maar we hebben ons best gedaan.
Het blijkt echter dat al deze vreemde gedragingen van bovengenoemd opaatje voornamelijk door zijn moeder ingegeven zijn. Hij is zo hopeloos verliefd op haar, dat hij liever de dag doorbrengt met mamalief dan met zijn vriendin ergens samen, alleen of met vrienden. Er gaat zelfs niets boven een verjaardag bij de buren, als mama er maar bij is. En mama wentelt zich in die adoratie. Op zich ook niks mis mee natuurlijk, een zoon die van zijn moeder houdt, ik ken gevallen waar dat duidelijk niet / niet duidelijk het geval is.
Pure aanbidding gaat mij echter veel te ver, zeker als er misbruik van gemaakt wordt. Ons kind mag “daar” alles doen wat mama behaagt: de afwas, stofzuigen, honden uitlaten, boodschappen doen en ga zo maar verder. Wanneer echter ons kind graag iets van vriendlief gedaan wil hebben, bijvoorbeeld zoiets schandaligs als met haar mee naar huis gaan. dan steekt mama daar een stokje voor. Dan zit er wel – al dan niet op commando – een boertje dwars, zodat hij dat hele eind niet kan rijden. Zelfs als hij beloofd heeft haar naar huis te brengen. Mama moet d’r kindje natuurlijk niet te vaak uit het zicht verliezen, ze zou eens zelf wat moeten doen.
Het toppunt vond pas geleden plaats. Opa wordt bijna 22 en wij zijn ook uitgenodigd. Beleefd als mijn vrouw is heeft ze zich uitgeput in allerlei verontschuldigingen die waar zijn, maar ze heeft wat mij betreft de voornaamste reden overgeslagen. Na alle verhalen over de feestjes aldaar met drank- en zelfs drugsmisbruik, voel ik er weinig behoefte voor om tussen zo’n zooitje ongeregeld in te zitten. Nu ja, de nette e-mail is geschreven… en wat krijgen we via via te horen (niet eens de beleefdheid voor een directe reactie dus): “Ze zijn wel bij het vriendje van de andere dochter geweest”. Tja, dat was dus een gok, maar afgezien dat we daar geen wilde verhalen over gehoord hadden, gingen ook alle andere redenen niet op. Maar ja, als je zo belangrijk bent als opa’s mama, hoef je natuurlijk niet eens te proberen jezelf in iemand anders te verplaatsen.
Dat de schellen voor zijn ogen vallen verwachten we al lang niet meer, op aangeven van moeders heeft hij al lang en breed bewezen het toppunt van egoïsme (of moet ik zeggen duoïsme?) tot doel te verheffen. We duimen alleen maar dat zij haar ogen opent, en gaat doen wat ze leuk vindt: lekker genieten met leeftijdsgenoten van dezelfde leeftijd in plaats van balen van leeftijdsgenoten die ze beroepshalve al dagelijks verzorgt. Natuurlijk niet alleen voor haar, het is ook voor onszelf. dan kunnen we genieten van de meid die ze kan zijn. Maar toch zeggen we niks… en laten de keuze aan haar, het is haar toekomst.
*****
Beste Sven, ik ben niet snel met stomheid geslagen, zeker niet op het gebied van schoonmoeders, maar jouw verhaal doet mij werkelijk watertanden! Als rechtschapen Leeuwin kan ik maar tot één conclusie komen: je bent duidelijk dol op jouw stiefdochter en voor haar eigen bestwil, kan ze maar beter naar jou luisteren in plaats van haar leven verder te vergooien! Houd ons op de hoogte!
*****
Wil je ook reageren op deze reacties, gebruik dan de reactieknop bovenaan deze pagina!