De rook van je sigaret – Peter Heuseveldt

 

De rook van je sigaret
Kringelt langs je geverfde haar
De kleur is nét iets te hard aangezet
Je make-up is nét iets te zwaar.

Je zonnebankbruin gezicht
Lijkt nog glad en rimpelloos
Maar wat de jaren hebben aangericht
Maakt je trekken hard en voos.

De zorgvuldige laag vernis
Accentueert je verloren jeugd
In je ogen weerspiegelt het gemis
Je lach is zonder echte vreugd.

Hier zit je dan, opnieuw alleen
Op een kruk in die trendy kroeg
Wat steels kijk je een beetje om je heen
Niemand leuks – ’t is nog te vroeg.

Je nipt aan je rosé met ijs
Elk gezicht is je totaal vreemd
Je blikken zijn quasi-wereldwijs
Maar je voelt je zo ontheemd.

Om je heen, aan de bar
Pratende mensen, een meisje lacht
Ze staan in groepjes bij elkaar
Maar geen mens die op jóu wacht.

Een traan valt in je drankje
De barman ziet het: “Is er iets?”
Je legt een tientje neer: “Nee dank je
En laat maar zitten, ’t is niets”.

In die bar, in zomaar een stad
Waar die vrouw zomaar even was
Werd een heel leven samengevat
Met een traan in een glas.

 

 ]]>

Bron Email©Loes Raaphorst 08/2009