Schoenmaker blijf bij je leest… over de vrije wil van elk levend wezen.

Ieder z’n vak, toch? Tenminste dat zou toch een mooi uitgangspunt zijn. Waar de een in uitblinkt is voor de ander een probleem. Schakel elkaar dus in als het nodig is, zodat alles op de juiste en beste manier gebeurt. Heb je twee linkerhanden en moet er geklust worden, dan haal je een vakman in huis. Heeft diezelfde vakman echter een ontstoken blindedarm dan zal hij toch naar een chirurg moeten, die op zijn beurt de APK keuring ook weer aan een vakman overlaat. 

Het maakt dus eigenlijk niet uit wat je doet, als je maar datgene doet waar je goed in bent en plezier in hebt. Toch hebben sommige ‘vakmensen’ af en toe last van hun kennis. Een kapster in de familie wordt maar al te vaak als ‘makkelijk’ beschouwd. Op menig verjaardag wordt er gevraagd ‘of je je schaar toevallig bij je hebt’.. Automonteurs hebben ook altijd een grote kennissenkring die opvallend vaak motorpech heeft om over aannemers maar helemaal te zwijgen. 

Alhoewel, juist over aannemers gaan er verhalen in de rondte dat juist hun eigen huizen een opknapbeurt nodig hebben. Ook vrouwen van fysiotherapeuten klagen steen en been; na een hele dag ruggen gekneed te hebben moet de rugpijn van de partner vaak even wachten. 

Er zijn echter ook mensen die wel een vreemde vertrouwen maar eigen familie niet. Het idee dat de ‘broer’ of ‘zus’ vakkundig genoeg zou zijn om bepaalde dingen te kunnen doen, vinden sommigen nog erg ‘eng’. Helemaal als dat op het spirituele gebied is. Maar al te vaak komt het voor dat naaste familieleden van mensen die met Reiki werken zeer achterdochtig zijn over de kennis van hun eigen familielid.

Nu is het vooral bij Reiki belangrijk dat de vrije wil gerespecteerd wordt, dus opdringen of zelfs aanbieden is niet de manier. Toch is enige vorm van vertrouwen hebben wel gerechtvaardigd: elke Reiki Master controleert na de inwijding of de energie stroom goed op gang is gekomen. De dochter die dan ook zegt, ik wil wel Reiki, maar niet van mijn moeder, doet er beter aan zelf eens contact met een reiki master op te nemen 😉 

Toch is het in mijn optiek met het beoefenen van Reiki, heel belangrijk, de naaste familie niet koste wat het kost te willen overtuigen van je pas ‘ontdekte’ gave. Na mijn eerste stuntelige poging de reiki energie uit te willen leggen aan mijn naaste omgeving ben ik tot de conclusie gekomen dat het niet uit te leggen valt. Iets wat je zelf niet mee hebt gemaakt, iets wat je zelf niet voelt, kun je niet aan een ander duidelijk maken, zeker niet als de ander er ook nog eens negatief tegenover staat. 

Geloof en overtuiging kun je een ander niet geven en dat hoeft ook niet. Ik zou iedereen met Reiki aan willen raden nog eens heel goed terug te kijken naar de eerste theorie van de reiki cursus. Respecteer de vrije wil van ieder levend wezen en dring nooit iets op, al zijn je bedoelingen nog zo eerlijk en zuiver. Breng je partner, kind of kennis dus gewoon een aspirientje als ze iets mankeren en wacht rustig af of men zelf over Reiki begint.