Snowdonia Wales 2019 – een fotoreportage
Onze vorige vakantie is nog niet eens zo lang geleden en toch gaan we weer richting Hoek van Holland!
We hoeven pas ’s avonds in te checken, wat mij persoonlijk altijd heel goed uitkomt.
We gaan ook dit jaar met de kinderen en kleinkinderen op pad en onze kleindochter slaapt deze keer bij ons in de hut. Het is een feestje op zich!
De wekker gaat al om 5.45 uur; 6.30 ontbijt; 7.30 ontschepen én de klok een uur terug: we zijn letterlijk vroege vogels vandaag!
Rond 7 uur zijn we de douane al door en we hebben een lange tocht voor de boeg.
We arriveren rond 1600 uur in het huisje. Het is een grappig oud huis met een beetje kneuterige inrichting maar wel 3 tv’s en een pooltafel!
We hebben een prachtig uitzicht en dankzij de boodschappen die we onderweg nog even gedaan hebben, is de eerste BBQ van het jaar een feit!
Zondag, 1e paasdag. Het is zulk mooi weer dat we besluiten meteen de zee op te zoeken.
Het zou zonde zijn om er niet meteen even van te genieten.
Criccieth is de dichtsbijzijnde stád, met wel 1800 inwoners.
Het is er nu totaal niet druk, maar ik kan me voorstellen,
dat in het hoogseizoen er flink wat meer mensen zullen ronddwalen.
Uiteraard heeft Criccieth ook een ‘eigen’ kasteel/ruine.
Het is een flinke klim naar boven….
Het uitzicht is schitterend!
We kunnen geen winkel vinden die open is (1e paasdag) dus we ‘moeten’ helaas weer aan de BBQ.
De restjes van gisteren zijn gelukkig meer dan genoeg!
Al lijkt het dan midden in de nacht: niks is minder waar: dit is de zonsopkomst vanuit onze tuin!
Laat het duidelijk zijn dat ik nog op één oor lag!
Gelukkig heeft Lex wél het licht gezien 🙂
Het belooft weer een mooie dag te worden, dus we besluiten een rit langs de kust te maken.
Boven op een berg is een parkeerplaats; met de waarschuwing dat het verder op erg steil gaat worden….
We parkeren en gaan te voet verder….
Patrick en Lex gaan nóg verder naar beneden….
Suzanne, de kindjes en ik blijven halverwege van het uitzicht genieten!
Het is nog steeds mooi weer! We maken vandaag een mooie rit door Snowdonia.
Dit is een gebied waar je van de ene verbazing in de andere valt…
Okee, de bergen zijn iets minder hoog dan in Schotland, maar het landschap is er niet minder mooi door.
Twee jaar geleden reden we door deze zelfde vallei, op onze weg terug uit Ierland. Het was toen helemaal helder.
Maar het is en blijft een prachtig gedeelte van Groot Brittanië.
Voor mij is dit echt Fred Flintstone Land!
We maken ook nog even kennis met Bangor: een universiteitsstad in het noordwesten van Wales.
Na lekker uitgeslapen te hebben gaan we pas vroeg in de middag op pad.
Er staat weer een rit door Snowdonia op het programma:
Onderweg krijgen we de eerste regen van de vakantie: en wát voor een regen!
Wij eten voor het eerst in de pub in plaats van de BBQ!
Het eiland Anglesey is aan de beurt vandaag. We zijn er wel eens door heen gereden, maar verder kennen wij het nog niet.
Natuurlijk weten we waar het plaatsje met die lange naam ligt….. ik krijg het m’n keel niet uit hoor!
Maar ons plan is om lekker even langs de zee te lopen. We hebben immers de kleinkinderen bij ons
en voor kinderen is er op een strand altijd genoeg te doen.
En niet alleen de kleintjes vermaken zich…..
Wij waaien ook allemaal even lekker uit…
Natuurlijk komen we weer een ruine tegen.
We moeten een kleinigheid betalen om verder te mogen rijden….
Het zijn de overblijfselen van een klooster.
Beaumaris Castle: Het werd gebouwd als onderdeel in de campagne van Koning Edward I tot het veroveren van Noord-Wales.
Het kasteel werd ontworpen door James of St. George en de bouw begon in 1295, maar het kasteel werd nooit afgemaakt.
Beaumaris Castle staat op de Werelderfgoedlijst als onderdeel van de inschrijving Kastelen en stadsmuren van Koning Edward I in Gwynedd,
waartoe ook de kastelen Caernarfon Castle, Conwy Castle en Harlech Castle behoren.
Beaumaris Castle wordt door sommigen beschouwd als het meest architectonisch perfecte kasteel in Brittannië.
Nadat de kleintjes zich heerlijk hebben uitgeleefd in de speeltuin rondom het kasteel is het weer tijd voor de terugreis.
Anglesey is een eiland en te bereiken via twee bruggen. We hebben ze allebei bekeken!
Deze regenboog was de kers op de taart van vandaag!
Caernarfon Castle hebben Lex en ik al eerder bezocht.
Het is niet voor niets al ruim 10 jaar onderdeel van de schermbeveiliging van mijn computer.
We weten dan ook uit ervaring dat je ook aan de ‘overkant’ van het kasteel kunt komen.
Het was even zoeken voor we het juiste slingerweggetje gevonden hadden.
Op dit soort wegen lijkt links rijden geen uitdaging. Maar niets is minder waar,
want als er ineens een tegenligger aan komt, moet je dus wél heel snel de juiste kant op uitwijken!
Reflexen leer je niet zo heel snel af, maar ik draai mijn hand er niet meer voor om hoor!
Voor je het weet sta je vlak voor een tunneltje.
Wow! Caernarfon Castle in volle glorie!
Het werd gebouwd door koning Edward I na zijn verovering van Gwynedd in 1283.
Sinds 1911 vindt in Caernarfon Castle de investituur plaats van een nieuwe Prins van Wales.
Daarvoor gebeurde dat in Londen in het Paleis van Westminster.
De latere Edward VIII was de eerste die voor deze plechtigheid naar Wales kwam.
Ook prins Charles werd in 1969 in Caernarfon Castle geïnstalleerd.
Jaren terug zijn wij al in het kasteel geweest dus we nemen nu genoegen met de buitenkant.
Natuurlijk maken we nog een wandeling door Caernarfon zelf. Het is een typisch vestingstadje!
Moe en voldaan gaan we weer richting huis en op zoek naar een pub voor het avondeten.
We worden laat wakker en ik heb een flinke zere keel en vol hoofd.
We gaan later weg dan normaal en ik voel me beslist niet lekker.
Het weer zit ook niet erg mee, al maken we wel een mooie rit langs de kust.
Ik kies er voor om zoveel mogelijk in de auto te blijven zitten,
maar ben wel heel blij dat Lex wel de moeite genomen heeft om de foto’s te maken!
Na de nodige Hot Coldrex en paracetamolletjes vandaag op pad naar Aberystwyth.
Onderweg komen we uiteraard weer de nodige mooie plekjes tegen….
Adembenemend mooi!
Het is maar goed dat het niet zo druk is en er niemand bovenop me geknald is,
toen ik op m’n rem trapte om deze watermolen van dichtbij te bekijken….
Snappen jullie NU dan misschien dat ik in Wales wil wonen?
De vorige keer dat Lex en ik in Aberystwyth waren, was het heel slecht weer en sloegen de golven tegen de boulevard aan.
Gelukkig is het nu droog. De kuststad ligt aan een inham van de Ierse Zee.
Aberystwyth heeft ongeveer 18.000 inwoners
en in de wijde omgeving is geen enkele stad van enig formaat te vinden.
Aan deze universiteit kun je nog afstuderen in het Welsh!
Het is een historische marktstad, met veel moderne gebouwen,
maar ook een flink aantal historische, zoals de ruïne van een 13e-eeuwse kasteel.
Aberystwyth is een belangrijk centrum van wetenschap (onder andere op het gebied van de plantenveredeling)
en bezit het oudste ‘college’ van de University of Wales (Aberystwyth University, gesticht in 1872).
Ook van belang is de Nationale Bibliotheek van Wales (1907), die over een handschriftenverzameling beschikt.
Maar, wij kennen de stad voornamelijk van de serie Hinterland, een KRO detective die volgens mij ook via Netflix te kijken is.
Heel gaaf om de gebouwen die je in de serie voorbij ziet komen, ook in het echt te zien.
Tja en als we het dan toch over de serie Hinterland hebben. mag een bezoek aan Devil’s Bridge ook niet ontbreken!
Devils Bridge bestaat uit 3 bruggen boven elkaar en de Mynach Falls is de hoogste waterval van Wales.
Dit romantische plekje met watervallen, beboste hellingen en een oude stenen brug is volgens een legende door de duivel geschapen.
Een heel mooie omgeving met heel mooie uitzichten, maar je moet wel een beetje mobiel zijn
ivm de vele trappen en een smal paadje. Het uitzicht is fantastisch!
Een aflevering van Hinterland speelt zich ook hier af.
Beetje luguber misschien, maar als je nu toch dood moet gaan is deze omgeving wel een mooie laatste rustplaats, toch?
Ik bestel vaak kleding bij een Engelse webshop. Nu moest ik hoognodig een outfit voor een bruiloft hebben,
dus op zoek naar het dichtsbijzijnde filiaal.
Het werd Rhyl, best een heel eind rijden, maar ik had dan ook een prachtige jurk online gezien en wilde hem passen!
Echter, geen succes, niet qua maat en zeker ook niet qua stadje: werkelijk niets aan!!!
Vandaag staat er een kasteelbezoek gepland. Lex had niet veel op zijn persoonlijke verlanglijstje staan, maar Conwy Castle stond bovenaan!
Nou, welkom dan maar!
De stadsmuur is ook te bewandelen.
Had ik al gezegd dat ik heel blij ben met mijn ijzeren knie??
Al doet Lex nog zo zijn best, het is niet altijd te voorkomen om vreemde mensen op de foto’s te krijgen
en ja dat geldt zowel voor bovenstaande als onderstaande foto’s.
Conwy Castle is een kasteel in Conwy, aan de noordkust van Wales. (wikipedia)
Het is gebouwd in 1283-1289 als onderdeel van koning Eduard I van Engelands tweede campagne in Noord-Wales.
Zoals veel van de kastelen in dit gebied is het ontworpen door James of St. George.
De bouw kostte ca. £15.000, het grootste bedrag dat Eduard aan zijn Welshe kastelen heeft besteed tussen 1277 en 1304.
Het kasteel is nooit belegerd tot de burgeroorlog en sporadisch gebruikt in de 14e eeuw.
In 1665 werd al het hout, ijzer en lood uit het kasteel gehaald door William Milward in opdracht van de derde Lord Conway.
Conwy Castle staat zoals eerder gezegd dus ook op de Werelderfgoedlijst als onderdeel van de inschrijving Kastelen en stadsmuren van King Edward
in Gwynedd waartoe ook de kastelen Beaumaris Castle, Caernarfon Castle en Harlech Castle behoren. We hebben ze nu dus allemaal gezien 😉
Ik heb dan wel een knie van titanium, maar toen ik de trappen zag om in de torens te komen,
voelde ik me een beetje claustrofobisch worden: gelukkig hebben we de foto’s nog!
En eerlijk is eerlijk, als oma had ik een hele belangrijke taak: ik moest op de kleinste man passen!
Z’n vader wilde zelf ook graag foto’s maken en is per toeval door Lex vastgelegd!
(zoekt en gij zult vinden)
Dit is The Chapel Tower en de enige toren waar ik spijt van heb dat ik er zelf niet ingeklommen ben!
Conwy Castle is heel indrukwekkend en zeker de moeite van het bezoeken/beklimmen waard!
Een klein stukje verder langs de kust ligt de Llandudno Pier.
Het is een monumentale pier in de badplaats Llandudno, Noord-Wales, Verenigd Koninkrijk.
Met zijn 700 meter is de pier is de langste in Wales en de vijfde langste in Engeland en Wales.
In 2005 werd door de leden van de National Piers Society gestemd tot “Pier van het jaar 2005”.
Llandudno Pier wordt regelmatig gebruikt in films en advertenties;
vooral als de film een Victoriaans of Edwardiaans tintje heeft.
Llandudno zelf staat bekend om de huizen in Victoriaanse stijl.
Ik kan mij voorstellen dat het in het hoogseizoen heel gezellig zal zijn.
Maar nu, in het vroege voorseizoen heeft het vooral een hoog wandelstokgehalte!
Vandaag staat de berg Snowdon centraal.
Ook dit is voor ons niet de eerste keer, maar met een kleinzoon die gek is op Thomas de Locomotief, moeten we wel nog een keer!
Snowdon is de hoogste berg van Wales en is met zijn 1085 meter de hoogste berg van Groot-Brittannië buiten de Schotse Hooglanden.
De berg ligt in het Snowdonia National Park in Gwynedd.
De rit naar boven duurt een uur: bovenop de berg krijgen we een half uur de tijd om rond te kijken.
Het vriendelijke advies luidt: mis je trein terug niet, want de wandeling naar beneden is erg lang!
De kindjes zijn flink onder de indruk. Het is dan ook een hele gave locomotief.
Vorige keer toen Lex en ik hier waren, ging het treintje niet helemaal naar boven; het was toen té slecht weer.
We gaan nu wél helemaal naar boven, maar eenmaal daar is het te mistig om iets te zien!
Lex is nog wel even het ‘station’ uitgegaan….
Maar één stap buiten, deed mij besluiten direct rechtsomkeerd te maken.
Het leek wel een maanlandschap… en nergens een hekje te zien!
Halverwege de terugrit klaart het een beetje op, maar helder is het nog steeds niet.
Had ik al gezegd dat wij de Early Bird Trip hadden genomen? We moesten dus om 8.30 uur op het station klaarstaan.
Het was ook nog een eindje rijden, dus we zaten al om 7.45 in de auto.
Ik was zo slim geweest broodjes te kopen en die hadden we meegenomen.
Niet wetende dat de witte bollen werkelijk ronduit smerig waren… dus toen wij rond het middaguur uit de trein kwamen, wilde ik maar één ding: ETEN!!!
Gelukkig was er een hele leuke ’tearoom’ in Llanberis, waar we heerlijk geluncht hebben.
Toen weer verder op pad met de auto… mijn favoriete weg gereden: de A5!
Het is daar zó mooi en zó gaaf rijden, dat je aan het einde van de rit alleen maar kunt zuchten….
okee, nóg een keer!!!
Wat hebben jullie vandaag gedaan? Oh.. de A5 3 keer op en neer gereden 🙂
En het is echt waar: of het nu schitterend weer is, mistig of regent, dit gedeelte van Wales heeft ALTIJD iets magisch!
Ik vind het zelf best een beetje op Schotland lijken, maar dan allemaal net iets minder hoog en iets minder ruw….
Het grote voordeel in Wales is echter dat er veel meer wegen zijn dan in Schotland. Er zijn hier wél bergpassen!
Hoe leuk is het om in de diepte te kijken en je dan te realiseren dat je daar ook net gereden hebt?!
Eén ding weet ik zeker….. al was dit dan de 3e keer voor mij… ik kom zeker weer terug in Snowdonia!
Inmiddels heeft de griep flink om zich heen geslagen en we zijn eigenlijk niet tot veel meer in staat dan een rondrit vandaag.
Bergen van leisteen: zoveel platte stenen hebben we nog nooit bij elkaar gezien.
Welsh Slate is ’s werelds toonaangevende leverancier van hoge kwaliteit leisteen
voor een groot aantal toepassingen voor binnen- en buitenontwerp.
Meer dan 500 miljoen jaar oud, wordt het materiaal algemeen erkend als de beste natuurlijke leisteen ter wereld.
Welsh Slate bezit en exploiteert de beroemde Penrhyn en Cwt-y-Bugail leisteengroeven in Noord-Wales.
Het zal dan ook geen toeval zijn dat we hier een gebouw van de Vrij Metselaars tegen komen!
Bij het zien van deze oude brug besluiten we de auto toch maar even aan de kant te gooien.
Al is het heel smal en rijden er toch gewoon auto’s overheen, we houden de kindjes goed bij ons en gaan naar de overkant.
Geen Stonehenge en zeer waarschijnlijk recentelijk zo geplaatst, maar het is en blijft een leuk gezicht zo’n cirkel van stenen.
In de verte lonkt de speeltuin al….
en terwijl Suzanne en ik met de kindjes richting speeltuin gaan….
schiet Lex nog een paar mooie plaatjes van de omgeving!
Wales is echt een plek voor jong en oud!
Het einde van de vakantie is al in zicht en vanwege de regen van de laatste avonden was het er nog niet van gekomen….
Gelukkig is het vanavond droog en kunnen Patrick en Lex zich nog even uitleven
bij het kasteel van Criccieth, waar we ook de eerste dag geweest zijn.
Avondfoto’s blijven favoriet bij mij!
Spooky!!!
Het is de laatste dag van onze vakantie; ik wil niet te lang in de auto zitten, maar een kleine rit kan natuurlijk altijd.
Nog even een laatste impressie van ons uitzicht van het huisje.
We moeten om 10 uur het huisje uit zijn. Het lukt ons om iets na half 10 klaar te zijn om aan de lange rit naar de boot te beginnen.
Er is nog één attractie die ook op de Werelderfgoedlijst staat, waar we min of meer langskomen: het aquaduct bij Llangollen.
Het Llangollenkanaal is een bevaarbaar kanaal dat de grens tussen Engeland en Wales overschrijdt.
De waterweg verbindt Llangollen in Denbighshire, Noord-Wales, met Hurleston in het zuiden van Cheshire, via de stad Ellesmere, Shropshire.
Het Pontcysyllte-aquaduct is een in 1805 afgewerkt aquaduct of kanaalbrug. Het is de overbrugging van de vallei van de rivier Dee voor het Llangollen Canal tussen de dorpen Trevor en Froncysyllte. Het kanaal en de brug liggen in het noordoosten van Wales, in de county borough van Wrexham.
In het midden van de kanaalbrug, en boven de rivier Dee bevindt zich een afsluitplug waarmee het water,
na afsluiting van de waterweg aan weerszijden van de brug kan verwijderd worden voor onderhoud.
Het water stroomt dan door de plug en valt 38 meter lager in de rivier.
De laatste keer dat dit diende te gebeuren, was in 2009. De eerstvolgende keer is gepland in 2019.
Het Pontcysyllte-aquaduct is een in 1805 afgewerkt aquaduct of kanaalbrug.
Het is de overbrugging van de vallei van de rivier Dee voor het Llangollen Canal tussen de dorpen Trevor en Froncysyllte.
Het kanaal en de brug liggen in het noordoosten van Wales, in de county borough van Wrexham.
Van planning tot opening (op 26 november 1805) liep een periode van 10 jaar. De totale bouwkost toen was 47.000 pond.
Het is een gietijzeren bak gedragen op 19 pijlers. Er zijn 18 bogen met een breedte van 16 meter waarvan 4 in het water van de rivier Dee.
Het is het hoogste en langste aquaduct van het Verenigd Koninkrijk.
Het jaagpad is zijdelings aan de bak bevestigd zodat de verplaatsing van water bij doortocht van de boten onder het jaagpad
de wrijving voor de boten vermindert. Het bevindt zich aan de oostzijde. Aan deze zijde bevindt zich ook een reling.
De reling aan de waterzijde werd nooit afgewerkt zodat, aangezien het wateroppervlak tot 15 centimeter van de rand van de kanaalbak komt,
de bemanning van de boot niet beschermd is.
Rest ons de overtocht met de boot vanavond, na een rit van ruim 7 uur, komt er een einde aan onze vakantie.
Nog een paar foto’s van de sterrehemel boven ons huisje…. 🙂
Aanzienlijk minder lichtvervuiling dan in Nederland!
©Loes Raaphorst 05/2019