Inner Child

Bekijk eerst goed het plaatje op de kaart – gebruik je intuïtie – en denk na wat dit plaatje voor jou betekent. 

Er was eens, lang, lang geleden, een kind. Dit kind was onschuldig, nieuwsgierig en speels. Het kwam op de wereld vol met vreugde, het lachte, en had een hart vol liefde om te delen. Tijdens de groei van het kind, was er van tijd tot tijd verdriet – soms klein, soms groot. Er waren momenten waarop het kind zich verkeerd begrepen, gekleineerd, of onbelangrijk voelde. Op andere tijden, voelde het kind zich onderdrukt, gecontroleerd, of beschaamd. Ieder van deze gebeurtenissen lieten een wond of een lidteken achter – een gevoeligheid binnenin de psyche van het kind. Emotionele motieven ontwikkelden zich, misschien een van in de steek gelaten zijn of een ander van overspoeld worden door anderen.

Nu, jaren later, is dit kind een volwassene geworden die relaties met andere volwassenen heeft. Maar wat  gebeurde er met die wonden en gevoeligheden? Zijn zij gewoon verdwenen? Zijn ze zomaar geheeld? Of zijn ze ergens diep in de psyche van deze volwassene gebleven, en beïnvloeden zij de relaties? 

De kaart Inner Child nodigt jou uit om de wonden uit je jeugd te helen die binnenin jou zijn gebleven en continu doorgaan met het beïnvloeden van je leven. Voor de meeste van ons kunnen oude wonden en gevoeligheden nog steeds door anderen opgewekt worden, zelfs na al die tijd. Het is niet dat anderen er op uit zijn om ze op te wekken. Het is alleen maar dat we geneigd zijn om op dingen in het heden te reageren, die gebaseerd zijn op ons verleden.

De kaart Inner Child vertelt van een pad over innerlijke heling. Het betekent dat je vandaag, als een volwassene, het kind dat je eens was kunt ontmoeten. Als je wilt, kun jij door jouw verbeelding met dit “innerlijke kind” contact op nemen. Dit is nodig als een handeling van liefde voor jezelf. Het is bijzonder vruchtbaar in tijden van emotionele tumult. Het helpt jou om naar de bodem te gaan van wat er echt gebeurt binnen in je zelf. Het is een weg van heling van de diepe wonden die nog in jou zijn blijven steken.

Begin met het verkrijgen van een plaatje van hoe jij er uitzag als kind. Onderzoek dit tot in detail. Krijg een gevoel voor wat dit kind wil, nodig heeft, of voelt. Traceer de gevoelens die jij nu hebt terug naar hoe de gevoelens die jij had in je jeugd. Visualiseer het kind dat deze gevoelens had. Open je hart, nodig het kind uit om jou al zijn gevoelens te vertellen. En ga er rustig bij zitten. Laat het kind “spreken” tot jou op een manier waarop het zich veilig voelt om dat te doen. Blijf alleen aanwezig en beschikbaar, misschien kun je het kind vasthouden. Jij kunt één worden met het kind en gewoon ervaren welke gevoelens bovenkomen. 

Benader het kind met liefde, geduld en begrip. Ontwikkel een nieuwe manier van het praten in jezelf – een met een steunende toon en woorden waarvan je weet dat dit kind op reageert. Leer en moedig dit “jongere” gedeelte van jezelf aan gewild te zijn, en contact met het op te nemen zodra je angst, kwetsing, boosheid, of overstuur zijn ervaart. Accepteer het volledig en neem het aan wat er ook maar voor gevoelens zijn. Probeer nooit voor het kind te praten wat het voelt. Probeer nooit het te repareren of het te veranderen. Door het geven van zulke onvoorwaardelijke liefde aan jezelf, zul jij jezelf helen. Je zult emotionele wonden helen, je mogelijkheid uitbreiden om relaties op een gezonde en liefdevolle manier aan te gaan, en je capaciteit vergroten om wonderen en vreugde te voelen in de wereld.

©Irma / Loes Raaphorst 06/2005