Strand – wel leuk, maar ook erg nat!
Het vrouwtje had het er al weken over: als ik mijn prikken allemaal gekregen had, zouden we naar het strand gaan, wat dat ook mocht zijn. Nou die prikken heb ik geweten hoor… en alsof het nog niet genoeg was kreeg ik er nog eentje extra ook, omdat we volgende maand naar Parijs moeten.
Maar vandaag was het dan eindelijk zover en gingen we dus naar het strand. Ze hadden mij wel even mogen vertellen dat er allemaal zand zou liggen. Mijn hele neus zat onder! En dan heb ik het nog niet eens over mijn oren. Nu weet ik heus wel dat die niet de kleinste zijn, maar ik ving wel heel veel zand op door die wind.
De baas deed trouwens heel gevaarlijk. Er was allemaal water daar en hij liep helemaal tot de rand. Ik heb nog mijn best gedaan hem om hem terug te laten komen, maar hij bleef maar in die natte troep lopen. Toen gooide hij ook nog eens stukken hout in dat water en verwachtte dat ik die ging halen!
Ik snap niet wat er nu zo leuk is aan natte poten hoor. Dat zand kon ik nog wel aan wennen, maar dat water is minder!
Trouwens, het vrouwtje vindt het water ook niet leuk, heb ik gemerkt. Ik denk dat ik voortaan maar bij haar in de buurt blijf, want haar voeten werden niet nat. Meisjes zijn toch slimmer dan jongens volgens mij. Toen we thuis kwamen zat ik helemaal onder het zand, en heeft het vrouwtje mij helemaal schoongemaakt. Ik ben heerlijk geborsteld en zelfs mijn oren zijn schoongemaakt: dat was lekker! Toen mocht ik gelukkig bij de baas op schoot even bijkomen. Ik was hartstikke moe van al dat geren. Maarja, de katten lagen wel akelig dicht in de buurt en die moest ik af en toe toch in de gaten houden.
©Loes Raaphorst < 2005