Tamesis

Zou u even bij me willen komen zitten? Ik ben Tamesis. Deze naam betekent ‘gevoel’, waarui ik in wezen besta. Ik begrijp wat de innerlijke stem zegt. Ik hoor deze stem vooral goed als ik met een vertrouwd iemand in een café zit en ontspannen aan het praten bent. Vervolgens weet ik opeens: ‘dat ervaar ik precies zo, zo is het goed!’

Aan dit gevoel herken ik of ik de juiste persoon gevonden heb om zo vertrouwd mee om te gaan. Vaak wordt mij als goede vriendin om raad gevraagd, aangezien ik een geheim bewaren kan. Vaak zegt mijn intuïtie mij alleen wanneer het slimmer is om toch iemand in te wijden: aan veel geheimen tilt men te zwaar, zodat het beter is om ze aan het licht te brengen. Een zekere feeling voor situaties hebben we allemaal, zowel feeën als mensen, er moet echter zorg aan besteed worden. 

Ook ik verlies zo nu en dan het contact met mijn innerlijke stem. Die wordt dan zeer langzaam en moeilijk verstaanbaar. In dergelijke situaties ben ik blij dat ik een goede vriendin heb die me eraan helpt herinneren dat het tijd is om weer eens scherp naar mijn innerlijke stem te luisteren en erop te vertrouwen. Dat lukt mij vooral goed in de natuur. Daar kijk ik vooral naar de maan, die voortdurend verandert en waar je toch op kunt vertrouwen. De maan leerde mij dat elk gevoel op z’n tijd goed is. 

Ook de geur van mijn lievelingsbloem, de lelie, help mij daarbij. De witte bladeren ervan herinneren mij aan het licht van de maan. Lelies groeien dicht bij het water, mijn element, dat eveneens stroomt als emoties. Door mijn discretie wordt er vaak over mij gezegd dat ik kennis zou achterhouden of ongenaakbaar zou zijn. Maar dat is niet zo. Kennis is er om gedeeld te worden – gedeeld, niet lukraak verdeeld. De beste manier om iets over mijn soort kennis te weten te komen – over mijn kennis van gevoelens, de wegen der natuur, de innerlijk stem -, is door me er gewoon naar te vragen en uw eigen gedachten met mij te delen. Daaraan herken ik welgemeende interesse en de eerlijke wens om mijn vertrouwen te winnen.

Ik help graag bij het oplichten van de sluier. Wat eronder zit, kan in eerste instantie aangenaam maar ook onaangenaam lijken. Mijn rol als goede vriendin vervul ik goed wanneer ik de waarheid onthul zoals deze is, en niet zoals de andere deze graag zou willen horen. Moedig wijs ik erop wanneer er genoeg gepraat is en de tijd rijp is om tot daden over te gaan. 

©Loes Raaphorst 05/2005