The TCB Band – onze binnenhuisarchitect
Wij hebben dus sinds een tijdje nieuwe stoelen in huis. Door alle veranderingen hebben we King waarschijnlijk op bepaalde gedachten gebracht: hij studeert voor binnenhuisarchitect! Echt, ik zweer het, hij is helemaal ‘into the study’. Tutty weet soms van ellende niet meer waar ze moet gaan liggen slapen, want King is flink bezig de boel te verbouwen.
De planten in huize Raaphorst zijn inmiddels allemaal uit de huiskamer verbannen, want ondanks de gigantische krabpaal, is en blijft het omgooien van échte planten natuurlijk Dé Ultieme Uitdaging. Helaas voor King heb ik de laatste plant een eervolle begrafenis gegeven. Maar… nu was het hoekje tussen de kamerdeur en de Reiki kamer zo leeg, dus dacht ik slim te zijn en de kleine krabpaal daar neer te zetten.
Maar wat doet die King Size Coon nu van ons? Precies, éérst de lijstjes van die ándere King even flink scheef hangen, bij voorkeur ook van het haakje aftikken, om dan vervolgens heel geïnspireerd te gaan liggen dromen, wat voor een ellende hij nog meer overhoop kan halen. Elke dag opnieuw: ik hang de lijstjes recht, hij kijkt goedkeurend toe hoe ik dat doe en zodra ik uit de buurt ben, zit hij vol overgave net zo lang te krabben tot ze weer scheef hangen.
Hij is de enige die het doet, en de rest van the band wordt er soms kierewiet van, want hop, daar springt het vrouwtje weer op om King terecht te wijzen. Ze heeft het al op alle mogelijke manieren aan hem gevraagd: lief, onderdanig, beetje geïrriteerd, en zelfs een keer wat bozig, maar het doet em niks. Hij blijft stug volhouden, want hij vindt het blijkbaar leuk. De laatste keer was hij echter wel een beetje beledigd en toen waren we hem even kwijt….
Hihi, duidelijk een Coon die de pest in heeft!!
Gelukkig duren die buien nooit heel erg lang: en al snel lag hij weer bij de rest in de kamer. Nee, dit is geen kattenkussen. Dit is Zita’s kussen!! Toch? Hmmmm….. ik geloof dat ik een goed gesprek met mijn poezels moet gaan hebben! Jullie hebben toch echt een reuze krabpaal, waar voldoende ligplaatsen zijn voor nóg een halve band erbij!
Nou ja, dat zeg ik nu wel, maar het ene hangmatje is wel verreweg favoriet bij hen allemaal. Eigenlijk is het altijd wel bezet. Meestal door King of Hardin, maar lang leeg is het nooit. Ik snap het wel hoor: het is vlak naast mijn computer, zodat degene die daar ligt, regelmatig nog even een knuffel extra krijgt! Dit keer was het echter de baas die zag hoe heerlijk onze oudste lag te slapen.
Na zo’n heerlijk verkwikkend middagdutje is het wel weer tijd om de boel op stelten te zetten. De krabpaal was echter een eind van de fotolijstjes vandaan gehaald, omdat ik wel genoeg gestoord was die middag. Maar wat denk je?? Precies: tijd om de klok even een tikkie te geven. We hebben een foto dat hij daadwerkelijk met z’n voorpoot op de klok tikt, maar die was helaas te veel bewogen, maar de intentie straalt er toch nog wel vanaf he? Er is duidelijk te zien dat hij z’n voorpoten hier alweer heeft ingetrokken: jaja.. kleine Kingetjes worden groot 🙂
©Loes Raaphorst 12/2010