The TCB Band – geen podium onbereikbaar
Of het nu ons bureau, de eettafel, het gasstel, de vensterbank of ons bed is, het maakt voor onze TCB Band absoluut niets uit: geen plekje is veilig in huis. Maar, we hebben een geheim wapen: veren! Vogelveren, nepveren, kunstveren, alles is goed om de boel even samen te laten komen. Lex dirigeert de boel hier nu even vakkundig naar het bureau, in de hoop dat ze even zó moe worden dat we de rest van de avond rust hebben!
Ze zijn werkelijk helemaal geobsedeerd door de veertjes. King is de fanatiekste, Burton beweegt alleen als hij zeker weet dat hij erbij kan (liever lui dan moe) en Hardin is de springer van het stel. Al lijkt het er de laatste tijd op dat Tutty zijn sprongen al aardig kan benaderen.
Foto’s maken van springende katten in een donkere kamer is echt onmogelijk, maar neem nu maar van mij aan dat ze werkelijk huizenhoog sprongen. Dat dienblad met kopjes op het bureau, was dus niet zo’n goed idee 😉
Grappig om te zien hoeveel verschil er nog tussen de grootte van de heren. Vandaag (10/10) is King jarig! Burton en Hardin zijn nu bijna 8 maanden en Tutty ruim 5 maanden. Maar ondanks King’s enorme grootte is er niets mis met zijn evenwichtsorgaan. Hij kan als geen ander doodstil op twee achterpoten zitten, klaar om in de aanval te gaan.
Tutt weet dat ze even geen kans maakt, tussen de heren op het bureau. Ze blijft liever even veilig hoog op de krabpaal zitten. Als Lex, én de katten, het helemaal zat zijn, moeten we de veren dus wel achter slot en grendel opbergen, want King blijft dus net zolang zoeken, tot hij ze weer gevonden heeft.
Burton is verliefd op de prullenbak. Er gaat geen dag voorbij of hij gooit dat ding om, haalt er zoveel mogelijk uit, en gaat er dan heerlijk in liggen. De onderstaande foto’s zijn echt op verschillende dagen genomen: het is gewoon iets wat hij helemaal geweldig vindt.
Zeg nu zelf, het is toch een schattig gezicht? Hardin weet dat hij al te massief is om in de prullenbak te passen. Maar het is natuurlijk wel heel handig dat z’n kleinere broer alle propjes tevoorschijn haalt, waar dan weer heerlijk mee gespeeld kan worden! Altijd makkelijk, een beetje hulp!
Hmmm, eens kijken wat de baas nu weer gekocht heeft, in zijn favoriete winkel!
Helaas, geen veren voor mij! Zal wel weer iets van mijn naamgenoot zijn dan…
Hee dit ruikt lekker, het knispert ook een beetje. Waarom is dit nu weggegooid? Hier kan ik wel uren mee spelen. Beter dan die duffe bonnetjes en lege enveloppen. Als ik nu nog even goed door zoek, vind ik misschien toch nog wel een verdwaalde veer?
Katten zijn en blijven hele rare dieren hoor. Volgens mij kan het nooit lekker liggen, zo met je achterwerk bovenop de pitten van het gasstel. Maar zowel Hardin, als Burton trekken zich daar niets van aan. Maar als je dus, zoals ik, een zwarte glasplaat als ondergrond hebt, ben je écht niet zo blij met deze gewoonte van de broers: het is elke dag weer een klus om het schoon en netjes te krijgen ;-S
Het kan Hardin dus echt niets schelen: hij ligt gewoon heerlijk rond te kijken en heeft maling aan mijn schoonmaakacties. Sterker nog: volgens mij wacht hij tot het net netjes is, om dan z’n dikke reet er lekker op neer te vleien. Onder het kunstlicht van de wasemkap zijn wél z’n kleuren goed zichtbaar trouwens! Blue Smoke: prachtig he?!
Het zit gewoon in hun genen hoor: Burton doet precies hetzelfde, alleen ligt hij altijd met z’n kop de andere kant op! Sorry lieverd, maar ook jouw kleur komt ongelooflijk mooi uit op deze manier. Je wordt werkelijk met de week mooier qua kleur. Black Smoke: ik smelt al als ik naar hem kijk 😉
Burton vindt het duidelijk niet leuk dat er geflitst wordt. Pfffttt, wat een fel licht zeg! Ik lag net zo lekker te slapen! En voor alle mensen die nu denken: bah wat onhygiënisch: ik heb een spray met Dettol in de keuken staan, en voor er eten klaargemaakt wordt, wordt alles netjes schoongemaakt. Extra werk? Ja, dat wel, maar voor m’n oogappels heb ik heel veel over!
En speciaal voor onze jarige job van vandaag: hieperdepiep HOERA!
©Loes Raaphorst 10/2010