TCB Band in actie – the opening riff

De TCB Band in Actie – the opening riff

Tutt, of Tutty, zoals ik haar, tot grote ergernis van Lex, liefkozend noem, is wel een échte dame hoor. Of, laten we het maar benoemen zoals het is: een echte Bitch! Poesjes zijn toch beduidend ‘kattiger’ dan katertjes! Ze terroriseert de hele boel: schreeuwt bij het minste of geringste en het ergste is nog, dat de heren allemaal naar haar pijpen dansen!

Hoe dan ook, ze begint aardig te wennen. Hardin en Tutt zijn precies een week bij de Band gekomen, en herkenden elkaar dus nog. Aanvankelijk trok Tutty dus meer naar Hardin, maar inmiddels lopen alle heren haar dapper achterna. Haha, nu nog wel ja… over een week worden ook Burton en Hardin ‘jeweetwel’ katers, want zekerheid voor alles: we willen niet voor verrassingen komen te staan.

King is nu 10 maanden en weegt 7,5 kilo, Burton & Hardin zijn nu 6,5 maanden: Burton weegt 3800 gram en Hardin 4430 gram. Tutt is 4 maanden en 2400 gram zwaar. Tenminste op déze foto’s, want die zijn toch al weer ruim een week geleden gemaakt.

En nee, ik vind het niet minder leuk om foto’s online te zetten, maar met 4 jonge Maine Coon’s in huis, is het huishouden een stuk bewerkelijker geworden 😉 Bovendien moesten Hardin en Tutty toch echt nog wel een beetje wennen.

Burton was echt ‘onze Benjamin’ en hij heeft toch wel even moeten slikken om dat plekje aan Tutt af te staan. Maarja, zeg nu zelf, wie kan zo’n crème tabby blotched meisje nu weerstaan?

Voor de ‘ervaren’ fotokijker: JA, we hebben de helft van de drakenschaakstukken maar even ergens anders neer gezet, want van schaken moeten de broers vooralsnog niets hebben. Ze gebruiken m’n tafeltje liever als ‘opstapje’ om op hun favoriete plekje op de vensterbank te gaan liggen. M’n plantjes heb ik ook maar opzij geschoven, zodat ze bij zonnig weer ook lekker languit kunnen gaan liggen.

Burton en Hardin komen dus uit hetzelfde nestje: maar Burton was dus echt de kleinste uit het nest. Het is hier best wel goed te zien, dat Hardin dus een stukje groter is, maar Burton is dus echt bijna kogelrond! De vreetzak heeft de schade dubbel en dwars ingehaald. Maar, Hardin groeit ook nog steeds fantastisch. Aan zijn poten te zien, denk ik dat hij een flink stuk groter zal worden dan Burton.

Vooral op deze foto is goed te zien hoe ‘dik’ m’n lieveling al is geworden! Het is tenminste te hopen dat hij na volgende week, z’n kop ook een beetje gaat groeien, want als hij zit, lijkt hij wel op zo’n kinderspeeltje: zo’n tuimelaar! Burton is zó lief: als ik naar m’n bed toe ga, komt ie schudde-buikend achter mij aan, om op m’n hoofdkussen te gaan liggen spinnen!

De Black Smoke vacht is hier heel goed te zien. Hij onderhoudt het gelukkig zelf heel goed. Ja, dat is nog eens wat anders, dan toen hij zo klein was en menigeen hier hem een ‘zielig scharminkeltje’ noemde 🙂 Burton is echt helemaal zo geworden, als dat ik meteen al gedacht had, toen ik hem voor het eerst in het echt zag! Oh jee… ik mag wel oppassen: het lijkt nu net alsof ik de andere katten minder leuk en lief vind…

Tutty is een dotje, maar helemáál mijn kleur niet. Iedereen smelt bij het zien van haar ‘creme’ vachtje, maar ik vind het nu dus nog helemaal niet zo mooi. Eigenlijk net zoals met Burton: ik wéét dat ze later een waanzinnig mooie poes gaat worden, maar nu… haha… nee, ik vind haar nog niet moeders’ mooiste! En dat is maar goed ook, want anders zou er helemaal niets van haar opvoeding terecht komen! Want ondeugend is ze hoor!

Bovendien, bij zo’n lichte kleur, zie je dus élk viezigheidje bij haar oogjes of neusje. Ik loop de hele dag met een wattenpadje te poetsen! Want ja, m’n kinderen hebben nooit met een vieze neus gelopen, dus m’n katten zéker niet! Terwijl de heren alles goedvinden, wát ik ook met ze uitspook, zo is Tutty dus niet! Mevrouw wil niets van schoonmaakperikelen weten, en protesteert dan dus ook dat het een lieve lust is. Kijk maar eens hoe arrogant Madam dan gaat zitten kijken!

Het voordeel is dan toch wel weer dat als ik haar eenmaal even in de houtgreep heb gehad, ze onmiddellijk zichzelf gaat zitten wassen: zo van: bah nu moet ik die lucht van dat enge mens weer helemaal wegpoetsen! Maar elke dag gaat het een stukje beter. Ze begint toch wel aan mij te wennen hoor. Het is alleen de laatste weken ’toevallig’ even heel druk geweest en het is dus aan de katten, aan allemaal, te merken dat ze het toch wel heel fijn vinden als ik gewoon alleen thuis met hen ben. Ze zijn net als hun vrouwtje, toch wel op hun rust gesteld 😉

Normaal gesproken mogen de katten niet in de logeerkamer komen. Maar aangezien ik logees zou krijgen, én het bed dus verschoond moest worden, hebben ze hun kans schoon gezien en toen ik het niet in de gaten had, daar heerlijk gaan liggen slapen. De onderstaande foto’s zijn vlak na elkaar genomen, en ik kon niet kiezen welke ik groot of klein zou laten zien, maar het is zo komisch om King te zien wakker worden, terwijl Tutt zich heerlijk uitleeft, naast hem, dat jullie ze gewoon allemaal even voor jullie kiezen krijgen!