The TCB Band – bij Kerstmis hoort een ‘kerstboom’
Nooit verwacht maar toch gekregen: een dag voor Kerstmis toch nog een hele speciale ‘kerstboom’ in Huize Raaphorst. Totaal gewicht van de pakketten: 70 kg! De TCB Band had meteen in de gaten dat dit iets heel speciaals zou worden.
Vol verwachting klopt hun hart: oh nee, dat was aan het begin van de maand; maar ze zitten dus wel met smart op ‘de baas’ te wachten, want dit vraagt kracht, inzicht, kennis en inzet. Niet iets wat hun poezenmama kan. Gelukkig hoefden ze niet zo heel erg lang te wachten…
Zo’n laatste dag voor Kerst mag de baas immers eerder naar huis, en hij werd met open armen ontvangen: of je even wilt klussen schat? Ik heb al het één en ander klaar gelegd, dus je kunt zo beginnen ;-P Zo te zien gaan de poezels je wel een handje helpen. Het ruikt immers allemaal zo ontzettend lekker!
Zo de dozen zijn leeg… oops.. wáren leeg. Hardin vermaakt zich zoals altijd opperbest met karton. Op de één of andere manier is hij altijd met karton bezig. In de slaapkamer hebben we dan ook altijd een paar kartonnen dozen staan, want hij vindt het heerlijk om erin te kruipen.
Wow, schat, je bent al op de helft! Wat een bouwwerk wordt dat zeg! Ik ben er echt helemaal blij mee. Dit is echt het ultieme kerstcadeau hoor! Laten we hopen dat dit exemplaar iets steviger is dan de vorige krabpaal. Want eerlijk is eerlijk, die was ook mooi, maar helaas niet ‘COON’ bestendig.
We waren al gewaarschuwd (thanks Mariz) voor de ‘Chinese’ handleiding. Inderdaad belachelijk dat er bij zo’n gevaarte niet een betere handleiding zit. Het is maar goed dat Lex heel handig is, want anders was het nooit gelukt!
Nou ja zeg, het moet niet gekker worden: King en Tutt liggen gewoon te pitten!!! Halloooo Poezekinderen, wakker worden: jullie kunnen op z’n minst doen alsof jullie het leuk vinden dat de baas zo voor jullie aan het ploeteren is!
Inmiddels is het al flink donker geworden en we zijn nauwelijks over de helft van het bouwen heen. Sommige plankjes lijken op meer dan één plaats te passen en we kunnen bijna geen pluche meer zien. Maar Lex is niet voor één gat te vangen en gaat onverdroten door met bouwen.
Tutty begint er lol in te krijgen. Ze balanceert al op de palen als een volleerd turnster. Maarja… Zita zou Zita niet zijn, als ze Tutt niet een pootje probeert te helpen. Ze duwt Tutt gewoon een paal verder. Nou even dan nog, want we zijn bijna zover dat we de onderplaat erop kunnen schroeven, en dan moet het hele gevaarte rechtop gezet worden.
Het onderste ‘huisje’ is inmiddels ook in elkaar gezet, en aan de zijkant zit zelfs nog een trappetje. Alles is nu zover klaar, dat we de boel rechtop gaan hijsen. Wow!! Hij is nog mooier dan we dachten. En zo te zien zijn de poezels er ook heel blij mee: ze klimmen meteen helemaal omhoog!
Dit is nog eens iets anders dan een kerstboom in de kamer!! Deze ‘boom’ mag blijven staan hoor! Ze weten even niet waar ze nu het lekkerste liggen. Lekker hoog in ieder geval: wel zo leuk he? Zo kunnen ze neerkijken op ons, hun personeel! Maar, ik zie dat ik wel een beetje beter m’n best zal moeten doen om deze paal in z’n geheel op de foto te krijgen!
De krabpaal is 2 meter hoog, 1,20 meter breed bij 0,70 meter diep. Het mooie is dat we er werkelijk niets voor hebben hoeven te verschuiven. De paal past precies tussen de computerplank en de box in. Eigenlijk is het meteen een soort van afscheiding, van het werk en het zit gedeelte van onze woonkamer. Helemaal goed dus!
Tutty lag aanvankelijk in het huisje, maar zo te zien heeft Hardin het plekje nu ingepikt. We zijn namelijk inmiddels al een paar uur verder, en m’n grote grijze kerel ligt er nog steeds in! Burton ligt er vlak voor en lijkt ook z’n plek wel gevonden te hebben. King heeft al een paar keer op het allerhoogste plankje gezeten; alsof hij zeggen wil: die Cat Temple, die is van MIJ.
Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die ons helemaal voor gek verklaren, met zo’n immens groot ding in de huiskamer, maar wij zijn er blij mee!! De poezels hebben nu prachtige palen om hun nagels aan te scherpen, en voldoende slaapplaatsen om heerlijk bij te komen van de klimpartijen! Zo komen we de kerst wel door!!
©Loes Raaphorst 12/2010