The TCB Band – de kerstdagen
De nieuwe krabpaal is een groot succes. Helemaal nu er hier en daar ook nog wat speelgoed aan hangt. The Band vermaakt zich er opperbest mee! Er hangen nu op vier plaatsen leuke speeltjes, zodat ze in principe allemaal iets hebben om mee te ravotten. Maarja.. natuurlijk willen ze allemaal dat éne speciale muisje mét veertjes hebben: het zijn echt net kinderen!
Het is heerlijk om naar te kijken: wat zijn katten toch soepel en lenig! En over het algemeen ook heel handig, maar na een uur hebben ze het eerste speeltje alweer gesloopt. Niet zo heel erg hoor, want ik knoop het er gewoon weer aan. Toch verbaas ik me er elke keer weer over dat ze nooit eens vallen…. ze balanceren soms echt op het randje of hellen zover over dat je elk moment een harde “plof” verwacht.
Het is net een zoekplaatje he? Ja met al die grijstinten, hahaha. Heel soms vergissen wij ons ook wel eens hoor, maar over het algemeen zijn de verschillen voor ons toch wel heel duidelijk. Alleen in het donker wil ik nog wel eens de fout maken: Hardin’s kop is namelijk al bijna net zo groot als die van King, maar Burton en Hardin hebben weer dezelfde pluimen op hun oren, dus dat is wel eens verwarrend. Maar hier zit dus zo’n 20 kg kat op een kluitje bij elkaar 😉
Tutty wordt met de dag mooier én lieverd. Ze heeft het zo naar haar zin bij al die heren. Laatst kreeg ze het hevig in haar bol: ze stierde op Hardin af… verkocht em een paar rake tikken, sjeesde toen door naar Burton en tikte hem ook vakkundig de kamer door, om vervolgens op een holletje naar King te gaan…. tot op een meter vóór hem… toen bedacht ze zich en liep met een boog om hem heen. Net alsof ze zich besefte dat King toch écht nog een maatje te groot is voor haar om hem op z’n neus te timmeren 😉
Echt met z’n drieen dus hetzelfde muisje willen molesteren he? Maar, zonder ruzie gelukkig! Ik hoorde laatst van iemand dat haar katten nogal eens echt vechten, maar dat gebeurt hier gelukkig nooit! Het blijft bij een beetje ravotten en vooral bij heel veel spelen. Maar het ligt denk ik ook wel aan het ras: Maine Coon’s staan er nu eenmaal om bekend dat ze heel verdraagzaam en sociaal zijn. Ach, de foto’s van het afgelopen jaar zeggen wat dat betreft genoeg, denk ik.
De oude krabpaal had meer ‘etages’ waar ze op konden springen. Bij dit kattenmeubel moeten ze echt klimmen! Goed voor hun nageltjes dus én voor onze meubels! Ze hebben echt geen behoefte meer om aan de tafel of onze bank te beginnen. Wat natuurlijk wél een heel leuk spelletje is, is bovenop de paal blijven zitten, en als er dan een soortgenoot bij wil, niet opzij gaan. Ja Burton, en dan hang je er een beetje voor kachelpijp bij he?
Ja dat is nog eens spierballen kweken!
King ‘wacht’ al op je….
Hardin is heel handig met z’n pootjes. Hij ‘eet’ ook met z’n pootjes trouwens. Hij hengelt met z’n nagels het vlees van het bord en knabbelt het dan lekker van z’n poot af. Heel schattig om te zien. En met die mooie pluimstaart er dan bij, zou je soms net denken dat hij een eekhoorn is 😉 Nou ja.. bijna dan.
Het huisje wat bovenop staat is toch wel heel favoriet. En al past King er niet echt in, hij doet er wel z’n best voor. Dat Hardin geen ontzag meer voor hem heeft, mag duidelijk zijn bij deze foto, want hij loopt gewoon over King heen. Is voor het eerst dat ik die kanjer van ons zo in de verdrukking heb gezien. Hij kijkt er zelfs een beetje scheel van…. hahaha
Burton heeft het opgegeven om aan de ‘voorkant’ naar boven te klauteren, dus nu probeert hij het aan de achterkant. Ja, ruimte genoeg en ook hier zit speelgoed waar heerlijk mee geklierd kan worden. Hoe dan ook, ik kan het aan iedere kattenbezitter aanraden: koop een goede krabpaal, daar hebben de poezels en jij zelf heel veel plezier van!
Niet iedereen was vrij tussen kerst en oud en nieuw. Wij hebben gewoon doorgewerkt. Lex naar z’n baas en ik gewoon in de Reikipraktijk. Maar dan is het toch wel heel lekker om na het werken even bij te komen op de bank. En er is altijd wel een kat die er dan gezellig bij komt liggen. Tutt heeft het goed bekeken: Lex ligt heel lekker zacht; daar kan ik over meepraten.
Sommige clienten zijn kind aan huis en vooral mijn vriendin is helemaal gek van katten. Ze is standaard het eerste half uur met de poezels bezig en had nu zelfs hele lekkere snacks voor hen meegenomen! Een soort kluifjes maar dan speciaal voor katten. Hardin heeft het het eerste door hoe hij dat op moet peuzelen, maar de rest kijkt de kunst even af en hoppa… leeg is het zakje!
King heeft z’n plekje weer ingenomen en ligt heerlijk te dromen over muisjes, lekker eten, een goed gesprek met mij en natuurlijk over een lief poesje. Het maakt hem niets uit dat ze óm hem heen zo ongeveer de boel afbreken. De staarten van Tutty en Burton zijn nog net te zien.
Tutt ligt hier gewoon even ‘beeldschoon’ te zijn! Ze heeft het er helemaal druk mee. Kopje schuin, kopje recht, hoe kom ik het beste over? Burton likt behalve zichzelf ook King af en toe even over z’n oren. Alles moet gepoetst en gewassen worden natuurlijk. Als ie nu ook eens z’n buik doet, dan hoef ik hem niet te borstelen.
Nou is dit nu niet een regelrecht ‘pláátje’, zoals ze hier zitten? Leuk he? Tutt en King hebben dezelfde moeder en Tutt en Burton (en Hardin) hebben dezelfde vader. Ja het is een hele familie die we hier hebben. Maar Tutt is dus net iets lichter dan haar Pa maar je kunt wel heel goed aan Burton zien dat er dus toch iets van rood door z’n vacht heen schijnt.
En al die tijd dat broer en zus aan het spelen zijn, ligt de oudste broer heerlijk te dromen. Tutt is best een pittig wijfie hoor: ze daagt de jongens regelmatig uit en volgens mij gaat het niet meer zo heel lang duren eer ze een echte grote meid gaat worden. En NEE, ik wil géén nestje van haar! Het idee dat een dier van mij pijn moet hebben, (bevallen doet immers pijn), nee dat laat ik liever aan vakmensen over.
Bovendien, onze jongens zijn allemaal al geholpen hoor, dus dáár hoef ik me geen zorgen over te maken. In ieder geval nog niet…. als er ooit een bassist bij The Band zou komen, tja, dan moet ik daar wel weer even aan gaan denken. Tutty heeft echter wel een gebruiksaanwijzing. Ze wil best even opgetild worden, maar dat moet je dan wél eerst even vrágen! Doe je dat niet, dan zet je zonder pardon haar nagels in je rug.
Precies, net zoals ze dat hier bij Burton doet dus. Mevrouw mag dan wel een poesje zijn, maar ze is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. En.. gelijk heeft ze!! Ik heb inmiddels redelijk door hoe ze benaderd wil worden en dat wordt dus beloond door haar heerlijke spinnen op mijn hoofdkussen als ik in bed lig.
En waar is Hardin hoor ik iedereen vragen? Tja, het zonnetje scheen voor de verandering heel even deze ochtend, dus meneer lag op z’n vast plek in de vensterbank. Hier is nu dus ook bij hem heel goed te zien dat hij een echte ‘rode’ vader heeft! Net als bij Burton zie je dus aan de uiteinden van zijn haren een bruinachtige gloed. Mooi he?
Tutt heeft zich inmiddels omgedraaid naar de andere kant en kijkt hier dus heerlijk op mij neer: jaja, ik weet m’n plek meisje van me: ik ben personeel en jij the Lady of the Mannor! Op de laatste foto hangt ze dus echt vanaf haar borst over het plankje naar beneden toe. Haar voorpoten hangen echt vanuit haar okseltjes recht omlaag. Heel grappig om te zien!
Hardin heeft zo zijn eigen momenten dat hij even flink uit z’n bol gaat. Meestal met het speelgoed wat aan de deurknop hangt. Hangt er bij jou speelgoed aan de deurknop Loes?? Ja, nou en? Hoe meer de poezels speelgerei tegenkomen in hun huis, des te minder doen ze dingen die ik niet zo leuk vind. En de oplettende kijker ziet dat er inmiddels wel weer een plant in de hoek van de kamer staat: we hopen dat deze laatste het wel zal overleven!
Nu de poezels een nieuwe krabpaal hebben, was er natuurlijk de vraag wat we met de ‘oude’ zouden gaan doen. Op zich is het een prima krabpaal.. alleen niet geschikt voor hele zware katten, zoals Maine Coon’s. Nu heeft Rick twee HTK katten, dus hij wilde de paal heel graag hebben. Dus amper een week nadat de ene in elkaar gezet is, wordt de andere nu weer afgebroken. Uiteraard wordt hij door de Coontjes vakkundig geholpen 😉
Rick ‘merkt’ alles even, zodat het thuis zo weer in elkaar gezet kan worden!
En Tutt zit hier voor het laatst dus even in het hangmandje…
ja lieverd, je hebt nu een grotere; deze is nu voor je nichtje en neefje: Chip en Smokey
©Loes Raaphorst 12/2010