The TCB Band – the last member 😉
Ik vroeg vlak voor de jaarwisseling of Lex nog goede voornemens had. Het is even stil en toen zei hij: ja ik neem er volgend jaar geen kat meer bij! Enigszins teleurgesteld vertel ik dat een paar dagen later aan mijn zoon en schoondochter. Rick, zoon van z’n moeder, zei meteen: vólgend jaar? Ja, mompelde Lex, dát is het nog niet he? Nu heb ik als wit heksje aan één woord voldoende, dus ik sprong op en vroeg… dus NU mag het nog wel? Tja, dáár kon die lieverd niets meer tegenin brengen en ik heb dus metéén de Cattery opgebeld. Natuurlijk ‘wist’ ik al dat er een Black Solid katertje beschikbaar was, dus meteen een afspraak gemaakt om te komen kijken. Gisteren was het zover!! Dus, maak kennis met Scheff, onze bassplayer: want wát is een TCB Band zonder Jerry Scheff he?
Hij is zóooo leuk! Scheff is de dikste en de zwaarste uit het nestje. Met z’n bijna 5 weken weegt meneer al 930 gram en heeft hij al een dikke kop! Helemaal goed!! Hij bleef echt heel rustig bij me zitten. Hij laat zich aaien, aan alle kanten bekijken en geeft kleine beetjes in m’n vingers. Love bites!! Burton gaat er zware concurrentie bij krijgen hoor! Niet dat Burton m’n lievelingetje is, maar meer omdat ik zijn lievelingspersoneel ben 😀
Ik kon geen genoeg van het geknuffel krijgen: ‘even’ op kraambezoek werd bijna een hele avond! Scheff is dus een hele zwarte kater en dát hadden we immers nog niet he? En wat is een heks zonder zwarte kat? Precies: een amateurtje! Het is niet de eerste hele zwarte kat die ik in m’n leven gehad heb, maar dit belooft wel de grootste te gaan worden! Nu kijkt ie nog heel lief en poezelig, maar geloof mij nu maar: als ze volwassen zijn hebben bijna alle zwarte Maine Coon’s een heerlijke gemene blik in de ogen: haha, tja, dáár val ik nu eenmaal voor!
Zeg nu zelf: mooier worden ze toch niet gemaakt? Ik ben echt zo blij! Lex is een schat hoor, dat hij het goed vindt dat ik strakjes vijf (!!!) raskatten heb rondlopen! Maar, hij is zelf nu ook helemaal besmet met het ‘Coon-virus’. Pas maar op, als je erover denkt om er ook voor te gaan kijken, want voor je het weet ben je helemaal verkocht! Ik heb huis-tuin-en-keuken-katten gehad, Siamezen, Perzen in de familie, maar niets, geen enkel ras haalt het bij de Maine Coon’s!
Scheff is echt een dotje: natuurlijk wilde hij ook best wel spelen en door de kamer huppelen, maar hij bleef echt rustig bij me zitten. Ik kreeg likjes over m’n vingers en hij probeerde met m’n ketting te spelen. Hij ruikt helemaal lekker, naar kitten 🙂 (en voor Lex inbreekt op m’n tekst, ja schat, met zo’n neus kan ik dat héél goed ruiken!
Met toch wel een beetje tegenzin heb ik Scheff ook maar even bij Lex op schoot gezet. Schoot genoeg immers…. (als hij over mijn neus begint, mag ik het wel over zijn boeddha-buikje hebben). Scheff ruikt meteen maar even aan het pakje shag: want Ja, daar moet hij toch maar even aan wennen hoor. We zorgen heel goed voor onze dieren, maar stoppen met roken hoort daar niet bij 😉
Zit lekker zacht he kereltje?
Hier het bewijs: Lex geniet net zo van em als ik 🙂
Nog even voor de goede orde: dit zijn papa en mama. Mama Gaurie en Papa Orry, en ja, Scheff is dus ook weer directe familie van de rest van de band. Hij heeft dezelfde moeder als King en Tutt, en dezelfde vader als Burton en Hardin: het heeft echt zo moeten zijn! Hij is geboren op 1-12-2010!
Wat groeit ie lekker he? Dank je wel Syl, voor de foto!!
Hij is hier acht weken 😉
©Loes Raaphorst 01/2011