The TCB Band – lief, ondeugend en stout 😉
Eén, twee, drie, vier, vijf.. eh.. ja toch zes! Het is etenstijd, voor het geval jullie zich afvragen wat er hier aan de hand is. Tja, er is heel wat veranderd in nog geen twee jaar tijd: vandaag, 10 oktober 2011, is King jarig: hij is nu 2 jaar! Kwam hij hier in januari 2010 als enige kater: nu moet ie zorgen dat ie nog aan eten toekomt met zoveel concurrentie! Zonder gekheid: het lijkt misschien een ongeregeld zooitje oren, haren, poten en staarten, maar ze laten elkaar echt allemaal rustig eten hoor! Meestal wacht Tutt trouwens tot de heren verzadigd zijn, want hun tafelmanieren zijn nog niet echt om over naar huis te schrijven…. kijk zelf maar!
Het enige geluid wat je dan hoort is meestal het knagende geluid van hun kiezen en af en toe het gespin van Scheff tussendoor. Scheff kan niet geruisloos eten: hij is nog steeds elke keer blij verrast dat er steeds weer vers vlees voor z’n neus klaar ligt! Soms sturen m’n vriendinnen me filmpjes van ‘Simon the Cat’, heel herkenbaar, vooral als het over dozen gaat. Wij hebben hier ook de nodige ‘flatgebouwen’ staan: in de huiskamer, en in de slaapkamer: al lijkt die in de slaapkamer meer op een soort bungalow 😉 Maar, ze liggen er graag in, en knagen net zolang op de randen tot er overal gaatjes in zitten. En JA, er liggen dus ook regelmatig 3 katten tegelijk in!
King was de eerste en Burton kwam hem dus ‘gezelschap’ houden: tenminste dat was ooit de bedoeling 😉 Toch is het heel leuk om te zien dat ze elkaar soms toch echt nog opzoeken. Alsof ze weten dat zij tweetjes dus het langste samen zijn! Ze zijn nog steeds mini en maxi, net als anderhalf jaar geleden hoor. Maar simultaan liggen en kijken kunnen ze nog steeds heel goed. Ik was ze dus ‘kwijt’ en toen bleek dat ze in de badkamer lagen, en Burton bezig was om het zakje met wattenpads aan gort te bijten. King kijkt dit keer onschuldig toe. Burton hóórt me echt al aankomen hoor, kijk maar naar z’n oren, maar hij gaat gewoon door met slopen!
Prachtig stel he?
Burton heeft echt een ‘eigen’ stoel: elke avond zit ie hier gezellig bij ons: en altijd met z’n pootjes over de leuning!
King is de enige die ’s avonds NIET gezellig bij ons ligt: King is ’s avonds standaard op oorlogspad. Is hij niet bezig met het leeghalen van het aanrecht, dan staat ie wel rechtop tegen de boekenkast, of, nog leuker, probeert hij áchter de monitor van Lex’ computer te komen. Die computer zet ie trouwens ook zonder pardon gewoon zélf aan! Alles doet hij dan om vooral aandacht te krijgen: en … negatieve aandacht is ook aandacht, zal hij dan denken. Maar zonder gekheid, kijk maar eens naar de ondeugende en stoute blik in z’n anders zo lieve ogen! Je ziet em denken…..
Scheff ligt graag in dat mandje, maar die is al weggepest… en nu is Zita dus de pineut…..
Nee, rustig een film kijken met King in de buurt is er niet meer bij! We moeten echt de nodige voorzorgsmaatregelen treffen willen we rustig tv kunnen kijken.
Alle heren hadden een prachtige staart… tot ze geholpen werden! Toen ineens werd het bij allemaal minder… behalve bij Scheff! Scheff heeft nog steeds een prachtige pluim staart, alleen…. om em op de foto te krijgen is bijna onmogelijk. Hij loopt namelijk heel vaak met z’n staart helemaal omhoog over z’n rug heen gevouwen, en dan is het niet te zien, hoe mooi dat ding is. En als ie dan wel eens heel even zit, ben ik vaak te laat om een foto te maken. Ik heb hier m’n best gedaan, maar het is nog niet echt zoals ik het graag op de foto had willen hebben.
Had ik al verteld dat de poezels erg verwend worden? Nee? Okee, de poezels worden hier erg verwend! Meestal is het Lex die hen een hondenkoekje geeft, waar King, Tutt en Wilkinson dol op zijn, maar Burton, Hardin en Scheff vinden die Frolic maar niets. Zij hebben liever een ‘echt’ kattensnoepje. Dus, stond er eerst maar 1 pot met koekjes in de keukenlade, tegenwoordig hebben we ook een pot speciaal voor de katten. King heeft het al in de gaten….
Ze wijzen nog net niet aan waar de pot staat, maar het scheelt niet veel….
En JA, ik ben heel trots op Scheff: ik vind em geweldig, zo mooi!!
Tja en dan ineens is er een nieuw ‘doosje’ binnen gekomen: the hele band is er al mee bezig geweest (kijk maar naar de hoeveelheid tandjes die er in de zijkant staan), maar Hardin had bedacht dat hij er wel in kon gaan liggen slapen. Helaas voor hem, vindt Scheff dat geen goed idee. Dat doosje is voor algemeen gebruik en niet alleen een nieuw mandje voor Hardin, zal ie gedacht hebben. Dus, met z’n amper 10 maanden neemt Scheff het voor het eerst op tegen z’n grote broer. Het gaat er af en toe hard aan toe, maar erg veel meer dan wat karton en wat haren vliegt er niet in het rond hoor!
Zo af en toe krijgt Zita een kluif: ze verdedigt dat ding meestal met haar leven en van alle katten is eigenlijk alleen Burton degene die ze in haar buurt tolereert. Burton heeft ook echt maling aan haar hoor: hij presteert het om Zita gewoon kopjes te geven, terwijl ze aan het kluiven is. Aanvankelijk wilde Zita dat niet, maar ze heeft het maar opgegeven… zoals wij allemaal onze principes opgeven als het om onze poezels gaat 😉
Wat een vertrouwen hebben dieren toch in elkaar he?
En hier alweer geen staart op de foto…. snifff.. hij is juist zo mooi!
En al vind ik Wilkinson nog steeds niet mooi, hier zit ie wel z’n best te doen om zo schattig mogelijk over te komen he?
En voordat iedereen nu gaat mailen dat ie wel mooi is: dat weet ik ook wel, maar die kleur he….. 🙂
Hallo Loes,
Nu eens een pubkieke reactiue. Zucht, wat ziet het er tevreden en gezellig uit.
Ik snap het meteen als iemand zegt dat hij/zij nu ook katten wil.
En tja, de kleur van Wilkie is niets aan te doen. Maar gelukkig heeft hij wel een lief karakter, net als de rest.
Gefeliciteerd met King en ik kom binnenkort weer een keer buurten.
knuffel voor jou, de poezels en de grote knuffel Zita.
Nog even een paar ‘verdwaalde’ foto’s: Burton in het zelfde doosje van daarnet, en Tutt op tafel waar ze ‘niet’ mogen zitten.
Tuttebol houdt er trouwens wel erg vreemde houdingen op na: maar meestal hangt haar koppie helemaal naar beneden over de rand van het mandje, of de tafel.
En hier is de Jarige Job van vandaag: gefeliciteerd King!
©Loes Raaphorst 10/2011