The TCB Band – one happy family
Soms zegt een plaatje meer dan duizend woorden: dus eigenlijk hoef ik hier niets meer aan toe te voegen: het gaat geweldig! Vijf Maine Coon’s, vijf heerlijke poezels, die echt samen een heerlijke familie vormen. Ze zijn alle vijf super lief, en hebben alle vijf een totaal ander karakter. Wie nog twijfelt over het wel of niet nemen van een huisdier: neem een Coon!!
De krabpaal is nog steeds favoriet: ze liggen er stuk voor stuk heel graag op. King is misschien de enige die de zwarte stoffen bank nog net iets lekkerder vindt liggen. (steekt ie zo lekker op af, en zie je z’n haren tenminste). Hardin is echt de clown van het stel. De kartonnen doos stond klaar om weggegooid te worden, maar inmiddels drie dagen later heb ik het nog niet over m’n hart kunnen verkrijgen dat ding weg te doen.
Helemaal niet omdat Scheffy zo heerlijk alles nadoet, wat z’n grote broers uithalen. Die doos is helemaal door hem geïnspecteerd, en goed bevonden natuurlijk. Als er één kat is die weet wat lekker ligt, is het Hardin wel natuurlijk. Maar door z’n gewicht is het gevaarte wel een beetje vervormd en voor iemand het vraagt: JA, meneer is al met doos en al op de grond gevallen hoor!
Scheffy is inmiddels al helemaal gewend; hij weet waar de kattenbakken staan, hij snapt dat hij op het aanrecht moet eten, en heeft ook al perfect door dat ie beter kan maken dat hij erbij komt als hij me met de bakjes in de keuken hoort rommelen, want The Band eet heel wat af 😉 Tutt, het enige meisje van het stel, weegt inmiddels ook al bijna 5 kilo, terwijl ze pas 10 maanden is!
Doordeweeks maak ik dus de foto’s van de poezels, maar in het weekend, als Lex overdag thuis is, dán kunnen we tenminste even proberen alles netjes bij elkaar te zetten én echt mooie foto’s te maken. Maar ik kan natuurlijk wel zéggen dat het zo goed gaat met de hele familie, jullie willen het natuurlijk ook zelf ‘zien’. Dus hier even heel naturél de katten bij elkaar gezet. Eerst King en Scheff maar eens.
Wat een schat is King toch he? Hij accepteert toch maar mooi al die nieuwe katten die erbij komen! Hij was immers de eerste en dacht misschien wel dat hij de enige zou blijven. Maar, alleen is ook maar alleen, dus toen kwam Burton er bij. Gewoon voor het geval dat we weer eens op vakantie zouden willen…. hihi… inmiddels vijf katten verder is dat dus niet meer gebeurd 😉
Hee Burton, gek beest, het is de bedoeling dat jullie even netjes bij elkaar gaan zitten en niet dat je nu nét op die moment je poten gaat wassen! Mafkees! Hardin is er net bij gezet en het was dus de bedoeling dat jullie lief gingen zitten! Het is maar goed dat onze overburen mij niet kunnen zien, want ik sta dus een partij gék te doen achter het fototoestel van Lex om 😉 Alles om hun aandacht te trekken he?
Goed zo Burton, laat die poot maar zakken, en nu netjes even blijven zitten hoor. Ik moet nog even op zoek naar Tutty, die ná Hardin bij The Band kwam. Dus… even goed op het gewapper van m’n armen letten, dan ga ik op zoek naar die mooie meid, waar jullie allemaal zo gek op zijn. Ze zal wel weer bovenop de krabpaal liggen, in het huisje….
Gevonden! Zo, our Lady zit er nu ook bij, en Hardin heeft zich natuurlijk alweer laten ‘vallen’. Als er eentje op z’n rust gesteld is, is hij het wel. Scheff vindt het allemaal even best en prima: lekker warm toch, tussen al die broers en zus in? Het verbaast me eigenlijk een beetje dat ze allemaal zo rustig blijven zitten, terwijl Lex de foto’s neemt. Alsof ze weten dat ze mij hier een plezier mee doen…
Oeiii.. zei ik nu dat ze rustig bleven zitten??? Me and my big mouth! Hey Scheff, even blijven zitten knul! We zijn bijna klaar, dat beloof ik je. Wat een dotten he, zo bij elkaar?! Burton en Hardin, volle broers, Scheff en Tutt, volle broer en zus, en dan King die de vader met het ene stel en de moeder met het andere stel deelt. Soms vraag ik me wel eens af, of ze dat zelf nog weten?
Burton en Hardin hebben de mooiste oren: netjes dicht bij elkaar én grote pluimen. King en Tutt hebben oren die iets wijder staan, máár hele grote pluimen úit hun oren! En ook allebei min of meer zo’n zelfde snuitje. Hoe Scheff zich gaat ontwikkelen moeten we natuurlijk nog afwachten, maar z’n gewicht belooft heel veel: met 13 weken bijna 2750 gram is niet verkeerd, toch?
Eigenlijk is het dus helemaal niet leuk 😉 Heb je een kitten in huis gekregen, is het meteen een soort van mini-reus!! Er is echt niet zo heel veel kleins meer aan te ontdekken, hahaha. Aan z’n ego in ieder geval al helemaal niet! Mijn hemel zeg, die kleine rakker is nérgens bang voor! Hij gedraagt zich alsof hij al reusachtig is!
Terwijl ik dus dacht dat Scheff het eerste weg zou lopen, blijkt het Burton te zijn die er genoeg van heeft gekregen. Hij heeft zich laten ‘zakken’ naar het schaakspel, wat nog steeds als opstapje voor de vensterbank staat. Had ik al verteld dat Scheff al een schaakstuk op de grond heeft gegooid? Hmmm, nee dus, maar het is weer gelijmd hoor!
King en Tutt lijken hier wel helemaal in love he?
Zo dat was het voor nu: ik ga ze maar weer eens eten geven 😉
©Loes Raaphorst 02/2011